شهید سعیدی و راننده ای که خانه نشین شده بود

?آیه:وَ أَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ بقره/195
و نيکی کنيد که خدا نيکوکاران را دوست دارد

?حکایت؛ یکی از دوستان آیت الله سعیدی نقل می‏ کند که ما در مسجد شهید سعیدی صندوق خیریه و کمک به محرومان داشتیم که بعد از شهادت، این صندوق به کارش ادامه می‏ داد، روزی برای بررسی وضع نیازمندی که توصیه شده بود رفتیم مردی را دیدیم که روی یک تخت چوبی نشسته بود و پاهایش قطع شده بود، بعد از آنکه متوجه شد ما از مسجد موسی بن جعفر علیه‏السلام هستیم، گفت: شما مرحوم حاج آقا سعیدی را می ‏شناختید؟ گفتم بلی از شاگردان ایشان بودم، گفتم شما از کجا با ایشان آشنا شدید؟ سرش را به دیوار گذاشت و گریه کرد و بعد گفت: من قبلاً راننده ماشین مسافری بودم که در یکی از شهرها تصادف کردم و در اثر آن پاهایم قطع شد و خانه نشین شدم این خانه را که می‏بینی حاج آقا سعیدی برای ما درست کرده و زندگی ما را ایشان اداره می‏کردند، خیلی شبها با آن همه مشغله ای که داشتند، آخر وقت به اینجا می‏آمدند و یکی دو ساعت می ‏نشستند و با ما صحبت می‏کردند و شوخی می کردند تا ما را از تنهایی در بیاورند، ما با هم دوست و رفیق بودیم، می‏رفت برای ما نان و روغن و... می گرفت و می‏ آورد او واقعاً آقا بود و محبت او در دل ما خواهد ماند.

تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن
به دمی، یا درمی، یا قلمی یا قدمی 2

?1. با اقتباس و ویراست از کتاب داستانهایی از علما
2. پوریای ولی