رحمت
۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
إنَّ اللهَ خَلَقَ یَومَ خَلَقَ السَّماواتِ وَالأَرضَ مِائَةَ رَحمَةٍ کُلُّ رَحمَةٍ طِباقُ ما بَینَ السَّماءِ وَالأَرضِ فَجَعَلَ مِنها فِی الأَرضِ رَحمَةً فَبِها تَعطِفُ الوالِدَةُ عَلیٰ وُلدِها وَالوَحشُ وَالطَّیرُ بَعضُها عَلیٰ بَعضٍ وَأَخَّرَ تِسعاً وَتِسعینَ فَإِذا کانَ یَومُ القیامَةِ أَکمَلَها بِهٰذِهِ الرَّحمَةِ.
۰.خداوند روزی که آسمان‌ها و زمین را آفرید، صد رحمت بیافرید که هر یک از آنها میان زمین و آسمان را پر می‌کند و یکی را در زمین قرار داد که بوسیله آن مادر به فرزند محبت می‌کند و حیوانات وحشی و پرندگان به یکدیگر مأنوسند و نودونه رحمت را نگه داشته و همین که روز قیامت شود این یک رحمت را نیز بر آن می‌افزاید.۱
۰.كنز العمّال عن عمر:
قُدِمَ على النبيّ صلی الله علیه و آله بِسَبِيٍّ فإذا امرأةٌ مِن السَّبِيِّ تَسعى إذ وَجَدَت صَبيّا في السَّبِيِّ أخَذَتهُ فَألصَقَتهُ بِبَطنِها و أرضَعَتْهُ، فقالَ لنا النبيُّ صلی الله علیه و آله: أ تَرَونَ هذِه طارحَةً وَلَدَها في النارِ؟ قلنا: لا، و هِي تَقدِرُ عَلى أن لا تَطرَحَهُ، فقالَ: اَللهُ أرحَمُ بعِبادِهِ مِن هذِهِ بوَلَدِها.۲
۰.ـ به نقل از عمر ـ: عدّه‌اى اسير نزد پيامبر صلی الله علیه و آله آوردند. ناگهان زنى از اسيران، كه چشمش به كودكى اسير افتاده بود، دويد و او را در آغوش گرفت و شيرش داد. پيامبر صلی الله علیه و آله به ما فرمود: آيا به نظر شما اين زن هيچ گاه حاضر مى‌شود كودك خود را در آتش افكند؟ عرض كرديم: خير؛ تا قدرت داشته باشد اين كار را نمى‌كند. پيامبر فرمود: خداوند نسبت به بندگان خود مهربانتر از اين مادر نسبت به فرزند خود است.
۰.امام باقر علیه السلام:
إنَّ اللهَ تباركَ و تعالى الحليمُ العليمُ إنّما غَضَبُهُ على مَن لم يَقبَلْ مِنهُ رِضاهُ، و إنّما يَمنَعُ مَن لَم يَقبَلْ مِنهُ عَطاهُ، و إنّما يُضِلُّ مَن لَم يَقبَلْ مِنهُ هُداهُ... كَتَبَ على نَفسِهِ الرحمَةَ، فَسَبَقَتْ قَبلَ الغَضَبِ فَتَمَّتْ صِدقا و عَدلاً.۳
۰.همانا خداوند تبارك و تعالى بردبار و داناست. خشمش، در حقيقت، بر كسى است كه خشنودى او را پذيرا نباشد و از كسى دريغ مى‌دارد كه پذيراى عطاى او نباشد و كسى را گمراه مى‌كند كه هدايت او را نپذيرد... خداوند رحمت را بر خود واجب كرده است؛ پس رحمتِ او بر غضبش پيشى گرفت و به راستى و عدالت به پايان رسيد.
۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
ـ لَمّا قالَ لَهُ رجُلٌ: اُحِبُّ أن يَرحَمَني رَبّي ـ: اِرحَمْ نَفسَكَ، و ارحَمْ خَلقَ اللهِ يَرحَمْكَ اللهُ.۴
۰.ـ در پاسخ به مردى كه عرض كرد: دوست دارم پروردگارم به من رحم آورد ـ فرمود: به خودت و به خلق خدا رحم كن تا خداوند بر تو رحم آورد.
۰.امام علی علیه السلام:
ـ في وصفِ آخِرِ الزمانِ ـ: و ذلكَ زمانٌ لا يَنجُو فيهِ إلّا كُلُّ مُؤمنٍ نُوَمَةٍ... لَيسُوا بالمَسايِيحِ، و لا المَذايِيعِ البُذُرِ، اُولئكَ يَفتَحُ اللهُ لَهُم أبوابَ رحمَتِهِ، و يَكشِفُ عَنهُم ضَرَّاءَ نِقْمَتِهِ.۵
۰.ـ در وصف آخر الزمان ـ فرمود: در آن زمان هيچ كس نجات پيدا نمیكند، مگر مؤمنان گمنام بى آزار... كه نه فسادانگيز و سخن چينند، نه چون زشتى ديگران را شنوند پخش كنند و آبرو ريزى كنند و نه سبك مغز و بيهوده گويند. خداوند درهاى رحمت خود را به روى آنان مى‌گشايد و از گزند خشم خود نگهشان مى‌دارد.
۰.امام علی علیه السلام:
أبلَغُ ما تَستَدِرُّ بهِ الرحمَةَ أن تُضمِرَ لِجَميعِ الناسِ الرحمَةَ.۶
۰.بهترين وسيله ريزش رحمت [خدا] مهربان بودن با همه مردمان است.
۰.امام باقر علیه السلام:
تَعَرَّضْ للرّحمَةِ و عَفوِ اللهِ بحُسنِ المُراجَعَةِ، و استَعِنْ على حُسنِ المُراجَعَةِ بخالِصِ الدعاءِ و المُناجاةِ في الظُّلَمِ.۷
۰.با بازگشت (توبه) راستين، خود را در معرض رحمت و بخشش خدا قرار ده و براى بازگشت راستين، از دعاى خالصانه و مناجات در دل تاريكي‌ها كمك بگير.
۰.امام علی علیه السلام:
رحمَةُ مَن لا يَرحَمُ تَمنَعُ الرحمَةَ، و استِبقاءُ مَن لا يُبقي يُهلِكُ الاُمَّةَ.۸
۰.ترحّم بر بى‌رحم، مانع رحمت [حق] مى‌شود، و باقى گذاشتن كسى كه [جان كسى را] باقى نمى‌گذارد، امّت را به نابودى مى‌افكند.
۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
اُطلُبُوا الخَيرَ دَهرَكُم كُلَّهُ، و تَعَرَّضُوا لِنَفَحاتِ اللهِ، فإنّ للهِِ نَفَحاتٍ مِن رَحمَتِهِ يُصِيبُ بها مَن يشاءُ مِن عبادِهِ.۹
۰.در سراسر عمر خود جوياى خير و خوبى باشيد و خويشتن را در معرض نسيم‌هاى خداوندى قرار دهيد؛ زيرا نسيم رحمت خدا گه گاه مى‌وزد و به هر يك از بندگانش كه او خواهد، مى‌رسد.
۰.امام علی علیه السلام:
رَحِمَ اللهُ امرَأً أحيا حقّا و أماتَ باطِلاً و أدحَضَ الجَورَ و أقامَ العَدلَ.۱۰
۰.رحمت خدا بر آن بنده‌اى كه حقّى را زنده كند و باطلى را نابود سازد و ستم را بركنَد و عدالت را بر پاى دارد.
1.۱. نهج الفصاحه: ۷۸۱
2.۲. كنز العمّال: ۱۰۴۶۱
3.۳. الكافي: ۸ / ۵۲ /۱۶
4.۴. كنز العمّال: ۴۴۱۵۴
5.۵. نهج البلاغة: الخطبة ۱۰۳
6.۶. غرر الحكم: ۳۳۵۳
7.۷. بحار الأنوار: ۷۸ / ۱۶۴ /۱
8.۸. غرر الحكم: ۵۴۳۰
9.۹. كنز العمّال: ۲۱۳۲۵
10.۱۰. غرر الحكم: ۵۲۱۷
