عافیت
۰.امام علی علیه السلام:
لا لِباسَ أجمَلُ مِنَ العافِيَةِ.۱
۰.هيچ جامهای زيباتر از عافيت نيست.
۰.امام علی علیه السلام:
بِالعافِيَةِ تُوجَدُ لَذَّةُ الحَياةِ.۲
۰.با عافيت و سلامتى است كه لذت زندگى چشيده میشود.
۰.امام صادق علیه السلام:
العافِيَةُ نِعمَةٌ خَفِيَّةٌ، إذا وُجِدَت نُسِيَت، وإذا فُقِدَت ذُكِرَت.۳
۰.عافيت نعمتى پنهان (ناشناخته) است. هر گاه باشد به دست فراموشى سپرده مىشود (كسى قدرش را نمىداند) و هر گاه نباشد به ياد آورده مىشود.
۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
مَن صَلّى عَلَيَّ مَرَّةً فَتَحَ اللهُ عَلَيهِ بابا مِنَ العافِيَةِ.۴
۰.هر كس يك بار بر من صلوات فرستد، خداوند درى از عافيت به رويش بگشايد.
۰.امام علی علیه السلام:
العافِيَةُ عَشرَةُ أجزاءٍ، تِسعَهٌ مِنها في الصَّمتِ إلّا بِذِكرِ اللهِ، وواحِدٌ في تَركِ مُجالَسَةِ السُّفَهاءِ.۵
۰.عافيت ده جزء است. نُه جزء آن در دم فرو بستن است مگر از ياد خدا و يك جزء در ترك همنشينى با نابخردان.
۰.امام صادق علیه السلام:
مَن سَرَّهُ طولُ العافِيَةِ فَلْيَتَّقِ اللهَ.۶
۰.هر كه خوش دارد از عافيت طولانى برخوردار شود، تقواى خدا در پيش گيرد.
۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
سَلُوا اللهَ المُعافاةَ؛ فإنَّهُ لَم يُؤتَ أحَدٌ بَعدَ اليَقينِ خَيرا مِنَ المُعافاةِ.۷
۰.از خداوند عافيت طلب كنيد؛ زيرا بعد از [نعمت] يقين، نعمتى بهتر از عافيت به كسى داده نشده است.
۰.الدعوات:
رُويَ أنَّ النَّبيَّ صلی الله علیه و آله دَخلَ عَلى مَريضٍ، قالَ: ما شأنُكَ؟ قالَ: صَلَّيتَ بِنا صلاةَ المَغربِ فقرأتَ القارِعَةَ، فقلتُ: اللّهمَّ إن كانَ لي عندَكَ ذَنبٌ تريدُ أن تُعذِّبني بهِ في الآخِرَةِ فَعَجِّلْ ذلكَ في الدُّنيا؛ فَصرتُ كَما ترى! فقال صلی الله علیه و آله: بِئسَما قُلتَ، ألا قُلتَ، رَبَّنا آتِنا في الدّنيا حَسَنَةً وفي الآخِرَةِ حَسَنَةً وقِنا عَذابَ النّارِ؟! فَدَعا لَهُ حَتّى أفاقَ.۸
۰.روايت شده است كه پيامبر صلی الله علیه و آله بر بيمارى وارد شد و حالش را پرسيد او گفت: نماز مغرب براى ما خواندى و سوره قارعه را در آن تلاوت كردى؛ من گفتم: خدايا، اگر من گناهى نزد تو دارم كه میخواهى مرا بدان در آخرت عذاب كنى، آن را در همين دنيا جلو بينداز؛ پس اينگونه كه میبينى گرفتار شدم. حضرت فرمود: بد حرفى زدى. چرا نگفتى: «اى پروردگار ما! ما را در دنيا و در آخرت نيكى عطا فرما و از عذاب آتش نگهمان دار»؟ سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله براى سلامتى آن مرد دعا كرد و او بهبود يافت.
۰.امام زین العابدین علیه السلام:
ـ لَمّا ضَرَبَ عَلى كَتِفِ رَجُلٍ يَطوفُ بِالكَعبَةِ ويَقولُ: اللّهُمَّ إنّي أسألُكَ الصَّبرَ ـ: سَألتَ البَلاءَ! قُلِ: اللّهُمَّ إنّي أسألُكَ العافِيَةَ، والشُّكرَ عَلَى العافِيَةِ.۹
۰.ـ آنگاه كه مردى را در حال طواف ديد كه میگويد: بار خدايا! به من صبر عطا فرما! دستى به شانه او زد و فرمود: بلا میطلبى؟ بگو: بار خدايا! به من عافيت و شكر بر عافيت عطا فرما.
۰.امام باقر علیه السلام:
إنَّ للهِِ عز و جل ضَنائنَ يَضُنُ بِهِم عَنِ البَلاءِ، فيُحييهِم في عافِيَةٍ، ويَرزُقُهُم في عافِيَةٍ، ويُميتُهُم في عافِيَةٍ، ويَبعَثُهُم في عافِيَةٍ، ويُسكِنُهُمُ الجَنَّةَ في عافِيَةٍ.۱۰
۰.خداوند عز و جل را خاصگانى است كه آنان را از بلا نگه میدارد، زندگيشان را قرين عافيت میسازد، با عافيت روزيشان میدهد، در عافيت میميراندشان، در عافيت مبعوثشان میكند و با عافيت در بهشت جايشان میدهد.
۱.۱. التوحيد: ۷۴ / ۲۷
۲.۲. غرر الحكم: ۴۲۰۷
۳.۳.منلايحضرهالفقيه:۴/ ۴۰۶/۵۸۷۸
۴.۴. جامع الأخبار: ۱۵۳ / ۳۴۴
۵.۵. تحف العقول: ۸۹
۶.۶. بحارالأنوار: ۷۲/ ۲۳۲/۲
۷.۷.سننابنماجة:۲/۱۲۶۵/۳۸۴۹
۸.۸. الدعوات: ۱۱۴/ ۲۶۲
۹.۹. الدعوات: ۱۱۴/۲۶۱
۱۰.۱۰. الكافي: ۲ / ۴۶۲ /۱