غفلت
۰.امام علی علیه السلام:
أيُّها النّاسُ، اتَّقوا اللهَ؛ فما خُلِقَ امرؤٌ عَبَثا فيَلهوَ، ولا تُرِكَ سُدىً فيَلغوَ! ۱

۰.اى مردم! از خدا بترسيد؛ زيرا هيچ كسى عبث آفريده نشده، تا به سرگرمى و غفلت [وقت] گذراند و مهمل رها نشده تا بيهودگى كند.

۰.امام علی علیه السلام:
اللّهوُ يُسخِطُ الرَّحمنَ، ويُرضي الشَّيطانَ، ويُنسي القُرآنَ.۲

۰.سرگرمى كردن، خداوند مهربان را به خشم مى‌آورد و شيطان را خشنود مى‌سازد و قرآن را از ياد مى‌برد.

۰.امام علی علیه السلام:
اللّهوُ يُفسِدُ عَزائمَ الجِدِّ.۳

۰.سرگرمى، تصميمات جدّى را تباه می‌كند.

۰.امام علی علیه السلام:
أبعَدُ النّاسِ مِن النّجاحِ المُستَهتَرُ باللَّهوِ والمِزاحِ.۴

۰.دورترين مردم از موفقيت، كسى است كه شيفته سرگرمى و شوخى است.

۰.امام علی علیه السلام:
مَن كَثُرَ لَهوُهُ قَلَّ عَقلُهُ.۵

۰.كسى كه زياد به سرگرمى بپردازد، عقلش كم است.

۰.امام صادق علیه السلام:
ـ فيمَن طَلبَ الصَّيدَ لاهِيا ـ: وإنّ المؤمنَ لَفي شُغُلٍ عن ذلكَ، شَغَلَهُ طَلَبُ الآخِرَةِ عَنِ المَلاهي... وإنَّ المؤمنَ عَن جَميعِ ذلكَ لَفي شُغُلٍ، ما لَهُ وللمَلاهي؟! فإنَّ المَلاهيَ تُورِثُ قَساوَةَ القَلبِ وتُورِثُ النِّفاقَ.۶

۰.ـ درباره كسى كه براى سرگرمى دنبال شكار می‌رود ـ فرمود: مؤمن، فرصت چنين كارهايى را ندارد. آخرت جويى او را از سرگرمى باز داشته است... مؤمن به هيچ يك از اين كارها نمی‌رسد، او را چه به سرگرمى‌ها؟! كارهاى لهو و سرگرم كننده، سختدلى می‌آورد و نفاق بر جاى می‌گذارد.

۰.امام علی علیه السلام:
مَجالِسُ اللّهوِ تُفسِدُ الإيمانَ.۷

۰.مجالس سرگرمى [و خوشگذرانى]، ايمان را تباه می‌كند.

۰.امام علی علیه السلام:
سُكرُ الغَفلَةِ والغُرورِ أبعَدُ إفاقَةً مِن سُكرِ الخُمُورِ.۸

۰.مستى غفلت و فريب، ديرتر ازمستى مسكرات زايل می‌شود.

۰.امام زین العابدین علیه السلام:
رُبَّ مَغرورٍ مَفتونٍ يُصبِحُ لاهِيا ضاحِكا يَأكُلُ ويَشرَبُ، وهو لا يَدرِي لَعلَّهُ قد سَبَقَت لَهُ مِنَ اللهِ سَخَطَةٌ يَصلى بها نارَ جَهَنَّمَ.۹

۰.اى بسا شخص غافل فريفته‌ای كه روز خود را به هوسرانى و خنده و خوردن و آشاميدن می‌گذراند، بى خبر از آن كه شايد خشمى از خداوند او را فرا گرفته باشد كه بدان در آتش دوزخ افكنده شود.

۰.امام علی علیه السلام:
زَرَعُوا الفُجُورَ، و سَقَوهُ الغُرورَ، و حَصَدُوا الثُّبُورَ.۱۰

۰.تخم گناه كاشتند و با آب غفلت و فريب آبياريش كردند و هلاكت، درويدند.

۱.۱‌. نهج البلاغة: الحكمة ۳۷۰

۲.۲‌. بحار الأنوار: ۷۸ / ۹ /۶۶

۳.۳‌. غرر الحكم: ۲۱۶۵

۴.۴‌. غرر الحكم: ۳۳۳۳

۵.۵‌. غرر الحكم: ۸۴۲۶

۶.۶‌. الاُصول الستّة عشر: ۵۱

۷.۷‌. غرر الحكم: ۹۸۱۵

۸.۸‌. غرر الحكم: ۵۶۵۱

۹.۹‌. تحف العقول: ۲۸۲

۱۰.۱۰‌. نهج البلاغة: الخطبة ۲