آزار
۰.امام صادق علیه السلام:
فاز و اللهِ الأبرارُ، أ تدري مَن هُم؟ هُمُ الّذينَ لا يُؤذُونَ الذَّرَّ.۱

۰.به خدا سوگند كه نيكان رستگارند. آيا می‌دانيد آنها چه كسانى هستند؟ كسانى كه آزارشان به مورچه‌ای نمی‌رسد.

۰.امام کاظم علیه السلام:
ليسَ مِن أخلاقِ المُؤمِنينَ الغَشُّ و لا الأذى.۲

۰.دغلكارى و آزار، از اخلاق مؤمنان نيست.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
مَن آذى مُؤمنا فَقَدْ آذاني.۳

۰.هر كه مؤمنى را بيازارد مرا آزار داده است.

۰.امام علی علیه السلام:
لا يَحِلُّ لِمُسلمٍ أن يُرَوِّعَ مُسلما.۴

۰.بر هيچ مسلمانى روا نيست كه مسلمانى را به رعب و وحشت اندازد.

۰.امام صادق علیه السلام:
قالَ اللهُ عز و جل: لِيأذَنْ بِحَربٍ منّي مَن آذى عَبديَ المؤمنَ.۵

۰.خداوند عز و جل فرموده است هر كه بنده مؤمن مرا بيازارد، به من اعلان جنگ مى‌دهد.

۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
كُفَّ أذاكَ عنِ النّاسِ؛ فإنّهُ صَدَقةٌ تَصّدَّقُ بها عَلى نَفْسِكَ.۶

۰.به مردم آزار نرسان، كه بى آزارى صدقه‌ای است كه براى خودت می‌پردازى.

۰.کتاب من لا یحضره الفقیه:
جِبرَئِيلُ علیه السلام لِرَسُولِ اللهِ صلی الله علیه و آله ـ حِينَ قالَ صلی الله علیه و آله لَهُ: يا جِبرَئِيُل عِظْني ـ: شَرَفُ المؤمنِ صَلاتهُ بِاللَّيلِ، و عِزُّهُ كَفُّ الأَذى عَنِ الناسِ.۷

۰.جبرئيل به پيامبر خدا صلی الله علیه و آله ـ هنگامى كه از او اندرز خواست ـ گفت: شرافت مؤمن، نماز شب اوست و عزّت او آزار نرساندن به مردم.

۰.امام زین العابدین علیه السلام:
كَفُّ الأذى مِن كَمالِ العقلِ، و فيه راحةٌ للبَدَنِ عاجِلاً و آجِلاً.۸

۰.آزار نرساندن، نشانه كمال خرد است و مايه آسايش تن در دنيا و آخرت است.

۰.امام صادق علیه السلام:
مَن كَفّ يدَهُ عنِ النّاسِ فإنّما يكُفُّ عَنهُم يَدا واحدةً و يَكُفّونَ عنه أياديَ كثيرةً.۹

۰.هر كه دست از آزار مردم بردارد، يك دست از آنها نگه داشته و مردم دستهاى بسيار از [آزار] او نگه می‌دارند.

۰.امام صادق علیه السلام:
إِذا كانَ يومُ القيامةِ نادى منادٍ: أَينَ الصدودُ لأَولِيائِي؟ فيقومُ قومٌ ليسَ على وجوهِهِم لَحْمٌ، فيُقَالُ: هؤلاءِ الّذينَ آذَوْا المؤمنينَ و نصبُوا لهم و عانَدوُهم و عنَّفُوهُم في دِينِهِم، ثمّ يؤمرُ بِهِمْ إلى جَهَنَّمَ.۱۰

۰.در روز قيامت، ندا كننده‌اى ندا دردهد: كجايند آزار دهندگان دوستان من؟ پس گروهى برخيزند كه صورتشان گوشت ندارد و گفته مى‌شود: اينان كسانى هستند كه مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنى و مخالفت كردند و در دينشان برايشان سخت گرفتند؛ سپس به درافكندنشان در جهنّم فرمان داده مى‌شود.

۱.۱‌. تفسير القمّي: ۲ / ۱۴۶

۲.۲‌. الكافي: ۸ / ۱۲۶ /۹۵

۳.۳‌. بحار الأنوار: ۶۷ / ۷۲ /۴۰

۴.۴‌.عيون‌أخبارالرضا: ۲/۷۱ /۳۲۷

۵.۵‌. الكافي: ۲ / ۳۵۰ /۱

۶.۶‌. بحار الأنوار: ۷۵ / ۵۴ /۱۹

۷.۷‌.من‌لايحضره‌الفقيه:۱/۴۷۱/۱۳۶۰

۸.۸‌. تحف العقول: ۲۸۳

۹.۹‌. الخصال: ۱۷ / ۶۰

۱۰.۱۰‌. الكافي: ۲ / ۳۵۱ /۲