شوخى
۱
۰.امام باقر عليه‌السلام:
إِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ الْمُداعِبَ فِى الْجَماعَةِ بِلا رَفَثٍ؛۱
۰.خداوند عزوجل دوست دارد كسى را كه در ميان جمع شوخى كند به شرط آن‌كه ناسزا نگويد.
۲
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
إِنّى أَمْزَحُ وَلا أَقولُ إِلاّ حَقّا؛۲
۰.من شوخى مى‌كنم، اما جز حق نمى‌گويم.
۳
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
اَلْمُؤْمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ وَالْمُنافِقٌ قَطِبٌ غَضِبٌ؛۳
۰.مؤمن شوخ و شنگ است و منافق اخمو و عصبانى.
۴
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
أَتَتِ امْرَأَةٌ عَجوزٌ إِلَى النَّبِىِّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فَقالَ لاتَدْخُلُ الْجَنَّةَ عَجوزٌ، فَبَكَتْ، فَقالَ: إِنَّكَ لَسْتَ يَوْمَئِذٍ بَعَجوزٍ، قالَ اللّه‌ُ تَعالى: (إِنّا أَنْشَأْناهُنَّ إِنْشاءً فَجَعَلْناهُنَّ أَبْكارا)؛۴
۰.پير زنى نزد پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله آمد. حضرت به او فرمودند: پير به بهشت نمى‌رود. پيرزن گريست. حضرت فرمودند: تو در آن روز پير نخواهى بود. خداى متعال مى‌فرمايد: «ما آنان را آفرينش نوينى بخشيديم و همه را دوشيزه قرار داديم».
۵
۰.امام كاظم عليه‌السلام:
إِنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كانَ يَأْتيهِ الأَْعْرابىُّ فَيُهْدى لَهُ الْهَديَّةَ، ثُمَّ يَقولُ مَكانَهُ: أَعْطِنا ثَمَنَ هَديَّتِنا فَيَضْحَكُ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله وَكانَ إِذَا اغْتَمَّ يَقولُ: ما فَعَلَ الأَْعْرابىُّ؟! لَيْتَهُ أَتانا؛۵
۰.باديه نشينى بود كه نزد رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مى‌آمد و براى آن حضرت هديه مى‌آورد و همان جا مى‌گفت: پول هديه ما را بده و رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مى‌خنديدند. آن حضرت هرگاه اندوهگين مى‌شدند، مى‌فرمودند: آن باديه نشين چه شد؟ كاش نزد ما مى‌آمد.
۶
۰.امام على عليه‌السلام:
كَثْرَةُ الْمِزاحِ تَذْهَبُ الْبَهاءَ وَتوجِبُ الشَّحْناءَ؛۶
۰.شوخى زياد، ارج و احترام را مى‌برد و موجب دشمنى مى‌شود.
۷
۰.امام على عليه‌السلام:
مَنْ كَثُرَ مِزاحُهُ اسْتُجْهِلَ؛۷
۰.هر كس زياد شوخى كند، نادان شمرده مى‌شود.
۸
۰.امام على عليه‌السلام:
رُبَّ هَزْلٍ عادَجِدّا؛۸
۰.چه بسا خوشى‌اى كه جدّى مى‌شود.
۹
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
لا يَبْلُغُ الْعَبْدُ صَريحَ الإِْيمانِ حَتّى يَدَعَ الْمِزاحَ وَالْكَذِبَ وَيَدَعَ الْمِراءَ وَإِنْ كانَ مُحِقّا؛۹
۰.بنده به ايمان ناب نرسد، مگر آن‌كه شوخى و دروغ را ترك گويد و مجادله (بگومگو) را رها كند، هر چند حق با او باشد.
۱۰
۰.امام صادق عليه‌السلام:
إِذا أَحْبَبْتَ رَجُلاً فَلا تُمازِحْهُ وَلاتُمارِهِ؛۱۰
۰.هر گاه كسى را دوست داشتى، با او نه شوخى كن نه مجادله.
۱.۱. كافى۲/۶۶۳/۴
۲.۲.شرح‌نهج‌البلاغه۶/۳۳۰
۳.۳. تحف العقول ص۴۹
۴.۴. تنبيه الخواطر۱/۱۱۲
۵.۵. كافى۲/۶۶۳/۱
۶.۶. غررالحكم۴/۵۹۷/۷۱۲۶
۷.۷. غررالحكم۵/۱۸۳/۷۸۸۳
۸.۸. تحف العقولص۸۵
۹.۹. الترغيب والترهيب۳/۵۹۴/۲۰
۱۰.۱۰. كافى۲/۶۶۴/۹
