صدقه
۱
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
كُلُّ مَعْروفٍ صَدَقَةٌ وَ ما وَقى بِهِ الْمَرْءُ عِرْضَهُ كُتِبَ لَهُ بِهِ صَدَقَةٌ؛۱
۰.هر كار نيكى صدقه است و هر چيزى كه به وسيله آن آبروى كسى حفظ شود براى او صدقه نوشته مى‌شود.
۲
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
اَلصَّدَقَةُ تَدْفَعُ الْبَلاءَ وَهِىَ أَنْجَحُ دَواءٍ وَتَدْفَعُ الْقَضاءَ وَقَدْ اُبْرِمَ إِبْراما وَلايَذْهَبُ بِالأَْدواءِ إِلاَّ الدُّعاءُ وَالصَّدَقَةٌ؛۲
۰.صدقه بلا را دفع مى‌كند و مؤثرترين داروست، صدقه قضاى حتمى را دفع مى‌كند و درد بيماريها را چيزى جز دعا و صدقه از بين نبرد.
۳
۰.امام باقر عليه‌السلام:
إِنَّ الصَّدَقَةَ لَتَدْفَعُ سَبْعينَ بَليَّةً مِنْ بَلايَا الدُّنْيا مَعَ ميتَةِ السّوءِ، إِنَّ صاحِبَها لايَموتُ ميتَةَ السوءِ أَبَدا؛۳
۰.صدقه، هفتاد نوع از بلاياى دنيوى و بد مردن را دفع مى‌كند، صدقه دهنده هرگز دچار بد مردن نمى‌شود.
۴
۰.امام صادق عليه‌السلام:
إنَّ صَدَقَةَ اللَّيْلِ تُطْفِى‌ءُ غَضَبَ الرَّبِّ وَتَمْحُو الذَّنْبَ الْعَظيمَ وَتُهَوِّنُ الْحِسابَ وَصَدَقَةُ النَّهارِ تُثْمِرُ الْمالَ وَتَزيدُ فِى الْعُمْرِ؛۴
۰.صدقه در شب، خشم پروردگار را فرو مى‌نشاند و گناه بزرگ را پاك مى‌كند و حساب (قيامت) را آسان مى‌گرداند و صدقه در روز ثروت مى‌آورد و عمر را زياد مى‌كند.
۵
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
خَيْرُ الصَّدَقَةِ ما أبْقَتْ غِنىً؛۵
۰.بهترين صدقه آن است كه بى‌نيازى آوَرَد.
۶
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
مَنْ مَشى بِصَدَقَةٍ إِلى مُحْتاجٍ كانَ لَهُ كَأَجْرِ صاحِبِها مِنْ غَيْرِ أَنْ يُنْقَصَ مِنْ أَجْرِهِ شَىْ‌ءٌ؛۶
۰.هر كس صدقه‌اى را به نيازمندى برساند، اجر آن صدقه را دارد و از اجر صدقه دهنده نيز چيزى كم نمى‌شود.
۷
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
لا صَدَقَةَ وَذورَحِمٍ مُحْتاجٌ؛۷
۰.تا زمانى كه خويشاوند نيازمند است، به كسى ديگر نبايد صدقه داد.
۸
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
لَيْسَ الْمِسْكينُ بِالطَّوّافِ وَلابِالَّذى تَرُدَّهُ التَّمْرَةُ وَالتَّمْرَتانِ وَاللُّقْمَةُ وَاللُّقْمَتانِ وَلكِنَّ الْمِسْكينَ الْمُتَعَفِّفُ الَّذى لايَسْأَلُ النّاسَ شَيْئا وَلا يُفْطَنُ لَهُ فَيُصَّدَّقَ عَلَيْهِ؛۸
۰.مسكين نه آن گداى دوره گرد است و نه آن كسى كه يكى دو دانه خرما و يكى دو لقمه نان مى‌گيرد و مى‌رود، بلكه مسكين آن نادارى است كه مناعت و عزت نفس دارد، به طورى كه دست سئوال سوى مردم دراز نمى‌كند و كسى به تهيدستى او پى نمى‌برد تا به وى صدقه دهد.
۹
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
أَفْضَلُ الصَّدَقَةٍ أنَ تَصَدَّقَ وَ أَنْتَ صَحيحٌ شَحيحٌ تَأْمُلُ الْعَيْشَ وَ تَخْشَى الْفَقْرَ وَلا تُمْهِلْ حَتّى إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقومَ قُلْتَ لِفُلانٍ كَذا وَ لِفُلانٍ كَذا أَلا وَقَدْ كانَ لِفُلانٍ؛۹
۰.بهترين صدقه آن است كه وقتى سالم هستى و به زندگى اميددارى و از دچار شدن به فقر مى‌ترسى، صدقه بدهى و نگذارى وقتى كه جانت به لب رسيد (و در بستر مرگ افتادى) بگويى: اين مقدار مال فلان باشد و آن مقدار مال بهمان، چون در آن هنگام مالِ فلان و بهمان خواهد شد.
۱۰
۰.امام صادق عليه‌السلام:
كانَ أَبو عَبْدِاللّه‌ِ عليه‌السلام إِذَا أَعْتَمَ وَذَهَبَ مِنَ اللَّيْلِ شَطْرُهُ أَخَذَ جِرابا فيهِ خُبْزٌ وَلَحْمٌ وَالدَّراهِمُ فَحَمَلَهُ عَلى عُنُقِهِ ثُمَّ ذَهَبَ بِهِ إِلى أَهْلِ الْحاجَةِ مِنْ أَهْلِ الْمَدينَةِ فَقَسَّمَهُ فيهِمْ وَلايَعْرِفونَهُ فَلَمّا مَضى أَبو عَبْدِاللّه‌ِ عليه‌السلام فَقَدوا ذلِكَ فَعَلِموا أَنَّهُ كانَ أَبا عَبْدِاللّه‌ِ عليه‌السلام ؛۱۰
۰.هوا كه تاريك مى‌شد و پاسى از شب مى‌گذشت امام صادق عليه‌السلام انبانى پر از نان و گوشت، و درهم بر مى‌داشتند و آن را بر دوش خود مى‌نهادند و براى نيازمندان مدينه مى‌بردند و در ميانشان تقسيم مى‌كردند و آنها او را نمى‌شناختند. وقتى حضرت عليه‌السلام در گذشتند، ديگر از آن كمك‌ها خبرى نشد. در نتيجه فهميدند كه آن مرد امام صادق عليه‌السلام بوده است.
۱.۱. بحارالأنوار ۹۶/۱۸۲/۲۹
۲.۲. بحارالأنوار ۹۳/۱۳۷/۷۱
۳.۳. كافى ۴/۶/۶
۴.۴. كافى ۴/۹/۳
۵.۵. مستدرك‌الوسايل۷/۱۷۸/۷۹۶۷
۶.۶. امالى صدوق ص۵۱۷
۷.۷. من لايحضره‌الفقيه۲/۶۸/۱۷۴۰
۸.۸. كنزالعمال۶/۴۶۲/۱۶۵۵۲
۹.۹. كنزالعمال ۶/۳۹۹/۱۶۲۵۱
۱۰.۱۰. كافى ۴/۸/۱
