آسايش
۱
امام صادق عليه‌السلام:

۰.اَلْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إلَى اللّه‌ِ فى راحَةِ الأَبَدِ وَالعَيْشِ الدّائِمِ الرَّغَدِ وَالْمُفَوِّضُ حَقّا هُوَ الْعالى عَنْ كُلِّ هِمَّةٍ دُونَ اللّه‌ِ تَعالى؛۱

۰.كسى كه كارهاى خود را به خدا بسپارد همواره از آسايش و خير و بركت در زندگى برخوردار است و واگذارنده حقيقى كارها به خدا، كسى است كه تمام همّتش تنها به سوى خدا باشد.

۲
امام على عليه‌السلام:

۰.مَنْ حَسُنَتْ خَليقَتُهُ طابَتْ عِشْرَتُهُ؛۲

۰.هر كس خوش اخلاق باشد، زندگى‌اش پاكيزه و گوارا مى‌گردد.

۳
امام صادق عليه‌السلام:

۰.خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَقَدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ يَزَلْ ناقِصَ العَيْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ البَدَنِ وَ الثّانيَةُ: اَلاَْمْنُ وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِى الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَةُ: اَلاَْنيسُ الْمُوافِقُ (قال الراوى:) قُلْتُ: و مَا الاَْنيسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَليطُ الصّالِحُ وَ الخامِسَةُ: وَ هِىَ تَجْمَعُ هذِه الْخِصالَ: الدَّعَةُ؛۳

۰.پنج چيز است كه هر كس يكى از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگى‌اش كمبود دارد و كم خرد و دل نگران است: اول، تندرستى، دوم امنيت، سوم روزى فراوان، چهارم همراهِ همرأى. راوى پرسيد: همراهِ همرأى كيست؟ امام فرمودند: همسر و فرزند و همنشين خوب و پنجم كه در برگيرنده همه اينهاست، رفاه و آسايش است.

۴
امام على عليه‌السلام:

۰.اَلنَّظيفُ مِنَ الثِّيابِ يُذْهِبُ الْهَمَّ وَالْحُزْنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛۴

۰.لباس پاكيزه غم و اندوه را مى‌برد و موجب پاكيزگى نماز است.

۵
امام صادق عليه‌السلام:

۰.صَلاةُ اللَّيْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَيِّبُ الرِّيحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِى الدَّيْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ؛۵

۰.نماز شب، انسان را خوش‌سيما، خوش‌اخلاق و خوشبو مى‌كند و روزى را زياد و قرض را ادا مى‌نمايد و غم و اندوه را از بين مى‌برد و چشم را نورانى مى‌كند.

۶
امام حسين عليه‌السلام:

۰.وَ حَقيقٌ عَلَى اللّه‌ِ اَنْ لا يَاْتيَنى مَكْرُوبٌ اِلاّ اَرُدُّهُ وَ اَقْلِبُهُ اِلى اَهْلِهِ مَسْرورا؛۶

۰.بر خداوند است كه هيچ گرفتارى به زيارت من نيايد مگر آن كه او را شادمان بازگردانم و به خانواده‌اش برسانم.

۷
امام صادق عليه‌السلام:

۰.مَنْ تَصَدَّقَ فى يَوْمٍ اَو لَيْلَةٍ اِنْ كَانَ يَوْمٌ فَيَوْمٌ وَ اِنْ كانَ لَيْلَةٌ فَلَيْلٌ دَفَعَ اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ عَنْهُ الْهَمَّ وَ السَّبُعَ وَ ميتَةَ السُّوءِ؛۷

۰.هر كس در روز و يا شب صدقه بدهد ـ اگر روز است روز و اگر شب است، شب ـ خداوند از او غم و اندوه، درنده و مرگ بد را دور مى‌كند.

۸
امام صادق عليه‌السلام:

۰.مَنْ قالَ فى كُلِّ يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ دَفَعَ اللّه‌ُ بِها عَنْهُ سَبْعينَ نَوْعا مِنَ الْبَلاءِ اَيْسَرُهَا الْهَمُّ؛۸

۰.هر كس در هر روز صد مرتبه لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ بگويد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دفع مى‌كند، كه كوچكترين آن غم و اندوه است.

۹
امام على عليه‌السلام:

۰.مَنِ اقْتَصَرَ عَلى بُلْغَةِ الْكَفافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الرّاحَةَ وَ تَبَوَّاَ خَفْضَ الدَّعَةِ؛۹

۰.هر كس به اندازه‌اى كه او را كفايت مى‌كند، قناعت كند، به آسايش و نظم مى‌رسد و در آسودگى و رفاه منزل مى‌گيرد.

۱۰
امام صادق عليه‌السلام:

۰.لَمّا سُئِلَ عَنْ طَريقِ الراحَةِ ـ: فى خِلافِ الْهَوى. قيل: فَمَتى يَجِدُ عَبدٌ الرّاحَةَ؟ فَقالَ عليه‌السلام عِنْدَ اَوَّلِ يَوْمٍ يَصيرُ فِى الْجَنَّةِ؛۱۰

۰.در پاسخ به اين سؤال كه راه رسيدن به آسايش چيست؟ فرمودند: مخالفت با هوا و هوس. عرض شد: پس، چه وقت انسان به آسايش مى‌رسد؟ فرمودند: در نخستين روز ورودش به بهشت.

۱.۱. مصباح الشريعه ۱/۱۷۵/۸۳.

۲.۲. غررالحكم ح۸۱۵۳.

۳.۳. خصال ص ۲۸۴.

۴.۴. الكافى۶ /۴۴۴/۱۴.

۵.۵. ثواب الأعمال ص ۴۲.

۶.۶. ثواب الأعمال ص ۹۸.

۷.۷. ثواب الأعمال ص ۱۴۰.

۸.۸. ثواب الأعمال ص ۱۶۲.

۹.۹. نهج البلاغه حكمت ۳۷۱.

۱۰.۱۰. تحف العقول ص ۳۷۰.