دامدارى
۱
امام على عليه‌السلام:
۰.اِتَّقُوا اللّهَ فى عِبادِهِ وَ بِلادِهِ فَاِنَّكُمْ مَسْؤولونَ حَتّى عَن البِقاعِ وَ الْبَهائِمِ؛۱
۰.تقواى الهى را درباره بندگان خدا و شهرهاى او رعايت كنيد؛ زيرا حتى از اماكن و حيوانات از شما سؤال خواهد شد.
۲
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
۰.لَمّا خَلَقَ اللّهُ الْمَعيشَةَ جَعَلَ الْبَرَكاتِ فِى الْحَرثِ وَ الْغَنَمِ؛۲
۰.چون خداوند، وسايل زندگى مردم را آفريد، بركت‌ها را در كشاورزى و گوسفنددارى قرار داد.
۳
امام باقر عليه‌السلام:
۰.لِعَمَّتِهِ: ما يَمنَعُكِ أن تَتَّخِذي في بَيتِكِ بَرَكَةً؟ قالَت: يا رَسولَ اللّهِ، ومَا البَرَكَةُ؟ قالَ: شاةٌ تُحلَبُ؛ فَإِنَّهُ مَن كانَ في دارِهِ شاةٌ تُحلَبُ أو نَعجَةٌ أو بَقَرَةٌ تُحلَبُ، فَبَرَكاتٌ كُلُّهُنَّ؛۳
۰.پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به عمّه‌اش فرمود: «چه چيزى بازت مى‌دارد از اين كه در خانه‌ات بركتى براى خود برگيرى؟».
۰.گفت: اى پيامبر خدا! بركت چيست؟
۰.فرمود: «گوسفندى شيرده. هر آينه هر كس در خانه‌اش گوسفندى شيرده يا ميش يا گاوى شيرده باشد، همگى بركت هستند».
۴
امام باقر عليه‌السلام:
۰.دَخَلَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَلى اُمِّ سَلَمَةَ فَقالَ لَها: ما لي لا أرى في بَيتِكِ البَرَكَةَ؟! قالَت: بَلى وَالحَمدُ للّهِِ، إنَّ البَرَكَةَ لَفي بَيتي! فَقالَ: إنَّ اللّهَ أنزَلَ ثَلاثَ بَرَكاتٍ: الماءَ وَالنّارَ وَالشّاةَ؛۴
۰.پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله، نزد امّ سَلَمه آمد و به وى فرمود: «چرا در خانه‌ات بركت نمى‌بينم؟».
۰.گفت: ستايش، خداى را كه در خانه‌ام بركت هست!
۰.فرمود: «همانا خداوند، سه بركت را فرو فرستاد: آب، آتش، و گوسفند».
۵
امام صادق عليه‌السلام:
۰.دَخَلَ رَسولُ اللّهِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله عَلى اُمِّ أيمَنَ، فَقالَ: ما لي لا أرى في بَيتِكِ البَرَكَةَ؟! فَقالَت: أ وَلَيسَ في بَيتي بَرَكَةٌ؟! قالَ: لَستُ أعني ذلِكِ؛ ذاكِ شاةٌ تَتَّخِذينَها، تَستَغني وُلدُكِ مِن لَبَنِها، وتَطعَمينَ مِن سَمنِها؛۵
۰.پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله، نزد اُمّ اَيمَن آمد و فرمود: «از چه روى، در خانه‌ات بركت نمى‌بينم؟».
۰.گفت: آيا خانه من، بى‌بركت است؟
۰.فرمود: «مرادم اين نبود. [مرادم اين است كه] گوسفند نگاهدارى كن تا فرزندانت از شير آن، بهره گيرند و از روغن آن، خوراك بسازى».
۶
سنن ابن ماجه:
۰.أمَرَ رَسولُ اللّهِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله الأَغنِياءَ بِاتِّخاذِ الغَنَمِ، وأمَرَ الفُقَراءَ بِاتِّخاذِ الدَّجاجِ؛۶
۰.پيامبر خدا به توانگران فرمان داد كه گوسفند نگاه دارند و به فقيران فرمان داد كه مرغ داشته باشند.
۷
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
۰.الإِبِلُ عِزٌّ لِأَهلِها، وَالغَنَمُ بَرَكَةٌ، وَالخَيرُ مَعقودٌ في نَواصِي الخَيلِ إلى يَومِ القِيامَةِ؛۷
۰.تا روز قيامت، شتر براى صاحب خويش، مايه سرافرازى است؛ گوسفند، بركت است؛ و خير در موهاى پيشانى اسبان، گره خورده است.
۸
امام صادق عليه‌السلام:
۰.إذَا اتَّخَذَ أهلُ بَيتٍ شاةً أتاهُمُ اللّهُ بِرِزقِها، وزادَ في أرزاقِهِم، وَارتَحَلَ الفَقرُ عَنهُم مَرحَلَةً؛ فَإِنِ اتَّخَذَ شاتَينِ أتاهُمُ اللّهُ بِأَرزاقِهِما، وزادَ في أرزاقِهِم، وَارتَحَلَ الفَقرُ عَنهُم مَرحَلَتَينِ؛ فَإِنِ اتَّخَذوا ثَلاثَةً أتاهُمُ اللّهُ بِأَرزاقِهِم، وَارتَحَلَ الفَقرُ عَنهُم رَأسا؛۸
۰.هر گاه خانواده‌اى گوسفندى نگاه دارند، خداوند روزى اش را مى‌دهد و روزى خود آنان را مى‌افزايد و فقر گامى از آنان دور مى شود؛ و اگر دو گوسفند نگاه دارند، خداى روزىِ آن دو را عطا مى‌فرمايد و روزى خود ايشان را مى‌افزايد و فقر از آنها دو گام دور مى‌شود؛ و اگر سه گوسفند نگاه دارند، خداوند روزىِ آن سه را مى‌دهد و فقر از ايشان به كلّى دور مى‌گردد.
۹
امام على عليه‌السلام:
۰.أفضَلُ ما يَتَّخِذُهُ الرَّجُلُ في مَنزِلِهِ لِعِيالِهِ الشّاةُ؛ فَمَن كانَت في مَنزِلِهِ شاةٌ قَدَّسَت عَلَيهِ المَلائِكَةُ في كُلِّ يَومٍ مَرَّةً، ومَن كانَت عِندَهُ شاتانِ قَدَّسَت عَلَيهِ المَلائِكَةُ مَرَّتَينِ في كُلِّ يَومٍ، وكَذلِكَ فِي الثَّلاثِ؛ تَقولُ: بورِكَ فيكُم!۹
۰.بهترين چيزى كه مرد در خانه براى خانواده‌اش نگاه مى‌دارد، گوسفند است. هر كس در خانه اش گوسفندى باشد، فرشتگان روزى يك بار او را دعا مى كنند؛ و هر كه نزدش دو گوسفند باشد، فرشتگان روزى دو بار او را دعا مى كنند؛ و اگر سه گوسفند باشد، سه بار؛ [و آن فرشتگان] مى‌گويند: «خير و بركتتان افزون باد!».
۱۰
من لا يحضره الفقيه:
۰.سَمِعتُ أبا عَبدِ اللّه عليه‌السلام يَقولُ: ما مِن مُؤمِنٍ يَكونُ لَهُ في مَنزِلِهِ عَنزٌ حَلوبٌ إلاّ قُدِّسَ أهلُ ذلِكَ المَنزِلِ وبورِكَ عَلَيهِم، فَإِن كانَتِ اثنَتَينِ قُدِّسوا كُلَّ يَومٍ مَرَّتَينِ، فَقالَ رَجُلٌ مِن أصحابِنا: كَيفَ يُقَدَّسونَ؟ قالَ: يُقالُ لَهُم: بورِكَ عَلَيكُم، وطِبتُم وطابَ أدامُكُم!۱۰
۰.شنيدم كه امام صادق عليه‌السلام فرمود: «هيچ مؤمنى نيست كه در خانه اش ماده بُزى شيرده داشته باشد، جز آن كه اهل آن خانه تقديس شوند و براى بركت آنها دعا خواهد شد؛ و اگر دو ماده بز باشند، اهل خانه را روزى دو بار تقديس شوند». يكى از اصحاب ما گفت: «چگونه تقديس مى شوند؟» فرمود: «به ايشان گفته مى شود: بركتتان افزون باد؛ خود و خوراكتان پاك باد!».
۱.۱. نهج البلاغه از خطبه ۱۶۶.
۲.۲. كنزالعمّال ح ۹۳۵۴.
۳.۳. الكافى ۶/۵۴۵.
۴.۴. الكافى ۶/۵۴۵/۸.
۵.۵. المحاسن ۲/۴۸۵/۲۶۸۷.
۶.۶. سنن ابن ماجه ۲/۷۷۳/۲۳۰۷.
۷.۷. بحار الأنوار ۶۱/۱۱۰.
۸.۸. الكافى ۶/۵۴۴/۴.
۹.۹. الخصال ص ۶۱۷/۱۰.
۱۰.۱۰. من لايحضره‌الفقيه۳/۳۴۹/۴۲۲۶.
