خرافه ستيزى
۱
امام على عليهالسلام:
۰.اِحْتَجِبْ عَنِ الْغَضَبِ بِالْحِلْمِ، وَغُضَّ عَنِ الْوَهْمِ بِالْفَهْمِ؛۱
۰.با بردبارى خود را از خشم پنهان كن و با فهم و دانايى از وهم و خيال چشم بپوش.
۲
امام على عليهالسلام:
۰.اَعَزُّ الْعِزِّ الْعِلْمُ ؛ لِأَنَّ بِهِ مَعْرِفَةُ الْمَعادِ وَ الْمَعاشِ، وَ اَذَلُّ الذُّلِّ الْجَهْلُ ؛ لِأَنَّ صاحِبَهُ اَصَمُّ، اَبْكَمُ، اَعْمى، حَيْرانُ؛۲
۰.عزيزترين عزّت، دانش است، چرا كه با آن معاد شناخته مىشود و راه كسب معاش به دست مىآيد و خوارترين خوارى، نادانى است، چرا كه نادان كر و لال و كور و سرگردان است.
۳
امام على عليهالسلام:
۰.اَ لْجَهْلُ مُميتُ الاَْحْياءِ وَ مُخَلِّدُ الشَّقاءِ؛۳
۰.نادانى، مايه مرگ زندگان و دوام بدبختى است.
۴
امام صادق عليهالسلام:
۰.اِذا كانَ يَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ، فَاِذا وَ قَفا بَيْنَ يَدَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ: اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ: قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِكَ لَهُمْ؛۴
۰.هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند. پس آنگاه كه در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مىشود: «به سوى بهشت حركت كن» و به عالم گفته مىشود: «بايست و مردم را به خاطر آنكه نيكو ادبشان نمودى، شفاعت كن».
۵
امام هادى عليهالسلام:
۰.لَولا مَنْ يَبْقى بَعْدَ غَيْبَةِ قائِمِكُمْ عليهالسلام مِنَ الْعُلَماءِ الدّاعينَ اِلَيْهِ وَ الدّالّينَ عَلَيْهِ وَ الذّابّينَ عَنْ دينِهِ بِحُجَجِ اللّهِ وَ المُنْقِذينَ لِضُعَفاءِ عِبادِ اللّهِ مِنْ شِباكِ اِبْليسَ وَ مَرَدَتِهِ وَ مِنْ فِخاخِ النَّواصِبِ لَما بَقىَ اَحَدٌ اِلاَّ ارْتَدَّ عَنْ دينِ اللّهِ وَ لكِنَّهُمُ الَّذينَ يُمْسِكونَ اَزِمَّةَ قُلوبِ ضُعَفاءِ الشّيعَةِ كَما يُمْسِكُ صاحِبُ السَّفينَةِ سُكّانَها اُولئِكَ هُمُ الاَْفْضَلونَ عِندَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ ؛۵
۰.اگر پس از غايب شدن حضرت قائم عليهالسلام دانشمندان الهى كه مردم را به سوى او دعوت مىكنند و راهنمايى مىنمايند و از دينش دفاع مىكنند و بندگان ناتوان خداوند را از دام شيطان و دامهاى دشمنان اهل بيت عليهمالسلام نجات مىدهند، نبودند، هيچ كس نمىماند مگر اينكه از دين باز مىگشت، ولى آناناند كه زمام دلهاى شيعيان ضعيف را همچون سكّان در دست ناخداى كشتى به دست گرفتهاند. اينان همان انسانهاى برتر نزد خداوندند.
۶
پيامبر صلىاللهعليهوآله:
۰.مَنْ عَمِلَ عَلَى غَيْرِ عِلْمٍ كَانَ مَا يُفْسِدُ أكْثَرَ مِمَّا يُصْلِحُ؛۶
۰.بيشترين كار نادان، خرابكارى به جاى درست انجام دادن كار است.
۷
امام على عليهالسلام:
۰.أكثَرُ الصَّلاحِ والصَّوابِ في صُحبَةِ اُولِي النُهى والألبابِ ؛۷
۰.بيشترين خوبى و درستى، در همنشينى با خردمندان و صاحبدلان به دست مىآيد.
۸
امام على عليهالسلام:
۰.أعظَمُ المَصائبِ الجَهلُ ؛۸
۰.بزرگترين گرفتارى، نادانى است.
۹
پيامبر صلىاللهعليهوآله:
۰.طُوبى لِمَنْ تَرَك الجَهلَ وَ أتى الفَضلَ و عَمل بالعَدْلِ؛۹
۰.خوشا به سعادت كسى كه از جهل، فاصله بگيرد و به فضيلت و عدالت روى بياورد.
۱۰
حضرت عيسى عليهالسلام:
۰.طُوبى لمَن جَعَلَ بَصَرَهُ في قَلبهِ ولَم يَجعَل بَصَرَهُ في عَينِهِ ؛۱۰
۰.خوشا بهسعادت كسىكه قلبش بيناست وعقلش بهچشمش نيست.
۱.۱. غررالحكم۲/۱۹۹/۲۳۶۵.
۲.۲. نزهة الناظر ص ۷۰/۶۵.
۳.۳. غررالحكم ح ۱۴۶۴.
۴.۴. علل الشرايع ۲/۳۹۴/۱۱.
۵.۵. احتجاج ۲/۲۶۰.
۶.۶. الكافى ۱/۴۴/۳.
۷.۷. غرر الحكم ح ۳۱۲۹.
۸.۸. غرر الحكم ح ۲۸۴۴.
۹.۹. كنز العمال ۱۵/۸۲۷.