فريب
۱
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
۰.اِنْ قَدَرتَ اَن تُصْبِحَ و تُمسى و لَيْسَ فى قَلبِكَ غَشٌّ لاَِحَدٍ فَافعَل و ذلِكَ مِن سُنَّتى و مَنْ أحيى سُنَّتى فَقَد اَحيانى و مَن اَحيانى كانَ مَعى فِى الجَنَّةِ؛۱
۰.تا مى‌توانى بكوش كه صبح و شب در قلبت (حتّى) قصد فريب و نيرنگ كسى نباشد؛ چرا كه اين از سنّت‌هاى من است و كسى كه سنّتم را زنده كند، مرا زنده كرده است و كسى كه مرا زنده كند، در بهشت با من خواهد بود.
۲
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
۰.لَيْسَ مِنّا مَنْ غَشَّ مُسْلِما اَو ضَرَّهُ اَو ماكَرَهُ؛۲
۰.از ما نيست كسى كه با مسلمانى تقلّب كند، يا به او ضرر رساند و يا با وى حيله نمايد.
۳
امام حسين عليه‌السلام:
۰.إنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛۳
۰.بى‌گمان شيعيان ما، دل‌هايشان از هر خيانت، كينه، و فريبكارى پاك است.
۴
امام على عليه‌السلام:
۰.ايّاكَ وَ طولَ الاَْمَلِ فَكَمُ مِنْ مَغْرورٍ اِفْتَتَنَ بِطولِ اَمَلِهِ فَاَفْسَدَ عَمَلَهُ وَ قَطَعَ اَجَلَهُ فَلا اَمَلَهُ اَدْرَكَ وَ لا مافاتَهُ اسْتَدْرَكَ ؛۴
۰.از آرزوى دور و دراز بپرهيز، چه بسا فريب خورده‌اى كه به آرزوى دراز خويش، فريب خورد و كارش را تباه و مرگش را قطعى كرد و در نتيجه، نه به آرزويش رسيد و نه آنچه را كه از دست داده بود، جبران كرد.
۵
امام على عليه‌السلام:
۰.اَ لْمُؤْمِنُ مُنيبٌ مُستَغْفِرٌ تَوَّابٌ، اَلْمُنافِقُ مَكُورٌ مُضِرٌّ مُرتابٌ؛۵
۰.مؤمن بازگشت كننده به خدا، آمرزش خواه و توبه كننده است و منافق نيرنگباز، زيانبار و شكّاك.
۶
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
۰.ثَلاثٌ مَنْ كُنَّ فيهِ فَهِىَ راجِعَةٌ عَلى صاحِبِها: اَلْبَغْىُ وَ الْمَكْرُ وَ النَّكْتُ؛۶
۰.سه چيز است كه در هر كس باشد [آثارش] به خود او بر مى‌گردد: ستم كردن، فريب دادن و پيمان شكنى.
۷
امام صادق عليه‌السلام:
۰.الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ، هُوَ عَيْنُهُ وَمِرْآتُهُ وَدَلِيلُهُ، لاَ يَخُونُهُ، وَلاَ يَخْدَعُهُ، وَلاَ يَظْلِمُهُ، وَلاَ يَكْذِبُهُ، وَلاَ يَغْتَابُهُ؛
۱.۱. سنن ترمذى ۴/۱۵۱.
۲.۲. نهج الفصاحه ح ۲۴۱۴.
۳.۳. بحارالأنوار ۶۸/۱۵۶/۱۱.
۴.۴.عيون‌الحكم‌والمواعظص۹۹/۲۲۷۸.
۵.۵. غررالحكم ح ۱۲۸۸ و ۱۲۸۹.
۶.۶. نهج الفصاحه ح ۱۲۸۱.
7. الکافي ج۲ ص۱۶۶
