انفاق سبب خشنودی خداوند متعال

عمل نیک برای خدا خشنودی و رضایت خداوند در پی دارد. انفاق برای خدا نیز سبب خشنودی خداست. انفاق کنندگان واقعی کسانی هستند که فقط برای خشنودی و رضایت خداوند متعال و هم چنین برای پرورش فضایل انسانی و تثبیت این صفات در درون جان اقدام به انفاق می‌ کنند. قرآن کریم به موضوع انفاق و آثار و برکات آن از جمله رضایت خداوند اشاره می کند.

قرآن کریم می فرماید: وَ مَثَلُ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ تَثْبِیتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصابَها وابِلٌ فَآتَتْ أُکُلَها ضِعْفَیْنِ فَإِنْ لَمْ یُصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ.

«و (کار) کسانی که اموال خود را برای خشنودی خدا و تثبیت (ملکات انسانی) در روح خود، انفاق می کنند، همچون باغی است که در نقطه بلندی باشد و باران های درشت به آن برسد (و از هوای آزاد و نور آفتاب بحدّ کافی بهره گیرند) و میوه خود را دو چندان دهد، و اگر باران درشتی بر آن نبارد باران های ریز و شبنم بر آن می بارند (لذا همیشه، شاداب و با طراوت است) و خداوند به آنچه انجام می دهید بیناست.»[1]

در این مثال، انفاق کننده به جنّت و باغی واقع بر تپه ای تشبیه شده است. در یک باغ مرتفع، چند ویژگی به چشم می خورد که عبارتند از:

الف- نور آفتاب، یکی از عوامل مهمّ رشد گیاهان، از هر سو بر آن می تابد و هیچ چیز مانع از تابش پرتو حیاتبخش آفتاب نمی شود.

ب- هوای مناطق مرتفع معمولا پاک و سالم تر است و این نیز یکی از عوامل رشد و نموّ درختان است.

ج- از خطر سیلاب در امان است، در حالی که باغ های واقع در دره ها و کناره رودخانه ها همیشه مورد تهدید سیل و گل و لای آن هستند.

د- زیبائی و شکوه یک باغ مرتفع به مراتب بیش از دیگر باغ هاست.

بنابراین چنین انفاق کنندگان:

- بهتر و بیشتر از پرتو انوار هدایت الهی بر دل و جانشان برخوردار می شوند.

- بهتر و گسترده تر از نسیم دل انگیز بخشایش و توفیقات خداوندی بهره می گیرند.

- کمتر مورد آسیب بلایا و مرگهای بد واقع می گردند.

- با معنویتی پرشکوه در نظر دیگران، محبوب آنان می شوند.

«منظور از این مثل این است که هرگاه انفاق برای خدا باشد ابدا از اثر مطلوبش تخلّف نمی کند، زیرا اتصالش به خدا محفوظ و عنایت الهی به آن تعلّق گرفته است، گرچه مراتب عنایت، به واسطه اختلاف درجات خلوص نیّت تفاوت دارد و وزن اعمال هم در اثر آن متخلف می شود، چنانکه باغی که در زمین حاصلخیزی واقع شده به واسطه آمدن باران به خوبی میوه میدهد ولی مراتب خوبی آن بواسطه اختلاف باران ها متفاوت می باشد. و به مناسبت همین اختلاف در ذیل آیه می فرماید: وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ، یعنی خدا به آنچه می کنید بصیر است و ثواب آنها بر او مشتبه نمی شود و پاداش عملی را به عمل دیگر نمی دهد.»[2]

به این ترتیب، ملاحظه می گردد که خدای متعال در میان مردمانی که گاه اموال خود را چون جان شیرین خود دوست می داشتند و نسبت به آن حرص و بخل فراوانی به خرج می دادند، در میان چنین مردمی- و هر جامعه دیگری که چنین روحیاتی را دارا باشند- از طریق ایراد چنین مثال های نغزی و با ارائه چنین تصاویر زیبائی از حقیقت انفاق، روح و اندیشه آنها را تسخیر نموده و انگیزه های اعتقادی لازم را برای برانگیختن آنها به منظور کمک به همنوعان شان، رشد و پرورش کمالات نفسانی و ملکات روحانی در وجود خودشان، ایجاد می نمود.

پی نوشت ها:

[1] بقره، 265.
[2] تفسیر المیزان، ج 2، ص 549.

 منبع : قاسمی، حمید محمد، تمثیلات قرآنی ویژگی ها اهداف و آثار تربیتی آن