منبر های 5دقیقه ای ایام فاطمیه
?بلندهمّتى به هنگام دعا
انسانها در آرزو و درخواست از خداوند، گوناگون مىباشند. همّت و آرزوى برخى از آدمیان در همین دنیاى زودگذر و ناچیز خلاصه مىشود. آنها جز دنیا نمىخواهند و جز براى دنیا، چیز دیگرى سعى و تلاش نمىکنند. به فرموده زیباى حضرت علىعلیهالسلام: «وَاِنَّمَا الدُّنْیا مُنْتَهَى بَصَرِ الْاَعْمَى لاَ یبْصِرُ مِمَّا وَرَاءَهَا شَیئاً وَالْبَصِیرُ ینْفُذُهَا بَصَرُهُ وَیعْلَمُ اَنَّ الدَّارَ وَرَاءَهَا فَالْبَصِیرُ مِنْهَا شَاخِصٌ وَالْاَعْمَى اِلَیهَا شَاخِصٌ وَالْبَصِیرُ مِنْهَا مُتَزَوِّدٌ وَالْاعْمَى لَهَا مُتَزَوِّدٌ؛ (1) همانا دنیا نهایت دیدگاه کسى است که دیدهاش کور است، و از دیدنِ جز دنیا مهجور. و آنکه بیناست، نگاهش از دنیا بگذرد و بداند در پَس آن، خانه [آخرت] است. پس بینا از دنیا رخت بردارد و نابینا رخت خویش در آن گذارد. بینا از دنیا توشه گیرد و نابینا براى دنیا توشه فراهم آرد.» و امّا گروه دوم از آدمیان، کسانى هستند که همّت خویش را فراتر از جهان مادى قرار دادهاند. و اگر هم براى دنیاى خویش تکاپو دارند، به انگیزه توشه برداشتن براى جهان دیگر، حفظ آبرو و مانند آن است. آنها دنیا را محلّ گذر و پل رسیدن به جهان دیگر مىدانند و همه تلاش خود را بکار مىگیرند تا در جهان دیگر رستگار شده، در بهشت ابدى پروردگار جاى گیرند.
سرانجام، اندکى از آدمیان نیز هستند که نه تنها از دام جاذبههاى فریبنده دنیوى رها مىشوند؛ بلکه از نعمتهاى انبوه بهشت نیز مىگذرند و از خداوند، تنها دیدار جمال او را مىطلبند و به جاى بهشت، بهشتآفرین را تمنّا مىکنند؛ همانگونه که سعدى شیرازى سروده است:
ما از تو به غیر از تو نداریم تمنّا
حلوا به کسى ده که محبّت نچشیدست (2)
?در ضمن حکایتى، درباره حضرت فاطمهعلیهاالسلام چنین مىخوانیم: «روزى پیامبر اسلامصلىاللهعلیهوآله از دخترش زهراعلیهاالسلام پرسید: دخترم! چه درخواست و حاجتى دارى؟ هماکنون فرشته وحى در کنار من است و از طرف خدا پیام آورده است که هر چه بخواهى، تحقق مىپذیرد. حضرت فاطمهعلیهاالسلام پاسخ داد: «شَغَلَنِى عَنْ مَسْئَلَتِهِ لَذَّةُ خِدْمَتِهِ لاَ حَاجَةَ لِى غَیرُ النَّظَرِ اِلَى وَجْهِهِ الْکَرِیمِ؛ (3) لذتى که از خدمت حضرت حق مىبرم، مرا از هر خواهشى باز داشته است. حاجتى جز این ندارم که پیوسته ناظر جمال زیبا و والاى خداوند باشم.»
?پی نوشت :
1-نهج البلاغه، ترجمه سید جعفر شهیدى، خطبه 133.
2-کلیات سعدى، ص 383.
3-نهج الحیاة، محمد دشتى، مؤسسه فرهنگى تحقیقاتى امیر المؤمنینعلیهالسلام، قم، 1385، چاپ سوم، ص 91.
