--------------------------------------------------------------------------------

«بسم اللّه الرّحمن الرّحیم»
الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی

رمضان امسال گفتیم نگاهی داشته باشیم به سیره‏ی اهل بیت نه به طور کلّی به طور عبوری جزئی و مرور جلساتی راجع به پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) اسلام صحبت کردیم جلساتی راجع به امیرالمؤمنین (علیه السلام) و جلساتی راجع به حضرت زهرا (سلام اللَّه علیها) راجع به حضرت زهرا یک مقداری مطلب دیگر هست می‏خواهم بگویم. پیغمبر ما وارث همه ی انبیاء است وارث آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی، خاتم النبیین و وارث همه ی انبیاء پیغمبر ما و زهرا تنها وارث پیغمبر ما، به یک معنا می‏شود گفت زهرا وارث تمام انبیاء است چون پیغمبر، زهرا (سلام الله علیها) وارث پیغمبر ماست تنها وارث است و پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) ما هم وارث همه ی انبیاء است این مقام مهمّی است روایاتی داریم که « ان اللَّه لیغضب لغضب فاطمه و یرضی و لرضاها» رضای زهرا (سلام اللَّه علیها) رضای خدا است، غضب زهرا (سلام اللَّه علیها) غضب خداست، خیلی مقام است. مریم، حضرت مریم مادر یک عیسی است و فاطمه (سلام الله علیها) مادر یازده عیسی، وجود فاطمه (سلام الله علیها) وجود استثنایی است. «فطم» یعنی جداست فاطمه (سلام اللَّه علیها) یعنی یک زن جدا، یک زن استثنایی، دور است از همه یک زن نمونه.
فاطمه (س)، شب قدر پیامبر
حدیث داریم هر کس فاطمه را عمیق بشناسد شب قدر را درک کرده. کی می‏خواهد بگوید حدیث من تا الان که ریشم همه سفید شده نمی‏فهمم یعنی چه؟ چقدر باید یک انسان جوهر و مقام و مایه داشته باشد که آنقدر با کمال باشد که اشرف هستی پیغمبر اسلام دستش را ببوسد. بوسیدن دست، پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) به خاطر این نیست که دخترش است دستش را می‏بوسد، توی دین اسلام این حرکتها برای خویش و قومها نیست همین پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) به عمویش می‏گوید خدا مرگت بده «تَبَتْ یَدا ابی لَهب» بریده باد دست ابی لهب، خوب ابی لهب هم عموی پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) است. اگر مسئله‏ای فامیلی باشد انسان هم باید یک حسابی برای عمویش باز کند. در دین اسلام ملاکها ارزش است نسبتها و فامیلیها حرف بعد را می‏زند. خدا به نوح می‏گوید: «انه لیس من اهلک» اگر همه مردم غرق شوند پسر تو هم باید غرق بشود. گفت « ان نبلی من اهلی» بابا پسر پیغمبر است. فرمود پسر پیغمبر هم خطش کج شد باید غرق بشود، یعنی دین ما دینی است که سلمان فارسی جزء اهل بیت باشد «السلمان منّا اهل الْبَیت». شیعه و سنی این حدیث را نقل کردند که سلمان ایرانی جزء اهل بیت می‏شود، پسر نوح که اهل بیت است از اهل بیت خارج می‏شود. خط کش ما خط کش فامیلی نیست خط کش ارزشها است. دست بوسی فاطمه الزهرا (سلام اللَّه علیها) یک چیزی نیست که حالا بابا است دست بچه‏اش را می‏بوسد یعنی حمل یک مسأله عادی (ببخشید)، حمل یک بستری عاطفی نباید کرد چون حالا بالاخره بابا است دستش را می‏بوسد. قرآن به پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) می‏گوید تو نور هستی «انا ارسلناک شاهداً» من تو را شاهد قرار دادم. بعد می‏گوید: «و سراجاً» من تو را نور قرار دادم. پس پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) نور خداست، چون قرآن می‏گوید: «انا جعلناک شا هداً و» بعد می‏گوید: «سراجاً» سراج یعنی چراغ
 برنامه دشمن برای خاموش کردن نور پیامبر
اگر خدا به پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) می‏گوید چراغ است جای دیگری می‏فرماید که هیچ کس چراغ خدا را خاموش نمی‏تواند بکند. «یریدون لیطفعوا نور اللَّه» می‏خواهند نور خدا را خاموش کنند ولی هر چه بیشتر فوت کنند «یریدون لیطفعوا نور اللَّه» حق می‏ماند. اینجا امسال بحث آمد در خرم آباد ضبط می‏کنم. توفیقی بود خدمت عزیزان خرم‏آبادی هستیم. من از خرم‏آباد یک خاطره‏ای دارم یک وقتی هم در تلویزیون شاید گفته باشم نمی‏دانم گفته‏ام یا نگفتم، جای دیگر که گفتم ولی امروز یک چیزهایی به ذهنم آمد به مناسبت این هم برای شما بگویم جوانهای خرّم آبادی و هم همه ی ایرانی‏ها گوش بدهند حدود سی سال پیش برادر من سربازی بود در خرّم‏آباد پادگان بدرآباد، بدرآباد است دیگه، من طلبه نوی بودم. ریش‏های مشکی داشتم، طلبه نویی بودم. آمدم خرّم‏آباد دفعه ی اولم هم بود رفتم پادگان دم در پادگان به برادرم گفتم که می‏شود بیایم تو، گفت نه بابا اینجا پادگان است شیخ راه نمی‏دهند به آن دژبانی که دم در وایستاده بود، گفتم آقا می‏شود من بیایم توی پادگان سخنرانی کنم. گفت بله، گفتم بیایم سخنرانی کنم. گفت مگر اینجا روضه است برو برو آشیخ برو وایستادیم یک سرگردی آمد، بهش گفتیم. گفت آقا شیخ خیلی ساده‏ای بیایی پادگان برای سربازها صحبت کنی همین طور به این سادگی گذشت. تیمساری آمد هر درجه داری آمد ما التماسش کردیم نشد. برادرم هم ترسید گفت داداش اگر بیایی تو سخنرانی کنی بعد که تو بروی من را زندان می‏کنند، ما را به خیر تو امید نیست شر نرسان ما را دیدی برو. گفتم آخه من از قم آمدم تو را ببینم یکی دو تا حدیث هم بخوانم. گفت نمی‏شود، روی آخوند حساس‏اند گفتم من از آخوندی می‏روم بیرون لباس کت شلوار می‏پوشم اگر لباس ساده بپوشم می‏شود بیایم تو. گفت نه.گفتم می‏شود سربازها بیایند بیرون گفت نه گفتم می‏شود همشهری‏ها بیایند دم در آخر چند تا کاشونی. گفتم کاشونی‏ها، بگویید بیایند گفت نه نمی‏شود. گفتم می‏شود اسم سخنرانی را نبری من بروم یک چیزی بخرم تو برو به همشهری‏ها بگو برویم یک چیزی بخوریم به هوای چیزی خوردن بیایید. گفت دیگه اون را نمی‏دانم گفتم پس من می‏روم شهر یک چیزی می‏گیرم می‏آیم اینجا تو برو به دو سه تا همشهری‌ها بگو بیایند چیزی بخورند، آنوقت همین طور که چیزی می‏خورند من یک حدیث می‏خوانم (از لباس آخوندی رفتم بیرون آمدم خرم‏آباد 30، 40 کیلو کاهو گرفتم یک جوی آب تمیزی بود، یک نهر آبی بود، چشمه بود، یک چشمه‏ای بود آنجا نشستم یادم نیست کجا بود، نشستم شستم مقداری هم سکنجبین و کاسه گرفتم و دو مرتبه یک تاکسی بار گرفتم و این کاهوهای شسته و این سکنجبین را بردم آنجا، این دفعه دیگر آخوند نبودم دژبانم نشناخت من را. برادرمان را خبر کردیم گفتیم که به سربازهای کاشانی بگو بیایند کاهو بخورند، اصلاً هم نگو برادر من آخوند است، اصلاً نگویی سخنرانی کن. بگو آمده کاهو بخورید. گفت باشد رفت یک هفده نفر از بچه‏های کاشان را، نمی‏دانم تو ذهنم هست هفده نفر بود چند نفری هفده، هیجده نفر، اتفاقاً از بچه‏های کاشان که سربازی بودند، اینها آمدند و من خواستم همین طوری که کاهو می‏خورند حدیث بخوانم. ترسیدم این دژبان نگاه می‏کرد خوب یک کسی سخنرانی کند، اونها هم کاهو بخورند خوب بالاخره می‏گوید چیه. به اینها گفتم من می‏خواهم صحبت کنم اما شما نگاه به من نکنید یک الاغی آنجا بود گفتم چند تایتان بروید آنور الاغ، رویتان را آنور کنید چند تا هم... هر کدامتان یک سمتی بنشینید که کج و کور نظامی و صفّی ننشینید. هر کدام دو تاتان به یک سمتی کاهو بخورید، الاغ هم وسط باشد. من هم با کاهو ور می‏روم اما عوضی که کاهو بخورم یک حدیث می‏خوانم. خر را گذاشتیم جلو یعنی خر را گذاشتیم وسط قرائتی و خر و سرباز هر کدام به یک سمتی نشستند، کاهو شروع کردند خوردن و من لابه لای کاهو خوردن یک حدیث گفتم) این وضع پادگان ما بود در سی سال پیش در شهر شما که الان هستم امروز صبح یعنی امروز 5/1 همین امروز صبح شخصی آمد پهلوی من، گفت من امیرلشگرم تقاضا دارم بیایی سخنرانی کنی. گفتم کجا. گفت شما که آمده‏اید خرم‏آباد سخنرانی می‏کنی برای تلویزیون، توی پادگان ما هم بیا. گفتم کجا، گفت من پادگان بدرآبادم. تا گفت بدرآباد یاد.... گفتم عجب (من سی سال پیش می‏خواستم یک حدیث بخوانم مجبور شدم از آخوندی بروم، بیرون کاهو بشورم، هر کدام به یک سمتی بنشینیم با خر و سرباز و قرائتی، همه قاطی شویم یک جوری باید این رقمی ما حدیث بخوانیم و امروز هم امیر لشگر آمده گفته چندین هزار لشگر سرباز بیا حدیث بخوان. پس خون شهید مدنی حرام نشد. خون شهدای ما، شهید مدنی یکی از پایگاههایش خرم‏آباد بود. شهید مدنی نجف بود، منتهی وقتی می‏آمد ایران چند روز خرم‏آباد بود، چند روز همدان، مدنی‏ها، صیاد شیرازی‏ها، این عزیزان از ما که شهید شدند حرام نشد بنده همان قرائتی هستم اون قرائتی هم بهتر از این قرائتی است چون اون موقع تازه نفس بودم دیگر وارفته‏ام ولی در عین حال نگاه می‏کنم این خون‏ها چه کرد).
 استقبال دانشمندان و متخصّصان از امام زمان (ع)
برادرها به همین دلیل که جایی که راهمان نمی‏دادند حالا استقبال می‏کنند. داریم امام زمان (عجّل اللَّه تعالی فرجه شریف) که ظهور کند همه درها روی حضرت مهدی باز خواهد شد مخترعین کره ی زمین حدیث داریم مکتشفین و دانشمندان کره ی زمین خواهند آمد خدمت امام زمان (عجّل اللَّه تعالی فرجه شریف) اسلام خواهند آورد و تمام تخصصشان را خدمت امام خواهند گذاشت همین طور که در ارتش ما بسیاری از خلبانهایی که آمریکا تحصیل کرده بودند بسیاری از مسئولین رده بالای قوه ی نظامی که تحصیلات عالیه داشتند و قبلاً در اختیار اسلام نبودند خوب مسلمان بودند اما حکومت دست آن‏ها نبود تا امام ظهور کرد، آمدند خدمت امام با امام بیعت کردند که تمام تخصص‏شان را در اختیار امام گذاشتند.
 سختی و آسایش در کنار یکدیگر است
«انّ مع العسر یسراً فانّ مع العسر یسرا» آیه‏ای دیگر داریم: «سیجعل اللَّه بعد العسر یسراً» توی قرآن 12 تا «العسر» است، 36 تا «یسر» یعنی مشکلات و آسانی‏ها را پهلوی هم قرار می‏دهیم مشکلات 13 آسانی‏هاست. 12 تا کلمه «العسر» است یعنی سختی، 36 تا کلمه «یسر» و در تاریخ ما هم همین طور بوده، کربلا یک نصف روزی امام حسین (علیه السلام) زجر کشید زیر سم اسب رفت. خانواده‏اش چی چند روزی اینها اسیر بودند اما بعد 1400 سال ماِ می‏بینیم که کلماتشان، حرفهایشان این معنای این است که «انّ مع العسر یسراً» خدا انشاءاللَّه قسمت کند بروید مکه نماز جماعت میلیونی می‏بینید یک مرتبه یاد خدیجه (سلام اللَّه علیها) می‏افتید که عجب یک زن به یک مرد اقتدا می‏کند. نماز جماعت 3 نفره، علی بود از مردها، خدیجه بود از زنها، چه طور نماز جماعت 3 نفری، شده نماز جماعت میلیونی، آدم حالا می‏فهمد قرآن چه می‏گوید «و رفعنا لک ذکرک» پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) «و رفعنا لک ذکرک» نام تو را بلند می‏کنیم نگران نباش «و رفعنا لک ذکرک». تو نیکی کن و در دجله انداز. خیلی این دعوتی که امروز این امیر لشگر از من کرد تا فهمیدم مال بدرآباد است یک مرتبه بدرآباد و بدرآباد را پهلوی هم گذاشتم خیلی برایم شیرین بود. نماز نور خداست، خاموش نخواهد شد. ممکن است یک جایی تارک نماز زیاد باشد، عوضش یک نمازهای عاشقانه از کشورهای دیگر برمی‏خیزد. دوستی را من سراغ دارم یعنی بعداً باهاش دوست شدم نه که حالا دوست من بود استاد دانشگاه است کمونیست بود، بعد مسیحی شد. مکتب مسیحیت را مطالعه کرد قانعش نکرد، چون در مسیحیت حرفهای اشکال دار خیلی است. بعد از مسیحیت آمد مسلمان شد در میان فقهای اسلامی شافعی، حنبلی و مالکی و جعفری و شیعه‏ای مطالعه کرد همه را. آمد شیعه شد در بین شیعه‏ها آمد ایران رفت خدمت امام عاشق اسلام شد، عاشق امام شد. ایام جنگ بود، رفت جبهه صحنه‏هایی از جبهه را دید. ساکن اتریش و بچه ی اتریش است. برگشت در آن جا گفت من راه خودم را بعد از چند سال پیدا کردم. بنیان گذار شیعه در آن قبیله شد، قبیله خودش من رفته بودم اتریش، جلسه‏ای داشت همه ی کسانی که شیعه شده بودند، جمع کرده بودند. چه جوانهایی جه خواهرهایی، چه برادرهایی، چه جلساتی، توی جلسه شان هر کس غذای خودش را می‏آورد. چون می‏گفت بودجه نداریم، هر کسی مثلاً غذای خودش را می‏آورد. ایشان صحبت می‏کرد، بعد همان جا غذا می‏خوردند حالا کم کم هر سال یک کاروانی از طرفدارانش را بر می‏دارد می‏آورد مکه. پسرش را فرستاد ایران فارسی یاد گرفته خیلی راحت و پسرش هم الان حجةالسلام شده. غصّه نخورید فلانی تارک الصلوة شده باید غصّه بخوریم اما اگر یک آبی اینجا فرو می‏رود جای دیگر به صورت یک آب زلال در می‏آید، فقط شرمنده خواهد شد که چطور آن از راه دور گرفت و این از راه نزدیک نگرفت. چطور بعضی‏ها با کتاب قرضی نمره بیست آوردند، بعضی‏ها بابایشان کتاب‏فروش است، توی شهرستان کتابخانه هست، هوای معتدل دارند، باز هم نمره‏شان ضعیف است. از این امکانات باید استفاده کنیم (شما مردم عزیز چیزهایی دارید که استانهای دیگر همه استانها شرایط شما را ندارند استان شما استان پرآبی است، شما با کمبود آب مواجه نیستید. چند روز پیش من زاهدان بودم، امسالی که همه جا باران آمده باز هم آنجا آب را با ماشین می‏خرند. پرآبی یک نعمتی است مخصوص شما، یک هوای معتدل مخصوص شماست نه یخ بندان بعضی از استانها را دارید نه داغی بعضی از استانها را. معتدل هوای معتدل همه ی خانها تقریباً اسلحه دارد و همه حالت بسیجی دارند. همه ی نژاد انقلابی هستند. زمانی که استان شما بنی صدر را شناخت و باهاش یرخوردی کرد آن زمان همه ی ایران زنده باد بنی صدر می‏گفتند. ولی استان شما بنی صدر را قبل از استانهای دیگر شناخت یعنی فهم مکتبی و انقلابی شما بالاست هوایتان هم معتدل است بنابراین در این شرایط یک شرایطی است که باید فرق بکنید بچّه‏های قم که در کنار قم هستند، بچّه‏های مشهد که در کنار امام رضا (علیه السلام) هستند باید فرق بکنند. بچّه‏های همدان، بچّه‏های استان‌هایی که هوایشان سرد است، باید دو برابر خوزستانی‏ها مطالعه کنند چون آنجا تابستان هم می‏شود مطالعه کرد خوزستان آتش ازش در می‏آید. تابستان هر استانی هر شرایطی دارد، آنوقت خوزستانی‏ها یک شرایطی دارند که باز همدانی‏ها ندارند. هر کسی از آن شرایطش اگر آن طوری که باید استفاده نکند قیامت حسرت خواهد خورد. قرآن برای قیامت خیلی اسم گذاشته «یوم التلاق»، «تلاق» با ت دو نقطه یعنی تلاقی «یوم الحساب» «یوم القیامه» اسم توی قرآن زیاد است، قیامت یکی از اسم‏های قیامت «یوم الحسرة» است یعنی روزی که آدم حسرت می‏خورد عجب) هیچ مکتبی زهرا (سلام اللَّه علیها) ندارد و لذا امام در وصیت‏نامه‏اش می‏گوید «ما مفتخریم که زهرا (سلام اللَّه علیها) از ماست»، «ما مفتخریم که امام باقر (علیه السلام) از ماست» «ما مفتخریم که مذهب فاطمه (سلام اللَّه علیها) از ماست» مذهب فاطمه (سلام اللَّه علیها) را هم برایتان بگویم. فاطمه زهرا (سلام اللَّه علیها) از نظر علمی خبر از آینده داشت و کتابی داشت این زهرا (سلام اللَّه علیها) سرچشمه علم امامها بود. گاهی می‏رسیدند خدمت امام صادق علیه‏اسلام. می‏گفتند آقا آینده چه می‏شود. امام صادق (علیه السلام) می‏فرمود باید بروم کتاب مصحف را بخوانم، مصحف مادرم است. می‏رفت باز می‏کرد می‏خواند می‏گفت آینده چنین می‏شود، چنان می‏شود. یعنی علم زهرا (سلام اللَّه علیها) سرچشمه علم امام صادق (علیه السلام) هم بود. امام صادق علیه‏السلام علومش از سه چهار چشمه بود، یکی چیزهایی که خدا بهش القا می‏کرد، یکی چیزهایی که از جدش شنیده بود، یکی از چیزهایی که از کتاب مصحف مطالعه می‏کرد.
ماجرای تسبیحات حضرت زهرا (س)
این تسبیحات حضرت زهرا (سلام اللَّه علیها) را برایتان بگویم ماجرایش چیه. در جنگها خوب اسیر می‏گرفتند، بعضی از جنگها زنها شرکت می‏کردند. زن اسیر داشتیم، مرد اسیر داشتیم یک ذره، یک ذره اسلام شده بود طرفداران اسلام «یدخلون فی دین اللَّه افواجا» گروه گروه فوج فوج می‏آمدند، مسلمان می‏شدند. کم کم بازار اسلام گرم شد، تنورش داغ شد. فاطمه الزهرا (سلام اللَّه علیها) هم کم کم کارش زیاد شد و بچه‏هایش زیاد شدند و بچه‏داری و خانه‏داری و آموزش و خسته می‏شد. کارهای خانه هم سنگین بود آرد کردن گندم، مال ایشان بود. تهیه نان و غذا مال ایشان بود. شیر دادن و تربیت و آمد و رفت زنهای مدینه و یک روز آمد و گفت بابا جون می‏شود شما به یک خانمی بگویید بیاید یک چند ساعت کمک ما بکند یک کلفتی، کنیزی، یک خادمی، یک زنی بیاید توی خانه کمک بکند پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) نگاهی کرد و فرمود شما 34 بار اللَّه اکبر بگو، 33 بار هم الحمداللَّه، 33 بار هم سبحان‏اللَّه. ما کنیز می‏خواهیم، ایشان می‏گوید بگو اللَّه‏اکبر. به نظرم پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) می‏خواهد بگوید فاطمه جان خواهش می‏کنم از این حرفها با بابایت نزن. اصلاً جوابش را چیز دیگر جواب داد فاطمه ی زهرا (سلام اللَّه علیها) چیز دیگری گفت، پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) چیز دیگر جواب داد. شاید می‏خواسته بگوید از این حرفها را اینجا نزن. گفت باشد خوب فاطمه زهرا (سلام اللَّه علیها) هم گرفت که نباید به پدرش از این حرفها را بزند. دختر پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) مثل باقی دخترها یک نخ مشکی داشت این 34 تا گره بهش زد همین طور که یک سانت یک گره، یک گره، یک گره، 34 تا گره. گفت باشد هر وقت ذکر بگوییم اللَّه‏اکبر، اللَّه‏اکبر، هر یک اللَّه‏اکبر، الحمداللَّه، سبحان اللَّه، که می‏گفت یکی از گره‏ها را از زیر دستش رد می‏کرد. ماجرا بود تا جنگ احد پیش آمد، فاطمه الزهرا (سلام‏اللَّه علیها) هفته‏ای دو بار می‏آمد احد. تقریباً یک ساعت و نیم راه است یا دو ساعت. سر قبر حضرت حمزه، یک روزی مقداری خاک قبر را برداشت گل کرد و از گل خاک حمزه، عموی پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم)، مهره ساخت تویش را خالی کرد، شد تسبیح تربت، منتهی تربت حمزه. سبحان اللَّه، اللَّه‏اکبر، این شد تسبیح حضرت زهرا، تا کربلا پیش آمد به جای خاک احد، خاک کربلا و ثواب هزار رکعت نماز دارد
 یاد فاطمه (س)، به دنبال هر نماز
و در تعقیب‏ها هیچ تعقیبی به اندازه ی تعقیب حضرت زهرا (سلام‏اللَّه) علیها ارزش ندارند. همین 34 تا اللَّه‏اکبر یعنی ما با نماز با حضرت زهرا با این تسبیحش متصل می‏شویم، مثل اینکه با هر آب خوردنی می‏گوییم سلام بر حسین، مثل اینکه با هر نمازی در سلام می‏گوییم: «السلام علیک ایها النبی»، مثل اینکه در هر نمازی صلوات بر پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) و اهل بیتش می‏فرستیم. یعنی ارتباط ما با پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) «السلام علیک ایها النبی»، با اهل بیت پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) تشهدمان صلوات می‏فرستیم با امام حسین (علیه السلام) به خصوص آب که می‏خوریم و سجده خاک کربلا نماز ما همراه با ولایت است، نماز ما همراه با شهادت است، یعنی حسین (علیه السلام) فراموش نشود، ولایت فراموش نشود، زهرا (سلام اللَّه علیها) فراموش نشود. خیلی مکتب عجیبی داریم، خیلی مکتب عجیبی داریم. شما یک نماز که می‏خوانی نماز شما به شرطی قبول می‏شود که تغذیه‏های شما درست باشد، اگر غذای شما مشکل داشته باشد در قبولی نماز شما اثر دارد، اگر شما آبروی یک مسلمانی را بریزید در قبولی نماز شما اثر دارد اگر شما حق فقرا را، زکات ندهید در نماز شما اثر دارد یعنی این نماز خواسته باشد پرواز کند شرایطش این است که آبروی مردم محفوظ بماند غیبت نکنیم، شکم فقرا سیر بشود زکاتت را بدهی تغذیه ی خودت درست باشد. خط فکری‏ات، ولایت رهبری‏ات ولایت امیرالمؤمنین را داشته باشی یعنی قبولی نماز چنان، نماز قبولی‏اش بند شده به کارها که یک نمازگزار واقعی اگر یک نماز درست بخواند همه کارهایش اتوماتیک خودش هم درست می‏شود، توی نماز ما از طریق تسبیحات حضرت زهرا (سلام اللَّه علیها) با حضرت زهرا آشنا می‏شویم. فاطمه الزهرا (سلام اللَّه علیها) خیلی مقام داشت. در زمان فاطمه الزهرا (سلام اللَّه علیها) فدک منطقه ی بسیار وسیعی بود درآمدی داشت که این درآمدش را پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) وصیت کرده بود مال زهرا و فکر زهرا، خود زهرا که زندگی‏اش ساده بود. علی بن ابیطالب که زاهدترین فرد بود. فدکی که دادند مال زندگی شخصی زهرا (سلام اللَّه علیها)نبود. من در جلسه قبل گفتم یک بار مقداری یک مقدار گردنبند، یک خورده نقره بود گردنبند نقره را پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) در گردن زهرا سلام‏اللَّه علیها دید، چیزی نگفت ولی عبوس کرد. فوری حضرت زهرا (سلام الله علیها) در آورد، گفت بده به فقرا.
فدک، پشتوانه اقتصادی اهل بیت (علیهم السلام)
زهرا (سلام اللَّه علیها) زندگی‏اش زاهدانه و امیرالمؤمنین زاهدانه بود. اما فدک باید دست این زاهد باشد که خرج فکرشان بکنند، چون بالاخره اسلام خرج دارد. نباید گفت آقا برای خدا، ابوالفضل هم که برای خدا جنگید اسبش جو می‏خواهد یعنی باید یک امکانات مادی فکر را دنبال کند اموال خدیجه کمک کرد به فکر پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم)، ولی فدک را گرفتند. گفتند چرا می‏گیرید یک حدیث دروغین ساختند غصب فدک. حالا ما سیره را هم سیره ی فاطمی اونی که پشتوانه ی مالی بود فدک بود درآمد سرشاری داشت منطقه بزرگی بود که این درآمدش خرج تفکر علوی بشود. آمدند گرفتند فاطمه الزهرا (سلام‏اللَّه علیها) (یک پارچه‏ای دور سرش پیچید به زنها گفت بزنید من می‏خواهم یک سخنرانی بکنم که این سخنرانی نیست است می‏خواهم حکومت را ببرم روی هوا، حکومتی که رهبرش علی ابن ابیطالب نباشد صد هزار نفر در غدیر خم گفتند شاهد بودند که گفتند علی چطور شد که حکومت را آدم دو شاهد داشته باشد دادگستری حقش را می‏گیرد چرا شوهر من صد هزار شاهد داشت نتواند حقش را بگیرد) یک سخنرانی کرد که در حدیث و تاریخ آمده آنقدر مردم توی مسجد گریه کردند که در طول تاریخ مسجد نبوی هیچ وقت به اندازه آن روز گریه، یک سخنرانی کرد حدود چهل و پنجاه آیه ی قرآن توی سخنرانی‏اش گفت کودتا کرد بعد گفتند چرا حق شوهرم را غصب کردید گفتند حدیث داریم «نحن» ما «معشر انبیاء» ما گروه انبیاء «لا نوّرث» ارث نمی‏گذاریم. بنابراین پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) ارث ندارد، هر چی هست مال همه ی مسلمانها است جالب این است که این «نحن معشر انبیاء» قرآن است یا حدیث، حدیث است چطور شد که ما حدیث رفتیم بخوانیم شما گفتید: «کفانا کتاب اللَّه» حدیث نخوانید «کفانا کتاب اللَّه» کتاب خدا کافی است، حدیث را نخوانید،ها چطور شد ما که رفتیم یک حدیث بخوانیم گفتید قرآن هست، حدیث نخوان منتهی برای گرفتن فدک خودشان حدیث خواندند. یعنی با حدیث دروغین فدک را گرفتند و ما حدیث راست رفتیم بخوانیم گفتند نه حدیث نخوان یک بام و دو هوا «کفانا کتاب اللَّه» کتاب خدا کافی است. ضربه ی علمی شد چون همه ی حرفها که در قرآن نیست، در قرآن که نگفته نماز صبح دو رکعت است در قرآن فقط می‏گوید: «اقیموا الصلوة» نماز بخوانید و اما دو رکعتی‏اش توی حدیث است در قرآن می‏گوید: «و لیطوفوا بابیت العطیف» طواف کنید اما هفت بار یا هشت بار توی حدیث است ما هزاران مسئله‏ای واجب و مستحب داریم که اصلاً در قرآن وجود ندارد. قرآن یک کتاب قانون اساسی است. توی قانون اساسی که همه تبصره‏ها نیست قانون اساسی که چند بند کلی دارد، منتهی هر بندی‏اش مفصلش اهل بیت است. اگر همه ی حرفها در قرآن بود که حضرت نمی‏گفت «کتاب اللَّه و عترتی» کتاب و اهل بیت. دیگر اهل بیت نمی‏خواستیم قرآن باز می‏کردیم همه چیزی توش بود. قرآن کلیات را می‏گویند جزئیاتش با اهل بیت است. فدک را گرفتند و این یک سرمایه کلانی بود و فاطمه الزهرا (سلام‏اللَّه علیها) سخنرانی کرد چه سخنرانی، بعد توی سخنرانی‏اش ناله‏ها زد یک ناله هایی زهرا زد که مسجد رفت روی هوا. گریه‏ای از مردم گرفت. به خلیفه ی اول گفت چطور شد تو از پدرت ارث ببری، من از پدرم ارث نبرم مگر قرآن نمی‏گوید: «و ورث سلیمان داوود» داوود پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) بود قرآن مستقیم می‏گوید: «و ورث سلیمان داوود» یعنی حضرت سلمیان از حضرت داوود ارث برد. اصلاً زندگی پیغمبران هم مثل زندگی ما است مثل اینکه بگوییم شما پیغمبری نباید بخوری غذا، شما پیغمبری نباید بچه‏ات را دوست داشته باشی. مسائل عاطفی، مسائل غریزی، مسائل فطری، مسائل حقوقی که فرقی بین پیغمبر و غیر پیغمبر نمی‏کند که به هر حال خیلی زهرا (سلام اللَّه علیها) حالا با همه ی عظمتش با یک دست آسیاب سنگین داشت گندم آرد می‏کرد بچه‏اش هم شیر میداد یک روز پیغمبر آمد دید که زهرا دارد با یک دست گندم آرد می‏کند با یک دست بچه‏اش را شیر می‏دهد بعد آنوقت تازه ذکر خدا را هم می‏گوید. یعنی پیغمبر گریه کرد. فرمود فاطمه جان این تلخی‏های دنیا را با شیرینی‏های آخرت عوض نکنی «و لسوف یعطیک ربّک فنرضی» نابینا آمد توی خانه ی زهرا (سلام اللَّه علیها) فرمود: وایسا. گفتند یا زهرا نابینا است، چشم ندارد که شما چادر سر می‏کنی. فرمود بالاخره من عطر زدم. چشم ندارد، ولی ممکن است بوی عطر من در نابینا اثر بگذارد ممکن است او از راه بینی، بوی عطر از من می‏آید چشم ندارد، ولی او «هو یشّمّ» شبهای جمعه تا صبح احیاء می‏گرفت و امام حسن (علیه السلام) می‏گفت گوش دادم از سرشب تا صبح به مسلمانها دعا کرد. گفتم مادر جان یک دعا هم به خودت بکن فرمود: «الجار ثم الدّار» اول باید به مردم دعا کرد آیه نازل شد که «لا تجعلوا دعاء الرسول البینکم کدعاء بعضکم بعضاً» به پیغمبر محمّد نگویید، بگویید یا رسول اللَّه. فاطمه (سلام اللَّه علیها) هم می‏گفت یا رسول اللَّه. بابایش گفت نه تو یا رسول اللَّه نگو تو بگو یا ابه، من همین که تو به من بگویی بابا، این کلمه بابایی که تو به من می‏گویی برای من شیرین تر است که تو بگویی رسول اللَّه. این مال عموم مردم است تو به من بگو بابا. بگو رد شویم یازده فرزند معصوم به قدری عزیز است که همه ی امامان افتخار می‏کردند به فاطمه (سلام اللَّه علیها)...
فاطمه (س)، الگوی امام زمان (علیه السلام)
حضرت مهدی (عجل اللَّه تعالی فرجه شریف) حدیث داریم فرمود من از مادرم الگو می‏گیرم الگوی من زهرا مادرم است یک جمله‏ای دارد حضرت مهدی (عجل اللَّه تعالی فرجه شریف) که الگوی من مادرم است. امام حسین (علیه السلام) در کربلا فرمود من مادرم زهرا (سلام اللَّه علیها) است، افتخار می‏کنم، شما به من می‏گویید بیایم بله قربان به یزید بگویم، می‏دانید مادر من کیه، من شیر زهرا خوردم کسی که شیر زهرا می‏خورد به یزید بله قربان بگوید، حواستان کجاست من مادرم زهراست، یعنی کسی که شیر زهرا را بخورد زیر بار طاغوت نمی‏رود. امام سجاد (علیه السلام) در مسجد شام تو سخنرانی‏اش گفت من افتخار می‏کنم مادرم زهرا است. همه ی امامان ما به زهرا افتخار می‏کردند و ما هم افتخار می‏کنیم که علاقمند زهرا (سلام اللَّه علیها) هستیم.
خدایا با آبروی زهرا (سلام اللَّه علیها) دین و دنیای ما، آبرو و عزّت و رهبر و دولت و امت و ناموس و نسل و انقلاب ما را حفظ بفرما (آمین).
«والسّلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته»