امام زمان (علیه السلام) و رجعت



بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین...

اللهم کن لولیک الحجةابن الحسن...

مرا سوی خود تا به کی میکشانی ..... از این کو به آن کو چرا میدوانی؟

من عطشان یک جرعه از جام عشقم ..... زآب بقاء کی مرا میچشانی؟

به کویت مرا از وفا میهمان کن ..... ......   که مهمان ببیند رخ میزبانی

نشستم سر راه تو چون گدایان.............. به عاشق عطا کن زکویت نشانی

غریبم میان همه آشنایان ..................... مرا کی به کوی وفا میرسانی؟

به غیر از تو یاری به عالم ندارم ............... بخوانی مرا یا که از در برانی

زلطفت به عبد گدا کن  عطائی............... تو صاحب زمینی ، تو صاحب زمانی

یک تشرف به محضر حضرت بقیة الله الاعظم امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف :محمد بن ابی الروار رواسی میگوید روزی در ماه رجب با محمد ابن جعفر دهّان به سوی مسجد سهله به راه افتادیم . محمد ابن جعفر به من گفت مرا به مسجد صعصعه ببر که  امیرالمؤمنین و ائمه در این مسجد نماز خوانده اند و قدمهای شریف خود را در آنجا گذاشته اند لذا مسجد با برکتی است به  سوی آنجا حرکت کردیم در آنجا مشغول نماز شدیم .مردی با مرکبش از راه رسید و پیاده شد و در زیر سایه ای آنرا عقال کرد آنگاه داخل مسجد شد عربی بود در هیئت حجازیون اما با عظمت و نورانی.

 دو رکعت نماز خواند اما چه نمازی .آن دو رکعت را خیلی طول داد بعد هم دستهای مبارکش را بلند کرد و فرمود : اللهم یا ذاالمن السابقه ... تا آخر دعا بعد برخواست و به سمت مرکبش حرکت کرد من و محمد ابن جعفر دهّان برخواستیم به سمت او حرکت کردیم وقتی به او رسیدیم سلام کردیم جواب عنایت فرمود. عرض کردیم شما کی هستید ؟ فرمود : فکر میکنید که باشم؟

عرض کردیم ما فکر میکنیم شما  خضر نبی علیه السلام باشید .فرمود : والله من کسی هستم که خضر محتاج به دیدن اوست برگردید که :  أنا صاحب الزمان. من امام زمان هستم . و دیگر کسی را ندیدیم یا صاحب الزمان آقا جان نه تنها  خضر که همه عالم محتاج دیدن تو یا بهتربگویم دیده تو. محتاج یک نگاه تو هستند یا صاحب الزمان . یا صاحب الزمان. برای سلامتی وجود نازنینش صلوات ختم بفرمایید.

و ان رجعتکم حق لاریب فیها

یکی از بحث های مهم و جذاب در مورد حضرت مهدی علیه السلام  بحث رجعت است.

رجعت : راغب در مفردات میگوید به معنای برگشتن است.

 الرجعة بمعنای برگشتن به دنیا پس از مرگ است. (مفردات راغب اصفهانی ج 2 ص 46 و 45)

در اصطلاح عبارتست از: خداوند متعال همزمان با ظهور حضرت مهدی علیه السلام عده ای از بندگان صالح خودش را که در ایمان و عمل اسوه بودند و همچنین عده ای از کفار که سرسلسله کفار و منافقان بودند باهمان ویژگی روحی و جسمی به دنیا برمیگرداند تا اینکه هرکدام در دنیا هم نتیجه عمل را در حد امکان دریافت کنند.

تعریف رجعت از نظر شیخ مفید: خداوند گروهی از اموات را با همان صورت و چهره که داشتند به دنیا برمی‌گرداند گروهی را عزیز و گروهی را ذلیل میکند و این در هنگام قیام و ظهور امام زمان علیه السلام محقق میشود.  (اوائل المقالات ص 76)

ویژگی ها :

1- رجعت عمومی نیست. مخصوص عده ای از مؤمنان و کافران معاند است

امام صادق علیه السلام میفرماید:

إن الرجعة لیست بعامة و هی خاصة و لا یرجع الا من محّض الایمان او محّض الشرک محضا .(تفسیر برهان مرحوم بحرانی ج2  ص408)

2- زمان رجعت مشخص نیست.

وقتی رسول اکرم در مورد رجعت خبر داد گفتند کی واقع میشود جبرئیل آیه 125

سوره مبارکه جن را نازل کرد که:

فلما اخبرهم رسول الله ما یکون من الرجعة . قالوا متی هذا ؟

قال الله عزوجل : قل :(یا محمد)  إن ادری أقریب ما توعدون ام یجعل له ربی امرا.

بگو نمیدانم که آن چه وعده داده شده نزدیک است و یا آن که خداوند برای آن مدت قرار داده است.     (بحار ج 53 ص 53)

از روایات رجعت استفاده میشود که :

3- رجعت کنندگان با تمام خصوصیات خودشان برمیگردند.

4- رجعت کنندگان همه از دنیا رفته اند بعد از مرگ دوباره زنده میشوند و زندگی جدیدی دارند.

5- رجعت کنندگان به تدریج برمیگردند نه هم زمان با هم .

6- فرمان رجعت از جانب خدا صادر میگردد زیرا هیچ قدرتی جز او نمیتواند مردگان پوسیده را زنده کند.

7- رجعت کنندگانی که برای انتقام گرفتن از آنان برمیگردند به میل خودشان نیست ،

زیرا رجعت برای آنان ذلت است ولی در مورد  مؤمنان اختیاری است.

حضرت صادق علیه السلام میفرماید: وقتی مهدی قیام میکند مأمورین الهی در قبر به اشخاص مؤمن میگویند : ای بنده خدا مولایت ظهور کرده اگر میخواهی به او بپیوندی آزاد هستی و اگر بخواهی در نعمت الهی بمانی باز هم آزاد هستی.

اعتقاد به رجعت :

 رجعت همزمان با نزول آیات در مکه در سوره های نمل و انبیاء و اسراء و در سوره های مدنی بقره و نور دنبال شده است.

 و اولین کسی که رجعت را انکار کرد :  ابن کوّا از سران خوارج بوده است.

انکار کننده رجعت :

امام صادق علیه السلام فرمود :

لیس منا من لم یؤمن بکَرّتنا

کسی که ایمان به رجعت نداشته باشد از ما نیست . (بحار ج 53 ص 92)

انکار رجعت انکار قدرت خداست:

تلک قدرت الله فلا تُنکروها   (بحار ج 53 ص 74)

روایت : معاویةابن عمر از حضرت صادق علیه السلام در تفسیر آیه شریفه 124 طه سئوال کرد

(و من اعرض عن ذکری فان له معیشه ضنکا و نحشره یوم القیامة اعمی)

امام صادق فرمود : به خدا قسم  این زندگی تحت فشار آنها در زمان رجعت محقق میشود و ذلیل و بی آبرو میشوند.

روایت : امام حسین علیه السلام در روز عاشورا به اصحابش از حدیث جدّ بزرگوارش در رابطه با رجعت سخن به میان آوردند و فرمودند:

فأکون اول من ینشقّ الارض عنه .....  

من اول کسی ام که رجعت مینمایم.

رجعت یوم الله است:

قرآن میفرماید: و ذکرهم بأیام الله

امام صادق علیه السلام در تفسیر ایام الله میفرماید:

قال الصادق علیه ا لسلام : ایام الله ثلاثة : یوم یقوم القائم و یوم الکرّة و یوم  القیامة.

روز ظهور و روز رجعت و روز قیامت.    (خصال شیخ صدوق . ص 180)

مرحوم علامه طباطبائی در توضیح ایام الله میفرماید : ایام الله روزهای خاصی است که امر الهی اعم از نعمت یا عذاب ، عزت یا ذلت در آن ظهور تام میابد.       (المیزان ج12ص18)

رجعت در امت های قبل:

هفتاد نفر از برگزیدگان موسی علیه السلام همراه حضرت به طور سینا آمدند تا جریان مکالمه را با خدا و گرفتن الواح تورات را مشاهده کنند و شهادت دهند و بنی اسرائیل دیگر تکذیب نکنند آمدند و شنیدند و دیدند اما گفتند :

لن نؤمن حتی نرالله جهرة .

ما ایمان نمی آوریم تا خدا را با چشم ظاهر ببینیم.

موسی علیه السلام هرچه آنان را منع فرمود آنها اصرار کردند صاعقه آمد و همه را نابود کرد موسی عرض کرد: خدایا اگر این هفتاد نفر زنده نشوند من چگونه به سوی قوم خود برگردم آنها مرا به قتل متهم میکنند خداوند به او منت نهاد و آنها را زنده کرد و همراه موسی علیه السلام برگشتند.

در قرآن در مورد آنها تعبیر مرگ به کار رفته تا آیندگان فکر نکنند که آنان بی هوش شده اند بلکه میفرماید: شما را پس از مرگتان برانگیختیم.

ثم بعثنا من بعد موتکم لعلکم تشکرون     (بقره 56)

حضرت امیر علیه السلام به ابن کوا  با این آیه استدلال فرمودکه :

آنان زنده شدند و به خانه هایشان برگشتند زندگی کردند و ازدواج کردند و صاحب اولاد شدند پس از فرا رسیدن اجلشان از دنیا رفتند.    (بحار ج 53 ص 73)

قرآن میفرماید:

انا لننصر رسلنا والذین امنوا فی الحیاة الدنیا و یوم یقوم الشهاد.

فرستادگان خویش و مؤمنان را یاری خواهیم کرد . (غافر 51)

و وعده الهی بر نصرت فرستادگان و مؤمنان به طور کامل باید باشد

حضرت باقر علیه السلام میفرماید حسین ابن علی علیه السلام از آنان است که هنوز یاری نشده و قاتلان او کشته شدند ولی هنوز انتقام او گرفته نشده است

امام صادق علیه السلام میفرماید :

و الله ذالک فی الرجعة

این یاری کامل در  رجعت است

اما عملت ان انبیاءالله کثیر لم ینصروا فی الدنیا و قتلوا .

 والائمه من بعدهم قتلوا و لم ینصروا . ذالک فی الرجعة.

تعداد زیادی از انبیاء یاری نشدندو کشته شدند و ائمه بعد از آنها کشته شدند و یاری نشدند و کشته شدند این یاری شدن در رجعت است.

رجعت در ادعیه و زیارات:

در زیارت جامعه کبیره: مؤمن بایابکم ، مصدق برجعتکم ، منتظر لامرکم

در زیارت آل یاسین: و ان رجعتکم حق لاریب فیها

در زیارت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم: انی... مقر برجعتکم ...

در زیارت امام حسین علیه السلام : انی من المؤمنین برجعتکم

در زیارت وارث: انی بکم مؤمن و بایابکم موقن

در زیارت امام زمان علیه السلام در نیمه شعبان: و رجعة فی ایامک

در دعای عهد: اللهم ان حال بینی و بینه الموت... فاخرجنی من قبری ....

ذکر توسل:

اول بیا مدینه و بنمای در کجاست                                گمکشته قبر مادر غم مبتلای تو

برگوی مادرم دگر از رنج و غم منال                              آمد طبیب درد و دوا از برای تو

جرمت مگر چه بود که بشکست پهلویت                       از ضرب در آن دشمن دور از خدای تو

میاید روز رجعت کنار آن قبر ظالم . او را از قبر بیرون میاورد و تا بگوید جرم مادر سادات چه بود چرا او را میان کوچه ها زدند

مسابقه ای بود در میان جاهلیت در سیلی زدن و قدرت بیشتر بر آن که او چند بار ممتاز شده بود . وقتی مادر سادات را سیلی زد روی زمین افتاد

وقت رفتن دست فرزندش حسن علیه  السلام در دست مادر بود اما وقت برگشتن دست مادر در دست فرزندش بود یعنی دیگر زهرا جایی را نمیدید

پیش فرزندم حسن سیلی به رویم زد عدو                    فاطمه افتاد از پا هرچه شد در کوچه شد

الا لعنت الله علی القوم الظالمین