راز مهجوري و دوري
امام زمان (ارواحنا فداه)، در يكي از توقيعات شريفشان به جناب شيخ مفيد (اعلياللهمقامه)، در اين باره، چنين نگاشتهاند: ما را از ايشان چيزي پنهان نكرده است، مگر گناهان و خطاهايي كه از ايشان به ما ميرسد و ما آن را ناخوش ميداريم و از ايشان نميپسنديم.
گناه و خطا
علت محروميت و مهجوري مردم از وجود معنوي امامان معصوم (عليهمالسلام) بيلياقتي و اعمال ناشايست آنها است؛ اعمالي كه قهر و خشم الهي را بر ميانگيزد و توفيق بهرهگيري از برترين نعمتهاي الهي را سلب ميكند؛ چنانچه امام باقر (عليهالسلام) در اين باره ميفرمايند:
اِذَا غَضِبَ اللهُ تَبارَكَ وَ تَعالي عَلي خَلْقِهِ نَحانا عَنْ جَوارِهِمْ؛1 هر گاه خداوند تبارك و تعالي بر خلقش غضب نمايد، ما را از مجاورت ايشان دور مي دارد.
آري، انحرافات و رفتار ستمگونه، انسان را از امام خود دور ميدارد. جناب طبري در تاريخ مستند خويش آورده است:
هنگامي كه عليبنمهزيار با آن جواني كه از نزديكان امام عصر(سلام الله عليه) بود، برخورد كرد، آن جوان از علي پرسيد: اي ابوالحسن چه ميخواهي؟ علي در پاسخ گفت: امام محجوب از عالم را آن جوان گفت: آن جناب از شما محجوب نيست، ليكن بدي كردارتان آن جناب را از شما، محجوب كرده است.2
گفتم كه روي ماهت از من چرا نهان است گفتا تو خود حجابي، ورنه رخم عيان است
در واقع، اين بيان شباهت فراواني به كلام صاعد حضرت امام سجاد (عليهالسلام) در دعاي ابوحمزة ثمالي دارد. امام در فرازي از دعا به درگاه خداوند عرض ميكنند:
وَ أِنَّ الرّاحِلَ إلَيْكَ قَريبُ الْمَسافَةِ، وَ أَنَّكَ لاتَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِكَ، إلّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْاَعْمالُ دُونَكَ؛3 و البته، كوچكننده به سوي تو مسافت و فاصلهاي اندك دارد؛ چرا كه تو از خلق خويش محجوب نيستي، مگر اين كه آنها را اعمالشان در حجاب وارد ميكند. بيشك، اعمال زشت ما، ما را از خدا و اولياي او دور مي دارد. امام زمان (ارواحنا فداه)، در يكي از توقيعات شريفشان به جناب شيخ مفيد (اعلياللهمقامه)، در اين باره، چنين نگاشتهاند:
ما را از ايشان چيزي پنهان نكرده است، مگر گناهان و خطاهايي كه از ايشان به ما ميرسد و ما آن را ناخوش ميداريم و از ايشان نميپسنديم.4
حضرت آيتالله بهجت (قدس الله نفسه الزکیه) در بياني فرمودهاند:
اگر بفرماييد چرا به آن حضرت دسترسي نداريم؟ جواب شما اين است كه چرا به انجام واجبات و ترك محرمات ملتزم نيستيد؟ او به همين از ما راضي است؛ زيرا «أَوْرَعُ النَّاسِ مَنْ تَوَرَّعَ عَنِ المُحَرَّمَاتِ؛5 پرهيزگارترين مردم، كسي است كه از كارهاي حرام بپرهيزد. ترك واجبات و ارتكاب محرمات، حجاب و نقاب ديدار ما از آن حضرت است.6
بي گمان، راز مهجوري و دوري ما از امام زمانمان (ارواحناله الفداء)، حجابها و پردههايي است كه با اعمال ناشايست خويش، بين خود و خدايمان بركشيدهايم. تنها با اقتداي كامل در رفتار و گفتار به امام معصوم (عليهالسلام) است كه ميتوان تمام پردهها را برانداخت و به شهود خداوند تعالي و مشاهدة وجه اتمّ او راه يافت.
----------------------
پی نوشت ها:
1. محمد بن يعقوب كليني، اصول كافي، ج 1، ص 343.
2. سيد هاشم بحراني، صاحب كتاب شريف «تفسير البرهان» كه از مفاخر محدثين شيعة اماميه است، در رسالة «تبصرة الولي ممّن رآي القائم المهدي (ع)» در پايان رسالة 46 نيز اين متن را اينگونه آورده است: ـ مَا الّذي تُريدْ يَا اَبَالحَسَن؟ - الإمامُ المَحجُوبُ عَنِ العَالَمِ. ـ مَا هُوَ مَحجُوبٌ مِنكُم، وَلكن حَجَبَهُ سُوءُ اَعمَالِكُم.
3. محدث قمي، مفاتيح الجنان ، ز دعاي ابوحمزةثمالي.
4. ... فَمَا يَحِبسْنَا عَنهُم إلّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَلَا نُؤًثِرُهُ مِنهم؛ خادمي شيرازي، محمد، مجموعه فرمايشات حضرت بقية الله ارواحنا فداه، ص 120.
5. كليني،اصول كافي، ج 2، ص 77.
6. محمدحسين، رخشاد، ششصد نكته در محضر حضرت آيتاللهالعظمي بهجت، ص 362.