راه آسان رسیدن به وصال یوسف فاطمه (سلام الله علیها)
نمي‌دانم در گرية بر حضرت اباعبدالله (عليه‌السلام) چه نورانيت و جامعيتي نهفته است كه گريه‌كننده را به طور كامل و جامع با اهل‌بيت (عليهم‌السلام) پيوند مي‌زند تاجايي كه موجب صله و احسان اهل‌بيت (عليهم‌السلام) و ماية رضايت و خشنودي ايشان مي‌گردد
توسل به حضرت اباعبدالله الحسين (عليه السلام)
در حديثي نوراني كه به امام علي بن موسي الرضا (عليه آلاف التحية والثنا) منسوب است چنين آمده است كه همة ما اهل بيت كشتي‌هاي نجاتيم ولكن كشتي حسين عليه السلام سريع ترين كشتي نجات است.1
علامه طباطبايي رحمه‌الله نقل كرده‌اند كه استاد عرفانشان، حضرت آيت‌الله سيدعلي‌آقا قاضي طباطبايي رضوان‌الله‌تعالي‌عليه، مي‌فرمودند: اگر به جايي رسيده‌ام، در ساية قرآن و توسل به سيدالشهداء عليه السلام رسيده‌ام.2
حاج اسماعيل دولابي اعلي الله مقامه الشريف (متوفاي 1381 ه.ش) پس از بيان طريقة سير سْلوك خويش مي‌فرمايد:
به هر تقدير همة عناياتي كه به من شد، از بركات امام حسين (عليه‌السلام) بود. از راه ساير ائمه نيز مي‌توان به مقصد رسيد، ولي راه امام حسين (عليه‌السلام) خيلي سريع انسان را به نتيجه مي‌رساند؛ چون كشتي امام حسين (عليه‌السلام) در آسمان‌هاي غيب خيلي سريع راه مي‌رود. هر كس در مسير معنوي خود حركتش را از آن حضرت آغاز كند، خيلي زود به مقصد مي‌رسد.3
نمي‌دانم در گرية بر حضرت اباعبدالله (عليه‌السلام) چه نورانيت و جامعيتي نهفته است كه گريه‌كننده را به طور كامل و جامع با اهل‌بيت (عليهم‌السلام) پيوند مي‌زند تاجايي كه موجب صله و احسان اهل‌بيت (عليهم‌السلام) و ماية رضايت و خشنودي ايشان مي‌گردد و بالاتر از همه موجب اداي حق عظيم ايشان مي‌گردد. از جمله حقوق بي‌شمار آن حضرت مي‌توان اين حقوق الهي را نام برد: حق وجود و هستي، حق بقا در دنيا، حق قرابت و خويشاوندي پيامبر، حق منعم بر متنعم (حق واسطة نعمت و مجراي فيض بودن)، حق پدر بر فرزند، حق مولا بر بنده، حق عالم بر متعلم و حق امام بر رعيت و حق مربي بر متربي.4
علاوه بر اين، ذكر مصائب حضرت سيدالشهداء عليه السلام، باعث جلب عنايت خاص مولانا صاحب‌العصر والزمان (ارواحنا فداه) و دعاي ويژة آن حضرت در حق ما مي‌گردد؛ چنانچه مرحوم آيت‌الله سيد محمدتقي اصفهاني (احمدآبادي) در كتاب شريف مكيال‌المكارم مي‌نويسد:
يكي از صالحین نقل كرد كه مولايمان حضرت حجت (ع) را در خواب ديده و آن حضرت مطلبي قريب به اين مضمون به او فرموده است: إِنّي لَاَدْعُوا لِمُؤمِنٍ يُذَكِّرُ مُصيبَةَ جَدِّيَ الشَّهيدِ ثُمَّ يَدْعُوا اِلَيَّ بِِتَعْجيلِ الْفَرَجِ وَالتَّأْييدِ؛ محققاً من براي مؤمني كه مصيبت جد شهيدم را ياد كند و سپس براي تعجيل فرج و تأييد من دعا كند، دعا خواهم كرد.5
حضرت امام زمان عجل‌الله‌تعالي‌فرجه، در زيارت ناحية مقدسه6 به جد شهيدشان حضرت اباعبداللهالحسين (عليه‌السلام) اين‌چنين خطاب كرده‌اند:
سلام بر تو اي مولاي من، ... سلام كسي كه قلبش در مصيبت تو دردمند و جريحه‌دار گشته و اشكش همواره به هنگام ياد تو جاري است؛ سلام مصيبت‌زد‌ه‌اي كه از غم و اندوه، حيران و خاك نشين گشته است... پس اگر روزگار مرا به تأخير انداخت و مرا از ياريت بازداشت و نبودم تا با آنان كه به جنگ با تو پرداختند، در ستيزم و با آنان كه به دشمني با تو برخاستند به دشمني برخيزم، به جاي آن هر صبح و شام بر تو گريه مي‌كنم و به جاي اشك، بر تو خون مي‌گريم... تا آن هنگام كه بر اثر مصيبت و اندوه جانگداز تو جان سپارم. 7
از اين روي، اقتدا به اين سيره و رفتار امام زمان (ارواحنافداه) و مداومت بر ذكر مصائب حضرت سيدالشهدا (عليه‌السلام) و گرية بر آن حضرت، علاوه بر آن‌كه موجب تشابه و همساني در شاكلة عمل مي شود، به تدريج باعث لطافت و نورانيتي مي‌گردد كه مي‌تواند روح سالك را با روح عظيم مولانا صاحب‌العصر‌والزمان (عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف) كه لطيف‌ترين و نوراني‌ترين روح حاضر در روي زمين با بدن عنصري است پيوند دهد و موجب تناسب و هماهنگي روحي با آن حضرت گردد و توفيق ديدار خاص (ملاقات همراه با معرفت) آن حضرت را بدرقة راه سالك نمايد. ا‌نشاء‌الله.
در ميان مصايبي كه به حضرت اباعبداللهالحسين (عليه‌السلام) و خاندان و ياران پاك‌نهادش وارد گشته است، برخي از مصيبت‌ها قلب اهل بيت (عليهم‌السلام) به ويژه قلب لطيف و نوراني امام‌‌عصر (ارواحنا فداه) را عجيب به درد آورده است. بنا‌بر گفتة بزرگان، حضرت ولي‌عصر (ارواحنافداه) نسبت به سه مصيبت حضرت سيدالشهداء حساسيت بيشتري دارند كه تمسك و توسل به وجود مبارك سالار شهيدان (عليه‌السلام) از اين طريق مي‌تواند راهگشاي ارتباط ويژه‌اي بين ما و آن يگانة دوران گردد:
1) مصيبت عمة بزرگوارشان،8 حضرت زينب كبري (سلام‌الله‌عليها).9
2) مصيبت عموي وفادارشان،10 حضرت اباالفضل‌العباس (عليه‌السلام).11
3) مصيت عموي شش ماهه، حضرت علي‌اصغر (عليه‌السلام).12
مداومت بر زيارت عاشوراي حضرت اباعبداللهالحسين (عليه‌السلام) نيز براي رسيدن به وصال يوسف فاطمه (سلام‌الله‌عليها) بسيار مجرب و مورد تأكيد است؛ چنانچه حضرت آيت‌الله وحيد خراساني دامت افاضاته، دستورالعمل ذيل را به عنوان راه آسان براي رهيابي به پيشگاه حضرت بقية الله (ارواحنافداه) توصيه مي‌فرمايد:
راه به سوي ولي عصر (ارواحنافداه) هم خيلي دشوار است و به آن بزرگوار نيز رسيدن آسان نيست. راه آسان، امام حسين (عليه‌السلام) است؛ يعني براي راهيابي به پيشگاه حضرت بقية الله (عليه‌السلام) بايد همه روزه، بدون آن‌كه از امروز ترك شود، زيارت عاشورا بخوانيد... و به روح مقدس مادر امام عصر، حضرت زهرا (سلام الله عليها) نثار كنيد و به اين وسيله از طريق رحمت واسعة الهيه و باب نجات امت و كسي كه دل امام زمان عليه السلام متوجه به اوست و ولي خون اوست، راهي به حضرت حجت (ارواحنا فداه) پيدا كنيد. 13
---------------------------
پی نوشت ها:
1. كُلُّنا سْفُنْ النَّجاةِ وُالْحْسُيًنْ اَسًرُعْ مِنّا.
2. به نقل از حضرت آيت‌الله مصباح يزدي حفظه‌الله.
3. طيّب، مهدي، مصباح الهدي ، ص 13.
4. ر.ك: موسوي اصفهاني، سيد محمدتقي، مكيال المكارم، ترجمه حائري قزويني، ج 1، ص 89 – 103.
5. همان ، ج 2، ص 46.
6. از حضرت آيت الله آقا موسي شبيري زنجاني دامت بركاته شنيدم كه مي فرمود: زيارت ناحيه مقدسه از امام هادي سلام الله عليه رسيده است، چرا كه راويان آن از معاصران حضرت امام علي النقي سلام الله عليه بوده اند. اما اين كه گفته شده از ناحيه مقدسه رسيده، منظور اين است كه صدور آن از ناحيه دفتر آن حضرت انجام گرفته است. عنوان ناحيه مقدسه از دوران حضرت امام محمد تقي عليه السلام تا آخر زمان غيبت صغراي حضرت ولي عصر ارواحنا فداه مطرح بوده است، چرا كه امامان ما در اين زمان تحت نظر بوده و رابطه مستقيم با آن عزيزان بسيار سخت انجام مي گرفته است.
7. اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ ... سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِكَ مَقْروحٌ وَ دَمْعُهُ عِنْدَ ذِكْرِكَ مَسْفوحٌ سَلامَ الْمَفْجُوع~ الْحَزينِ الْوالِهِ الْمُسْتَكينِ ... فَلِئِنْ أَخَّرْتَنِي الدُّهوُرُ وَ عاقَني عَنْ نَصْرِكَ الْمَقْدُورِ وَ لَمْ أَكُنْ لِمَنْ حارَبَكَ مُحارِباً وَ لِمَنْ نَصَبَ لَكَ الْعَداوَةَ مُناصِباً فَلَاَنْدُبَنَّكَ صَباحاً وَ مَساءً وَلَاَبْكِيَّنَ لَكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً ... حَتّي أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ وَ غُصَّةِ الْإِكْتِيابِ. فرازي از زيارت ناحيه مقدسه.
8. امام زمان ارواحنا فداه به يكي از تشرف يافتگان محضرشان فرموده‌اند: به مردم بگوييد براي عمه‌ام زينب سلام الله عليها كه بسيار مظلومه است زياد روضه بخوانند و گريه كنند؛ ضرابي، محمد حسن، ديدار با امام زمان در مكه و مدينه، ص 138.
9. حاج ملاسلطانعلي، روضه خوان تبريزي كه از جملة عبّاد و زهاد بوده است، مي‌گويد: در عالم خواب به محضر والاي امام زمان عليه السلام مشرف شدم و عرض كردم: مولانا! آيا آنچه در زيارت ناحية مقدسه با اين عبارت ذكر شده، درست است كه مي‌فرمايد: فَلَاَنْدُبَنَّكَ صَباحاً وَ مَساءً وَ لَاَبْكِيَّنَ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً (پس صبح و شب بر شما ندبه كرده و به جاي اشك خون مي‌گريم) صحيح است؟ فرمودند: بلي. عرض كردم: آن مصيبتي كه در آن به جاي اشك خون گريه مي‌كنيد كدام است؟ آيا مصيبت علي اكبر عليه السلام است؟ فرمود: نه، اگر علي اكبر زنده بود، او نيز در اين مصيبت خون گريه مي‌كرد. گفتم: آيا مصيبت حضرت عباس عليه السلام است؟ فرمودند: نه، اگر حضرت عباس هم در حيات مي‌بود، او هم در اين مصيبت خون مي‌گريست. گفتم: البته مصيبت حضرت سيدالشهدا عليه السلام است؟! فرمودند: نه، حضرت سيدالشهدا هم اگر زنده مي‌بود، در اين مصيبت خون گريه مي‌كرد. پرسيدم پس آن مصيبت كدام است؟ فرمود: آن مصيبت اسيري زينب سلام الله عليها است؛ احمد قاضي زاهدي، شيفتگان حضرت مهدي، ج 2، ص 144 ـ 145.
10. شيخ علي فشندي رحمه‌الله در ملاقاتي با حضرت ولي عصر عليه السلام مي‌پرسد، آيا فردا شب كه شب عرفه است، امام به چادرهاي حجاج مي‌آيند؟! حضرت مي‌فرمايند: آري، در خيمة شما چون روضة عمويم حضرت ابوالفضل عليه السلام خوانده مي‌شود، امام مي‌آيد؛ ضرابي، محمد حسن، ديدار با امام زمان در مكه و مدينه، ص 124.
11. علامه طباطبايي رحمه الله به نقل از سيد السالكين، حضرت سيدعلي‌آقا قاضي‌طباطبايي‌رضوان‌الله‌تعالي‌عليه مي‌فرمايد: در عالم مكاشفه براي من آشكار گشت كه مظهر رحمت كلية الهيه در تمام عالم هستي، وجود مقدس حضرت سيدالشهدا اباعبداللهالحسين عليه السلام است و باب آن حضرت و پيشكار او، سقاي كربلا و سرحلقة اهل وفا، باب الحوائج الي الله ابوالفضل العباس صلوات الله و سلامه عليه است؛ اشتهاردي، امام حسين عليه السلام (آفتاب تابان كربلا)، ص 307.
12. حضرت آقاي شيخ جعفر مجتهدي، آن عارف واله و عاشق اهل بيت عليهم السلام فرموده بودند: بدون گريه بر حضرت سيدالشهدا عليه السلام زنده نمي‌مانيم. همچنين در جاي ديگر فرموده بودند: به هر كجا كه رسيده‌ام، از ناحية حضرت علي اصغر و توسل به ايشان بوده است؛ سفيدآبيان ،حميد، لاله‌اي از ملكوت، ص 173.
13. عبدالمهدي، حسين، راه وصال امام زمان، ص 134 (به نقل از پيام امام زمان (ع)، ص 53.)
