از منظر دين و عقل آراستن ظاهر امري پسنديده بوده و به آن توصيه شده است، البته در حدي که از اعتدال خارج نشود و به تجمل گرايي، اشرافي گري، مدپرستي، اسراف، تکبر، فساد، خود نمايي افراطي و فخر فروشي تبديل نشود. براي درمان و اصلاح هر مشکل و رفتار انحرافي و نا به هنجار بايد علل ايجاد و گسترش آن را بررسي کرد و متناسب با آن توصيه هايي براي رفع مشکل ارائه داد که ما در ذيل به برخي از عوامل و توصيه هايي در همان زمينه مي پردازيم:
1- تنوع طلبي و نوگرايي: يکي از نيازهاي فطري انسان، تنوع طلبي و تجدد گرايي است که در زمينه هاي گوناگون بروز پيدا مي کند که از جمله آن ها تنوع طلبي در نوع لباس، نوع آرايش، نوع پيرايش مو و لوازم و وسائل مورد نياز و ... مي باشد. 2- نياز به مقبوليت و تأييد اجتماعي 3- جلب توجه ديگران 4- زيبايي خواهي 3- الگو گيري و تقليد 6- تبليغ بازرگاني و شرطي كردن 7- همنوايي با همسالان 8- جهل 9- ابزار واقع شدن
 توصيه ها
- مسئولان و متصديان بايد اين تنوع طلبي را در مسيري درست هدايت کنند.
- هويت ملي، فرهنگي و اسلامي را بايد احياء و ترويج نمود.
- طراحان و کارشناسان بايد مدهايي متناسب با هويت ملي و اسلامي را با دقت و ظرافت هاي مورد نياز اين عرصه، به جامعه عرضه کنند.
- با عواملي که هويت ملت را هدف گرفته بايد مبارزه جدي و قاطع به عمل آيد.
- زمينه پخش ترويج مدهاي نامناسب بايد شناسايي و برچيده شود.
- بايد ذائقه و سليقه مردم را به گونه اي تربيت کردکه از مدهاي غربي و نا مناسب رو گردان باشند.
- سوابق و چهره هاي علمي - فرهنگي خودمان را ترويج کنيم تا احساس پوچي و کمبود نکنيم و خود را در همه چيز نيازمند ديگران نبينيم.
- بايد حس ارزشمندي را در همه افراد و مخصوصاً جوانان ايجاد کرد.
- والدين و مربيان بايد سعي کنند تا عزت نفس، اعتماد به نفس و هويت شخصي را در افراد ايجاد کنند.
- کسب مهارت هاي فردي و اجتماعي مي تواند انسان را از احساس پوچي و در نتيجه چنگ زدن به ريسمان هاي پوسيده و سست نجات دهد.
- اگر به جوان نقش اجتماعي مناسب ارائه شود، جوان براي ابراز وجود به دنبال راه هاي نادرست نمي رود.
- در ارائه طرح ها و مدل ها بايد روحيه زيبايي دوستي مردم و مخصوصاً جوانان را مورد توجه قرار داد.
- همه مردم و مخصوصاً جوانان به دنبال الگوگيري و تقليد هستند پس بايد اوّلاً بصيرت دهي کرد که از تقليد کورکورانه پرهيز کنندو عواقب شوم اين نوع تقليد را بفهمند. ثانياً الگوهاي سالم، همراه با تقليد آگاهانه، عاقلانه و منطقي به جامعه ارائه شود.
- همه نهادهاي اساسي جامعه اعم از خانواده، مدارس، مراکز فرهنگي، صدا و سيما، توليد کنندگان و .... بايد نسبت به اين امر مهم احساس وظيفه و انجام وظيفه نمايند.
- هيچ گاه نبايد با جوانان برخورد غير منطقي، احساسي و مقطعي شود بلکه بايد ويژگي ها و نيازها و احساسات آنان را شناخت و با آگاهي کامل تصميم عاقلانه گرفت.
- خانواده ها نبايد از اقناع عاطفي جوانانشان غافل شوند زيرا بسياري از انحراف ها از خلأ عاطفي نشأت مي گيرد.
- خانواده و جامعه بايد به اندازه کافي به جوان توجه کنند تا او مجبور نشود براي جلب توجه به کارهاي نامناسب دست بزند.