نماز منافقان از روي كسالت
و لا يأتون الصّلوة الاّ و هم كسالي.
و منافقان نماز نمي‌خوانند مگر با كسالت و بي‌‌‌حالي.« توبه ، 54»
پس از ذكر عدم قبول انفاقهاي مالي آنها به وضع عبادات آنان اشاره كرده مي‌گويد: آنها نماز را بجا نمي‌آورند مگر از روي كسالت و با ناراحتي و سنگيني «و لا ياتون الصلوة‌ الا و هم كسالي».[1]
اين آيه همان نپذيرفتن انفاق منافقين را به بياني مفصل‌تر تعليل مي‌كند و به عبارت ديگر به منزله شرح و توضيح فسق ايشان است و در آن كفر به خدا و رسول او، و كسالت و بي‌ميلي به نماز خواندن، و كراهت در انفاق از اركان نفاق آنان شمرده شده.[2]
پيام آيه
1ـ منافقين هر‌گاه به نماز مي‌ايستند بي‌‌حالند.
2ـ سستي و نشاط نداشتن در نماز و مقدّمات آن از صفات منافقان است.
3ـ ضرورت برپايي نماز با ميل و نشاط و پرهيز از كسالت و خمودي در انجام آن.
4ـ رياكاري در نماز و عبادت، از صفات منافقان و نشانه نفاق است.
[1] . تفسير نمونه، ج 7، ص 448.
[2] . تفسير الميزان، ج 9، ص 480.