مزاحمت كافران نسبت به نمازگزاران
ارايت الّذي ينهي، عبداً اذا صلّي.
به من خبر دهيد آيا كسي كه نهي مي‌كند بنده‌اي را كه مشغول نماز است آيا مستحق عذاب نيست.«علق ، 9 و 10»
ـ قسمتي از كارهاي طغيانگران مغرور، ممانعت آنها از سلوك راه حق و پيمودن طريق هدايت و تقوي، پرداخته مي‌افزايد به من خبر ده آيا كسي كه نهي مي‌كند بنده‌اي را به هنگامي كه نماز مي‌خواند، آيا چنين كسي مستحق عذاب و كيفر الهي نيست.
مانع نماز رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ
در احاديث آمده است ابو جهل، از اطرافيان خود سؤال كرد آيا محمّد در ميان شما نيز (براي سجده) صورت به خاك مي‌گذارد؟ گفتند: آري. گفت: سوگند به آنچه ما به آن سوگند ياد مي‌كنيم، اگر او را در چنين حالي ببينم با پاي خود گردن او را له مي‌كنم. به او گفتند: ببين او در آنجا مشغول نماز خواندن است.
ـ ابو جهل حركت كرد تا گردن پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ را زير پاي خود بفشارد ولي هنگامي كه نزديك آمد عقب نشيني كرده و با دستش گويي چيزي را از خود دور كرد. به او گفتند: اين چه وضعي است در تو مي‌بينيم؟ گفت: ناگهان ميان خودم و او خندقي از آتش ديدم و منظره وحشتناك و همچنين بال و پرهايي مشاهده كردم.
در اينجا پيغمبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود: قسم به كسي كه جانم در دست او است اگر به من نزديك شده بود فرشتگان خدا بدن او را قطعه قطعه مي‌كردند و عضو عضو او را مي‌ربودند.
اينجا بود كه آيه فوق نازل شد.
ـ در آيه آمده اگر اين شخص طغيانگر كه رهروان راه حق را از نماز و هدايت و تقوي باز مي‌دارد اگر تكذيب حق كند و از آن روي گرداند چه سرنوشت دردناكي خواهد داشت.[1]
در تفسير الميزان آمده:
ـ مرا خبر ده از كسي كه نهي مي‌كرد بنده‌اي را كه نماز مي‌خواند و خدا را عبادت مي‌كرد، و با اين حال شخص نمازگزار را از نماز نهي مي‌كند و يا اين كه مي‌داند خدا مي‌بيند آيا جز عذاب استحقاقي جز اين دارد.[2]
ـ از سياق برمي‌آيد نمازگزار رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ بوده نه مردم.[3]
[1] . تفسير نمونه، ج 27، ص 166.
[2] . تفسير الميزان، ج 20، ص 753.
[3] . تفسير الميزان. ج 20، ص 760؛ مجمع البيان، ج 20، ص 760.