علم و نماز
لكن الرّاسخون في العلم منهم و المؤمنون يؤمنون بما انزل اليك و ما انزل من قبلك و المقيمين الصّلوة و المؤتون الزّكوة و المؤمنون بالله و اليوم الآخر اولئك سنؤتيهم اجراً عظيماً.
ولي آن دسته از آنها كه راسخ در علمند و آنها كه ايمان دارند به تمام آنچه بر تو نازل شده و آنچه پيش از تو نازل گرديده ايمان مي‌آوردند و آنها كه نماز را برپا مي‌دارند و آنان كه زكات مي‌دهند و آنها كه به خدا و روز قيامت ايمان آ‌ورده‌اند به زودي به همه‌ آنان پاداش عظيمي خواهيم داد.«نساء ، 162»
ـ در اين آيه افراد با ايمان و پاكدامن يهود را مورد ستايش قرار داده و پاداش بزرگي به آنها نويد مي‌دهد.
ـ وجود دانشمندان و مؤمنان واقعي در ميان يهوديان.
ـ نقش ايمان واقعي به اديان گذشته در پذيرش قرآن و ديگر كتب آسماني.
ـ يهوديان به پا دارنده نماز و پرداخت كننده زكات، به قرآن و ديگر كتب آسماني ايمان مي‌آورند.
ـ مؤمنان به خدا قيامت و قرآن، به پا دارندگان نماز و پرداخت كننده زكات از پاداش بزرگ الهي برخوردار خواهد شد.
ـ اهميت والاي نماز و زكات و عنايت ويژه‌ الهي نسبت به اقامه كنندگان نماز.
ـ منصوب آوردن (مقيمين) به تقدير در مدح و اخص براي تأكيد بيشتر اهميت نماز و عنايت خاص خداوند به اقامه كنندگان آن.