روزي پيغمبر اكرم با جمعي از مسلمين در نقطه اي نماز مي گذارد. موقعي كه آن حضرت به سجده مي رفت حسين - عليه السّلام- كه كودك خردسالي بود به پشت پيغمبر سوار مي شد و پاهاي خود را حركت مي داد و هي هي مي كرد. وقتي پيغمبر مي خواست سر از سجده بردارد او را مي گرفت، پهلوي خود به زمين مي گذارد. باز در سجده‎ي ديگر، و تا پايان نماز طفل مكرر به پشت پيغمبر سوار مي شد. يك نفر يهودي ناظر اين كار بود. پس از نماز به حضرت عرض كرد: شما با كودكان خود طوري رفتار مي كنيد كه ما هرگز چنين نمي كنيم. پيغمبر اكرم در جواب فرمود: اگر شماها به خدا و رسول خدا ايمان مي داشتيد به كودكان خود عطوف و مهربان بوديد.
مهر ومحبت پيغمبر عظيم الشأن نسبت به كودك، مرد يهودي را سخت تحت تأثير قرار داد و صميمانه آئين مقدّس اسلام را پذيرفت.[1]
[1] . بحار الانوار، جلد 10،‌ص 83.