مشركان و نماز
۱. موظّف بودن مشركان به برپایى نماز
فَاِذَا انسَلَخَ الاَشهُرُ الحُرُمُ فَاقتُلوا المُشرِكینَ...فَاِن تَابوا واَقَاموا الصَّلوةَ...فَخَلّوا سَبیلَهُم... .
توبه (۹) ۵
ترجمه: آنها آیات خدا را به بهاى كمى فروختند؛ و (مردم را) از راه او باز داشتند؛ آنها اعمال بدى انجام مىدادند!
لَم یَكُنِ الَّذینَ كَفَروا مِن اَهلِ الكِتـبِ والمُشرِكینَ مُنفَكّینَ حَتّى تَأتِیَهُمُ البَیِّنَه * وما اُمِروا اِلاّ لِیَعبُدُوا اللّهَ مُخلِصینَ لَهُ الدّینَ حُنَفاءَ ویُقیمُوا الصَّلوةَ ویُؤتُوا الزَّكوةَ وذلِكَ دینُ القَیِّمَة. بيّنه (۹۸) ۱ و ۵
ترجمه: كافران از اهل كتاب و مشركان (مىگفتند:) دست از آیین خود برنمىدارند تا دلیل روشنى براى آنها بیاید.
پیامبرى از سوى خدا (بیاید) كه صحیفههاى پاكى را (بر آنها) بخواند.
و در آن نوشتههاى صحیح و پرارزشى باشد! (ولى هنگامى كه آمد ایمان نیاوردند، مانند اهل كتاب).
اهل كتاب (نیز در دین خدا) اختلاف نكردند مگر بعد از آنكه دلیل روشن براى آنان آمد! .
و به آنها دستورى داده نشده بود جز اینكه خدا را بپرستند در حالى كه دین خود را براى او خالص كنند و از شرك به توحید بازگردند، نماز را برپا دارند و زكات را بپردازند؛ و این است آیین مستقیم و پایدار!
۲. بازگشت مشركان از شرك به اسلام و اقامه نماز، زمینه ساز آمرزش آنان از سوى خداوند
فَاِذَا انسَلَخَ الاَشهُرُ الحُرُمُ فَاقتُلوا المُشرِكینَ حَیثُ وجَدتُموهُم وخُذوهُم واحصُروهُم واقعُدوا لَهُم كُلَّ مَرصَد فَاِن تَابوا واَقَاموا الصَّلوةَ وءاتَوُا الزَّكوةَ فَخَلّوا سَبیلَهُم اِنَّ اللّهَ غَفورٌ رَحیم. توبه (۹) ۵
ترجمه: (اما) وقتى ماههاى حرام پایان گرفت، مشركان را هر جا یافتید به قتل برسانید؛ و آنها را اسیر سازید؛ و محاصره كنید؛ و در هر كمینگاه، بر سر راه آنها بنشینید! هرگاه توبه كنند، و نماز را برپا دارند، و زكات را بپردازند، آنها را رها سازید؛ زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است!
۳. توبه مشركان از شرك و اقامه نماز، سبب مصون ماندن آنان از تعرّض مسلمانان
فَاِذَا انسَلَخَ الاَشهُرُ الحُرُمُ فَاقتُلوا المُشرِكینَ حَیثُ وجَدتُموهُم وخُذوهُم واحصُروهُم واقعُدوا لَهُم كُلَّ مَرصَد فَاِن تَابوا واَقَاموا الصَّلوةَ وءاتَوُا الزَّكوةَ فَخَلّوا سَبیلَهُم اِنَّ اللّهَ غَفورٌ رَحیم. توبه (۹) ۵
ترجمه: (اما) وقتى ماههاى حرام پایان گرفت، مشركان را هر جا یافتید به قتل برسانید؛ و آنها را اسیر سازید؛ و محاصره كنید؛ و در هر كمینگاه، بر سر راه آنها بنشینید! هرگاه توبه كنند، و نماز را برپا دارند، و زكات را بپردازند، آنها را رها سازید؛ زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است!
۴. سوت كشیدن و كف زدن در اطراف كعبه، نماز و عبادت مشركان
وما كانَ صَلاتُهُم عِندَ البَیتِ اِلاّ مُكاءً وتَصدِیَةً فَذوقُوا العَذابَ بِما كُنتُم تَكفُرون. انفال (۸) ۳۵
ترجمه: (آنها كه مدعى هستند ما هم نماز داریم،) نمازشان نزد خانه (خدا)، چیزى جز «سوت كشیدن سذللّه «كف زدن» نبود؛ پس بچشید عذاب (الهى) را بخاطر كفرتان!
۵. رویگردانى مشركان مُحارب، از توبه و انجام دادن نماز، سبب مشروعيّت قتل آنان از سوى مسلمانان
فَاِذَا انسَلَخَ الاَشهُرُ الحُرُمُ فَاقتُلوا المُشرِكینَ حَیثُ وجَدتُموهُم... فَاِن تَابوا واَقَاموا الصَّلوةَ...فَخَلّوا سَبیلَهُم... . توبه (۹) ۵
ترجمه: (اما) وقتى ماههاى حرام پایان گرفت، مشركان را هر جا یافتید به قتل برسانید؛ و آنها را اسیر سازید؛ و محاصره كنید؛ و در هر كمینگاه، بر سر راه آنها بنشینید! هرگاه توبه كنند، و نماز را برپا دارند، و زكات را بپردازند، آنها را رها سازید؛ زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است!
۶. عبادت و نماز پیامبر(ص) امرى شگفت آور، براى مشركان عصر بعثت
واَنَّ المَسـجِدَ لِلّهِ فَلا تَدعوا مَعَ اللّهِ اَحَدا * واَنَّهُ لَمّا قامَ عَبدُ اللّهِ یَدعوهُ كادوا یَكونونَ عَلَیهِ لِبَدا. [۱]
جنّ (۷۲) ۱۸ و ۱۹
ترجمه: و اینكه مساجد از آن خداست، پس هیچ كس را با خدا نخوانید!
و اینكه هنگامى كه بنده خدا ( محمد (ص)) به عبادت برمىخاست و او را مىخواند، گروهى پیرامون او بشدت ازدحام مىكردند!»
۷. ازدحام مشركان در اطراف پیامبر(ص) ، براى مشاهده عبادت و نماز آن حضرت
واَنَّ المَسـجِدَ لِلّهِ فَلا تَدعوا مَعَ اللّهِ اَحَدا * واَنَّهُ لَمّا قامَ عَبدُ اللّهِ یَدعوهُ كادوا یَكونونَ عَلَیهِ لِبَدا.
جنّ (۷۲) ۱۸ و ۱۹
ترجمه: و اینكه مساجد از آن خداست، پس هیچ كس را با خدا نخوانید!
و اینكه هنگامى كه بنده خدا ( محمد (ص)) به عبادت برمىخاست و او را مىخواند، گروهى پیرامون او بشدت ازدحام مىكردند!»
پی نوشت ها
_____________________________
[۱] - مقصود از «عبداللّه» محمد(ص) و مرجع دو ضمیر در «كادوا یكونون» مشركان است. (المیزان، ج ۲۰، ص ۵۰)
