حـلال جميع مشـكلات است حسـين      شوينده لــــوح سيئـات است حسين

           اي شيعه تو را چه غم ز طوفان بلا        جايـي كه سفينة النجاة اسـت حسـين

          عالم همه قطره­اند و درياست حسين        مردم همه بنـده­اند و مولاست حسين

          ترسم كه شفاعت كـند از قاتـل خـود        از بس كه كرم دارد و آقاست حسين

برکات ذکر صلوات

امام هشتم سلام الله عليه فرمود: «مَنْ لَمْ يقْدِرْ عَلَى مَا يكَفِّرُ بِهِ ذُنُوبَهُ فَلْيكْثِرْ مِنَ الصَّلَوَاتِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فَإِنَّهَا تَهْدِمُ الذُّنُوبَ هَدْماً»[1]. كسي كه گناه زياد دارد وسيله­اي براي كفاره گناهانش ندارد، «فَلْيكْثِرْ» يعني زياد صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد. كثرت صلوات گناهان را منهدم مي­كند. نور كه آمد، تاريكي و ظلمت مي­رود. اگر مي­خواهيم عاقبت به خير شويم و گناهان از بين برود، زياد صلوات بفرستيم.

نشانه ­هاي ياران امام زمان عليه السلام

امام صادق سلام الله عليه مي­فرمايد: «مَنْ سُرَّ أَنْ يكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْينْتَظِرْ وَ لْيعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ»[2]، كسي كه دوست دارد از ياران و اصحاب امام زمان بشود، سه تا كار را بايد انجام بدهد. يك: «فَلْينْتَظِرْ»، انتظار آن مصلح كل، همه كاره عالم، كه همه موجودات، همه انبياء منتظر آمدن آن شخصيت بودند، باشد.

«اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ»[3]. خدايا همه اهل قبرستان را شاد كن، خدايا همه برهنه­ها را بپوشان. همه فقيرها را بي­نياز كن، همه اسيرها را آزاد كن، نمي­گويد مريض مسلمان، اسير مسلمان، غير مسلمان، هركسي گرفتاري دارد، هر گرفتاري را گرفتاريش را برطرف كن. «اللَّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ كُلِّ مَكْرُوبٍ ... أَصْلِحْ كُلَّ فَاسِدٍ مِنْ أُمُورِ الْمُسْلِمِينَ»[4]. دعاي به اين عمومي ما كم داريم. كه دعا آنقدر فراگير باشد. بعضي­هايش قيد دارد. مرحوم آيت الله بهاءالديني(خدا رحمتش كند) استاد بزرگوارمان، فرمودند: اين دعا غير مستقيم، همه اش براي ظهور امام زمان است. چون اين دعاها فقط در زمان امام زمان مستجاب مي­شود. يعني زمان ظهور امام زمان است كه يك گدا پيدا نمي­شود، يك فقير پيدا نمي­شود، يك گرسنه، يك زنداني پيدا نمي­شود. آدم از ديدن حق لذت مي­برد. ديگر در دادگاه­ها نمي­خواهد مردم صف ببندند. ديگر در ماليات گرفتن و دادن و شهرداري و عوارض و گرفتاريهايي كه روي همديگر سوار شده، قانون­هايي كه دست و پاي مردم را بسته، فشارهايي كه هست. اصلاً از ديدن عدالت آدم لذت مي­برد. در زمان ظهور آقا امنيت آنقدر بالاست، كه يك خانم چند كيلو طلا همراهش، از اينطرف دنيا به آنطرف دنيا برود كسي بهش نگاه نمي­كند. آنجا گرگ كنار گوسفند كاري به گوسفند ندارد! خدا واقعاً قسمت كند، زمان ظهور امام زمان ديدني است. آدم از ديدن حق لذت مي­برد. ديگر بي­حجابي نيست. ديگر ناامني نيست. كثافت­كاري نيست. عدالت حتي درحيوانات هم برقرار مي­شود. ديگر هيچ کسي حق کسي ديگر را پايمال نمي­کند. ديگر در اداره­ها به جاي هشت ساعت کار مفيد يک ساعت کار مفيد نمي­شود.

لطيفه

دو نفر دزد بودند، هميشه كارشان دزدي بود. يك روز چيزي گيرشان نيامد. دو نفري آخر غروب مي­رفتند. يكي گفت: رفيق امروز چيزي گيرمان نيامد چه كار بكنيم؟ رفيقش گفت: ببين اين آقا الاغ­اش را افسار زده دارد مي­رود. خودش جلو مي­رود الاغ­اش پشت سرش است. گفت من مي­روم الاغ­اش را مي­دزدم. گفت الاغي كه دهنه دارد، افسار دارد چطوري مي­دزدي؟ گفت من مي­روم يواشكي دهنه الاغ را باز مي­كنم و به گردن خودم مي­بندم. دولا دولا پشت سرش راه مي­روم شما الاغ را بگير و برو. تو برو الاغ را بفروش و يك نان و كباب و شرابي تهيه كن تا من بيايم. من هم از گير اين در مي­روم خلاصه. دهنه الاغ را باز كرد و به گردنش بست، دولا دولا مي­رفت، آن آقا هم بيچاره داشت مي­رفت، سر پيچ پيچيد ديد كه الاغ­اش نيست و يك آدم دارد مي­آيد.گفت: الاغ من كو؟ گفت: من الاغ­ات هستم ديگر! گفت: آقا استغفرالله شما آدميد. گفت نه من همان الاغ شما هستم. گفت الاغ من كه درازگوش بوده، چهاردست و پا راه مي­رفته. گفت من همانم. من قبلاً آدم بودم مثل الآن جوان بودم، مادرم را اذيت كردم و كتكش زدم. مادرم نفرينم كرد گفت: الهي الاغ شوي. من الاغ شدم، ما را در ميدان الاغ فروش­ها فروختند و شما خريديد. بارم كرديد. حالا معلوم شد مادرم دلش رحم آمده، گفته خدايا بچه مرا آدم كن، من آدم شدم. آن بيچاره هم گفت: آقا ببخشيد من معذرت مي­خواهم، بار روي دوشت گذاشتم، خلاصه سوارت شدم، حلالم كن. گفت: فقط اين دهنه را به من بده كه افسار را من ببرم وقتي يك الاغ ديگر مي­خرم ببندم به گردنش. خلاصه عذرخواهي كرد و اين هم آزادش كرد رفت. اين بيچاره بي­الاغ ماند. فردايش آمد ميدان الاغ فروش­ها كه الاغ بخرد، ديد الاغ­اش را آورده­اند، دارند مي­فروشند. آمد گوشش را محكم كشيد گفت: پدرفلاني! يك شب هم با مادرت نتوانستي بسازي! باز دوباره اذيتش كردي نفرينت كرده، الاغ شدي! ديگر الاغ بودنت اعتبار ندارد. من تو يكي را نمي­خرم!

رفتار امام زمان با خلاف کارها

امام زمان جان همه ما به قربانش، دست دزد را قطع نمي­كند، دست دزدي را قطع مي­كند. يعني يك كاري مي­كند كه دست سالم باشد اما دزدي نكند. امام زمان مي­آيد ريشه­يابي مي­كند و ريشه را قطع مي­کند. اگر دين ندارد به­ آن دين مي­دهد. اگر عقل ندارد، به­ آن عقل مي­دهد. ما حديث داريم، امام زمان دست مي­كشد، عقلشان كامل مي­شود. مشكلات كلي فقط به دست امام زمان حل مي­شود.

تمام انبيا و ائمه خواستند عدالت را برگزار کنند ولي نتوانستند. ولي در زمان امام زمان، آسمان، زمين، ابر، باد، فرشته­ها، همه عالم كمك امام زمان هستند. اين تو بميري غير آن تو بميري است. يا بايد همه زير بار عدالت بروند يا بايد بركنار بشوند. طاغوت­ها، ظالم­ها، مفسدها يا بايد هدايت شوند و به راه راست بيايند. اگر بخواهند مقاومت كنند بايد كنار بروند. غده سرطاني بايد از سر راه برداشته شود. تمام انبياء تمام اولياي خدا منتظرند، آقا بيايد. دعا براي امام زمان دعا براي همه عالم است. دعا براي امام زمان دعا به همه بشريت است. دعا براي امام زمان، دعا براي همه مظلومان و همه گرفتاران عالم است. «أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِيلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِكَ فَرَجُكُمْ»[5]. امام زمان دلش از اين گناهان و معصيت­ها، ظلم و فسادي كه مي­شود خون است.

مذمت ظلم

در زمان حكومت اميرالمؤمنين سلام الله عليه، لشكر معاويه به شهر انباء از شهرهاي عراق حمله كردند، از يك زن يهودي كه در پناه مسلمانان و حكومت اميرالمؤمنين بود، يك طلا، يك خلخال سرقت كردند. وقتي به اميرالمؤمنين سلام الله عليه خبر دادند كه يك زن يهودي تحت حكومت شما به آن اجحاف شده، ظلم شده، طلايش را برده­اند. اميرالمؤمنين خيلي ناراحت شد، فرمود: اگر يك مسلماني از اين ظلمي كه به اين زن يهودي شده دق بكند جا دارد. حالا اگر به يك مؤمني ظلم بشود، به يك شيعه­اي ظلم بشود که جاي خود دارد.

سرعت ارتباطات

خدا رحمت كند امام راحل رحمت الله عليه، يك موقع در يكي از سخنراني­ها فرمودند: ما اميدمان و آرزويمان اين است كه انقلاب و اين پرچم را به دست امام زمان بدهيم. عيسي روح الله مي­آيد پشت سر آقا اقتدا مي­كند. مسيحي­ها وقتي مي­بينند پيامبرشان آمده سرباز امام زمان شده اكثر مسيحي­ها شيعه مي­شوند. الآن زمينه هم خيلي فراهم شده. من معتقدم اين بحث جهان سازي است. سابق اگر در روستا يك نفر فوت مي­كرد چند ساعت وقت مي­برد تا يك روستاي مثلاً 50 خانوار100 خانوار با خبر شوند كه فلاني به رحمت خدا رفت. ولي الآن دنيا از يك دهكده و روستا هم به هم نزديكتر شده. يك گوشه دنيا يك بمب منفجر مي­شود، دو ثانيه بعد، يك ثانيه بعد همه دنيا مي­فهمند. خيلي ارتباطات تنگاتنگ و نزديك شده است. آنطرف دنيا يك اتفاق جزئي، يك تصادف مي­شود، يك حرفي رئيس جمهور مي­زند. يك اختراع مي­شود، يك فوتبال يك ورزش اتفاق مي­افتد، تمام دنيا دو ثانيه بعدش خبردار مي­شوند. هم عكسش و هم فيلمش را مي­بينند و هم صدايش را مي­شنوند. مکه رفتن يک سال طول مي­کشيد ولي حالا سه ساعت سوار هواپيما مي­شوي آنجا پياده مي­شوي.

در خارج هم متوجه شده­اند که امام زمان در خاورميانه ظهور مي­كند. بعضي از علماي عراق را آمريكايي­ها دستگير كرده­اند گفته­اند: خانه امام زمان سلام الله عليه كجاست؟ جايش كجاست؟ چون امام زمان سلام الله عليه در مكه ظهور مي­كند و در عراق ساكن مي­شود. شهر كوفه پايتخت امام زمان سلام الله عليه مي­شود. آمريكا، ابرقدرت­ها همه­اش دنبال اين هستند كه اين مصلح كه مي­خواهد بيايد كجاست. مي­آيد ريشه ما را مي­كند از الآن جلوگيري بكنيم. چون آنها روايات ما را بيش از ما مطالعه مي­كنند. در اسرائيل كرسي شيعه شناسي گذاشته­اند.

الآن خارجي­ها هم هول عجيبي گرفته كه امام زمان كه شيعه­ها مي­گويند، چون خبرها درست درآمده. گفته بودند يك زماني قم مركز علم مي­شود و به همه دنيا صادر مي­شود، شده. علم از نجف جمع مي­شود. حوزه نجف برچيده مي­شود. در قم حوزه جهاني مي­شود، شده. در قم اطلاعات به كل دنيا منعكس مي­شود. الآن شبكه­هاي اينترنتي در هر كجاي دنيا، هركس سؤال مي­خواهد از هر مرجع تقليدي بپرسد با يك تلفن، با اينترنت سؤالش را مي­پرسد. سؤالات اعتقادي، فقهي، اصولي، علمي...اصلاً دنيا خيلي فرق كرده. دنيا دارد به سمت و سويي مي­رود كه يك حكومت باشد و آن حكومت هم به دست مهدي فاطمه زهرا عليها السلام كه رهبري كل عالم به دست او خواهد بود. رحمت واسعه خداست. بعضي­ها امام زمان را خشن و آدم كش و اينها معرفي مي­كنند. او رحمت واسعه خداست. فقط كساني كه معاندند، مثل صدام، كه دنبال حق نمي­رود. چاره­اي جز اين نيست كه او را از سر راه بردارند. ولي كساني كه مي­آيند در آغوش دين، مكتب، خدا، احسان، انسانيت، آنها را با آغوش باز مي­پذيرند.

ذکر مصيبت: حضرت زينب سلام الله عليها

يكي از كارهاي مهم امام زمان عليه السلام عزاداري براي جد غريب و مظلومش اباعبدالله الحسين عليه السلام است. امام زمان مي­داند كه به جدّش اباعبدالله عليه السلام در كربلا چه گذشت. ما واقعاً مصيبت هاي امام حسين عليه السلام را درك نمي­كنيم. زيارت عاشورا مي­خوانيم: «مُصِيبَه مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِيتَهَا فِي الْإِسْلامِ»[6]. خيلي مصيبت بزرگ بوده. چه كردند؟ از زمان حضرت آدم ما روايت داريم جبرئيل براي حضرت آدم روضه خوانده، حضرت آدم گريه كرده. انبياء گريه مي­كردند. خدا براي حضرت موسي جريان عاشورا را نقل كرده، حضرت موسي گريه كرده. در روايات ما هست. مصيبت عظيمي است مصيبت كربلا. بيخود نيست امام زمان عليه السلام مي­فرمايد: «فَلَأُنْدِبَنَّكَ صَباحاً وَ مَساءً، وَ لَابْكينَّ لَكَ بَدلَ الدُّموعِ دَماً .... [7]. اي جد بزرگوار من! هر صبح و شام براي غربت شما ندبه مي­كنم و عزاداري مي­كنم.«وَ لَابْكينَّ لَكَ بَدلَ الدُّموعِ دَماً ... ». اي جد بزرگوار عوض اشك خون گريه مي­كنم. چون امام زمان خبر دارد.

عالمي خدمت آقا امام زمان عليه السلام شرفياب شد. از حضرت اين سؤال را كرد. عرض كرد آقاجان من شنيده­ام شما براي مصائب كربلا خيلي گريه مي­كنيد، خيلي اشك مي­ريزيد، خيلي نالانيد. ولي سؤال من اين است كه امام زمان كدام مصيبت خيلي دل شما را رنج مي­دهد و بيش از همه دل شما را داغ كرده؟ آيا مصائب عمويتان حضرت ابوالفضل عليه السلام. آقا فرموده­اند: اگر عمويم ابوالفضل هم باشد براي آن مصيبت گريه مي­كند. آيا مصائب عموي ديگرتان حضرت علي اكبر عليه السلام؟ فرموده باشند: اگر عمويم علي اكبر عليه السلام هم باشد براي آن مصيبت گريه مي­كند. براي مصائب جد غريبتان خود آقا اباعبدالله عليه السلام؟ فرمودند: اين مصيبت آنقدر سنگين است كه خود جدم اباعبدالله عليه السلام هم براي اين مصيبت گريه مي­كند. گفتند: آقا كدام مصيبت است كه خيلي دل شما را به درد آورده؟ مي­گويد ديدم آقا منقلب شدند، اشك مباركشان جاري شد. فرمودند: براي مصائب عمه­ام زينب كبري.

          امان از دل زينب                       كه خون شد دل زينب.

ما نمي­فهميم به حضرت زينب چه گذشته. يك رفيقي داريم پيرمردي است. مي­گفت: در محله ما يك نفر بود تعزيه­خواني مي­كرد. در موقع تعزيه­خواني نقش شمر را بازي مي­كرد. شمر مي­شد. مي‌آمد رجز مي­خواند، لباس قرمز مي­پوشيد، داد و فرياد و اينها. ايشان يك سفر به زيارت امام حسين عليه السلام رفت. گفت: اين داستان را اين آقا نقل مي­كرد. گفت: من در كربلا كه بودم يك شب امام حسين عليه السلام را خواب ديدم. آقا يك قيافه نوراني و جذاب داشت. رفتم خدمت آقا عرض ادب و سلام كردم. آقا اباعبدالله عليه السلام به من فرمودند: فلاني من دوست دارم آن رجزي كه روز عاشورا مي­خواني و نقش شمر را بازي مي­كني جلوي من انجام بدهي. گفتم: آقا من خجالت مي­كشم. فرمودند: من بهت مي­گويم اينكار را بكن. من هم شروع كردم اشعار شمر را حفظ بودم، قيافه شمري گرفتم چون امر خود آقا بود. آمدم جلوي آقا رجز مي­خواندم. من كسي هستم كه اصغر شما را مي­كشم. آقا منقلب مي­شدند. من كسي هستم كه فرزند شما را شهيد مي­كنم. چه كار مي­كنم، همينطور مي­خواندم و آقا منقلب مي­شدند. اما يكجا يك رجزي خواندم، آقا منقلب شد فرمودند: ديگر بس است. اين را نخوان. آن چه بود؟ گفتم: من شمر كسي هستم كه خواهرت زينب را اسير مي­كنم. گفت: تا اين جمله را گفتم آقا فرمودند: ديگر اين را نگو. اين را من طاقت ندارم. چه گذشته به دل اباعبدالله عليه السلام.

زينبي كه طاقت نداشت آفتاب بر بدن حسين­اش بتابد. زينبي كه طاقت نداشت ناله حسين­اش را بشنود. زينبي كه وقتي دنيا آمد، همه­اش گريه و بي­تابي مي­كرد. هركس بغلش مي­كرد آرام نمي­شد. اما وقتي قنداقه اش را دست اباعبدالله الحسين عليه السلام دادند آرام گرفت. اين زينب چه دلي داشت وقتي كنار گودي قتلگاه آمد. يك شهيدي را در قم براي تشيع جنازه آوردند. خواهر اين شهيد آمد گفت: من با بدن برادرم مي­خواهم خداحافظي كنم. گفتند: صلاح نيست. گفتند: آقا اين خواهر است، گريه مي­كند، داد مي­زد، گريه مي­كرد، من مي­خواهم با بدن برادرم خداحافظي كنم. صورتش را ببوسم، يك بار ديگر او را ببينم، هرچه مي­كرد مسئول اجساد شهدا اجازه نمي­داد. يكي از مسئولين واسطه شد. گفت: خوب خواهر شهيد است، دلش مي­خواهد برادرش را يك بار ديگر ببوسد، زيارت بكند. دست اين آقا را گرفتند بردند كنار گفتند: صلاح نيست شما هم واسطه نشو. گفت چرا؟ گفتند: به خاطر اينكه اين شهيد سر در بدن ندارد. كدام خواهر طاقت دارد اين منظره را ببيند؟

          امان از دل زينب                كه خون شد دل زينب

راوي مي­گويد: وقتي بي بي كنار گودي قتلگاه آمد، چنان ناله جانسوزي از دل بي بي زينب بلند شد، به خدا قسم، دوست و دشمن به غربت زينب گريه كردند. صدا زد خدايا اين قرباني را از آل پيامبر قبول فرما. از روي تعجب يك نگاهي به بدن قطعه قطعه برادر، صدا مي­زند اي كشته آيا تو برادر زينبي؟ آيا فرزند مادرم فاطمه­اي؟ لا حول و لا قوه الا بالله العلي العظيم.

[1]. أمالي الصدوق/ 73    المجلس السابع عشر... ص:73

[2]. بحارالأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار/ مجلسي/ ج 52/140 باب 22 فضل انتظار الفرج و مدح الشيعه في زمان الغيبه و ما ينبغي فعله في ذلك الزمان .... ص:122

[3]. مفاتيح الجنان/شيخ عباس قمي/1/ 177 دعاى اللهم أدخل على أهل القبور السرور ... ص:177

[4]. همان

[5]. الإحتجاج على أهل اللجاج/ احمد بن على طبرسى/ ج 2/471 احتجاج الحجه القائم المنتظر المهدي صاحب الزمان صلوات الله عليه و على آبائه الطاهرين ... ص:461

[6]. مفاتيح الجنان/ شيخ عباس قمي/ 1/ 457 أول زيارت عاشوراء معروفه است... ص:457

[7]. پژوهشى در مقتل­هاى فارسى/ جمعي از نويسندگان/ 33    5 - 3. روايات منقول از امامان معصوم عليهم السلام درباره شهادت امام حسين(ع) ... ص:31