قال مولانا اميرالمؤمنين علیه السلام : «لَيْسَ مِنْ مُؤْمِنٍ يَمْرَضُ إِلَّا مَرِضْنَا بِمَرَضِهِ وَ لَا يَحْزَنُ إِلَّا حَزِنَّا بِحُزْنِهِ وَ لَا يَدْعُو إِلَّا أَمَّنَّا لِدُعَائِهِ وَ لَا يَسْكُتُ إِلَّا دَعَوْنَا لَهُ» (مجلسي/ بحارالأنوار/ ج26/ص:137)
 
يوسف گم گشته باز آيد به کـنعان غـم مخور           کلبه احزان شـود روزي گلـسـتان غم مخور
 
اين دل غم ديده حـالـش به شـود دل بـد مکن         وين سر شوريده باز آيد به سامان غم مخور
 
هان مشو نوميد چون واقف نيي ز اسرار غيب             باشد انـدر پـرده بـازيهاي پنهان غم مخور
 
دور گردون گرد و روزي بر مراد ما نگشت                    دائماً يکسر نـباشد حـال دوران غـم مخور
 
در بيابان گر به شوق کعبه خواهي زد قدم                 سرزنشها گـر کـنـد خار مغيلان غم مخور
 
حافظا در کنج فقـر و خـلـوت شـبهـاي تار              تا بود وردت دعـا و درس قرآن غم مخور
 
برکات ذکر صلوات
 
صلوات در دنيا آثار فراواني دارد که شايد ما متوجه نشويم. بهترين ذکر، بهترين دعا و بهترين ارتباط با خداي متعال و پيامبر و آلش، صلوات بر محمد و آل محمد است. در شب و روز جمعه که بهترين ايام هفته است اعمال زيادي سفارش شده است نمازها، دعاها، صله رحم، احسان، صدقه دادن، غسل جمعه و بقيه اعمال سفارش شده اند ولي براي اين که انسان از قافله عقب نماند دو تا راه سريع فرموده اند: يکي اينکه انسان اگر بخواهد ثواب همه اعمال در نامه عملش ثبت بشود آن مقداري که مي تواند انجام بدهد و آن مقداري که نمي تواند انجام بدهد نيت بکند.
 
نيت انجام عمل
 
روايات مي فرمايند: که هر چه قدر نيت داشته باشي در نامه عملت نوشته مي شود. هر عملي که دوست داري انجام بدهي اما موفق نشدي انجام بدهي در نامه عملت ثبت مي شود. «نِيَّةُ الْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ عَمَلِهِ» (شيخ کليني/ الكافي/ ج2/ ص : 84). حتي نيت مؤمن از عملش بهتر است. يعني شما اين قدر آه براي اعمال خير مي کشي ولي نمي تواني انجام بدهي قطعاً براي اين آهت ثواب در نامه عملت ثبت مي شود. ريا هم ندارد عمل خالص قلبي است. «إِنْ سَرَّكَ أَنْ يَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلُ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَيْنِ فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً» (شيخ حرعاملي/ وسائل الشيعة/ ج14/ص:500)
 
راه شريک شدن در ثواب شهداي کربلا
 
امام هشتم علیه السلام به ريان بن شبيب فرمودند: يابن شبيب اگر دوست داري ثواب شهداي کربلا در نامه اعمالت ثبت بشود «فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً» هر گاه شهداي کربلا را ياد کردي بگو اي کاش من هم با شما بودم، دلم با شماست. پس هر کاري که ما نتوانستيم انجام بدهيم با نيتمان دست بيندازيم.
 
مقام والاي شهداي کربلا
 
خيلي مقام شهداي کربلا بالاست. شهداي کربلا سادات شهداي عالم هستند شهداي کربلا شخصيتهايي هستند که وقتي که اميرالمؤمنين علیه السلام در جنگ صفين عبورشان به زمين کربلا افتاد گريه کردند بعد فرمودند: «هنا مسارع عشاق شهدا لم يسبق احد من قبلهم لم يلحق احد من بعدهم» (شيخ حرعاملي/ وسائل الشيعة/ ج14/ ص:513). در کربلا عاشقاني به شهادت مي رسند از گذشته ها کسي به افق اينها نمي رسد و از آينده ها هم کسي نمي تواند به اينها برسد. افق اينها خيلي بلند است. امام صادق عليه السلام فرمود: جناب ام سلمه که از زنهاي خوب پيامبر بود و ثابت قدم بر ولايت بود. روز دوازده محرم سال شصت و يک در مدينه از خواب بيدار شد گريه  و بي تابي مي کرد. نزديکان ام سلمه آمدند گفتند: چه اتفاقي افتاده که شما اين قدر ناراحتيد؟ فرمود: من از زماني که پيامبر از دنيا رفته او را خواب نديدم يعني حدود پنجاه سال است که پيامبر را خواب نديدم ديشب پيامبر را خواب ديدم، ديدم حضرت خيلي ناراحتند غمگينند گرد و غبار به سر و صورتشان نشسته است خيلي متأثر شدم عرض کردم يا رسول الله چرا گرد و غبار به صورت شما نشسته؟ چرا ناراحتيد؟ فرمود: ام سلمه ديشب تا صبح در زمين کربلا مشغول کندن قبر براي شهداي کربلا بودم. اول شخص عالم مي آيد براي شهداي کربلا قبر مي کند. پيامبر مي فرمايد: «حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَيْناً حُسَيْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاطِ ».( مجلسي/ بحارالأنوار/ ج37/ ص:35). يعني من هم حسيني هستم من افتخار مي کنم که قبر شهداي کربلا را بکنم.
 
نيت؛ شرکت بين المللي
 
به قول مرحوم حاج آقا دولابي ، نيت يک شرکت بين المللي است که خيلي فوق العاده است انسان مي تواند از اول خلقت تا آخر خلقت هر کس هر کجا کار خوبي انجام داده اگر آدم با بدن و دستش نتواند انجام بدهد با دلش انجام بدهد.
 
بيا تا بر آريم دستي زدل                               که نتوان بر آورد فردا ز گل
 
پيامد رضايت بر گناه
 
با دستمان خيلي کار نمي توانيم بکنيم ولي با دست دل و ضمير دل خيلي کارها مي توانيم انجام بدهيم. آدم با دل هم خيلي مي تواند گناه کند اگر کسي کار خلافي انجام داد و آدم در دلش او را تأييد بکند آن عمل در نامه عملش ثبت مي شود. ناقه حضرت صالح را يک نفر پي کرد بقيه امت تأييدش کردند گفتند دستش درد نکند اگر ما هم بوديم اين کار را مي کرديم. خدا همه آن امت را عذاب کرد. آقايي مي گفت: در يک منطقه اي از شام کساني هستند که در ايام محرم عروسي مي گيرند شادي مي کنند و جشن مي گيرند. امام صادق عليه السلام فرمودند: که وقتي که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف تشريف بياورند اولاد بني اميه را مي کشند قصاص مي کنند. پرسيدند چرا؟ فرمودند: چون مي گويند ما هم اگر بوديم همين کار را مي کرديم. آدم چه قدر مي تواند با نيتش گناه يا ثواب بکند. آدم دلش هر کجا هست خودش هم آنجا هست. پيامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: «مَنْ أَحَبَّ قَوْماً حُشِرَ مَعَهُمْ وَ مَنْ أَحَبَّ عَمَلَ قَوْمٍ أُشْرِكَ فِي عَمَلِهِمْ» (محدث نوري/ مستدرك الوسائل/ ج12/ ص:10). يعني هر کس هر کسي را که دوست دارد با او محشور مي شود. چطور از چهار ديواري خانه مان مواظب هستيم که دزدي، نااهلي وارد نشود بايد مواظب دلمان هم باشيم که محبت نابجايي وارد نشود هر چيزي را دوست نداشته باشيم.
 
مقام والاي اميرالمؤمنين علیه السلام
 
از اميرالمؤمنين علیه السلام سؤال کردند که از کجا به اين همه کمالات رسيدي تا جايي که پيامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم مي فرمايد: من در دنيا و آخرت به کمک تو نياز دارم. پيامبر به حضرت امير فرمود: که يا علي خداي متعال به شما هفتاد خصلت مرحمت کرده است خصلتهايي خيلي مهم که يکي اش اين است که يا علي من رسول الله در دنيا و آخرت از تو بي نياز نيستم. يعني من هم مي گويم يا علي، اگر پيامبر جايي در خانه يا مسجد نشسته بودند اگر اميرالمؤمنين آنجا بودند دوست داشتند علي مي آمدند دست پيامبر را مي گرفتند بلندش مي کردند. پيامبر خودش مي تواند بلند بشود ولي دوست داشتند اميرالمؤمنين بلندشان کند چون يدالله است يعني از دست دادن به اميرالمؤمنين و بلند کردنش لذت مي بردند. خود حضرت امير علیه السلام مي فرمايد: که من همه پيامبرها را در سرّ و پنهاني کمک کردم و پيامبر را هم در سرّ و هم در آشکارا کمک کردم. خلقت نوراني حضرت امير خيلي قبلها بوده، همه انبياء را کمک کرده اند. اميرالمؤمنين علیه السلام تقسيم کننده بهشت و جهنم است، الآن هم دارد تقسيم مي کند. پيامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: «يَا عَلِيُّ أَنْتَ قَسِيمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ» (شيخ صدوق/ أمالي الصدوق/ ص:46). يا علي تو تقسيم کننده بهشت و جهنم هستي. مأمون اين حديث برايش خيلي سنگين بود از امام هشتم پرسيد اين يعني چي؟ حضرت فرمود: همين الآن هم تقسيم مي کند محبت اميرالمؤمنين علیه السلام بهشت را تقسيم مي کند و بغض و دشمني حضرت جهنم را تقسيم مي کند. روايت داريم حضرت مي ايستد و به آتش خطاب مي کند اين دشمن من است بگيرش، يعني همين الآن هم آتش آنها را گرفته است. اگر کسي عقلش برسد و يک مقدار حس و دلش قوي باشد مي داند همين الآن هم آنهايي که عاشق اهل بيت هستند در بهشت هستند. مجلس روضه اهل بيت باغي از باغهاي بهشت است.
 
راه تشرف به محضر امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف
 
سيد عبدالکريم کفاش يک کفاش در شهر ري بود ولي علماي بزرگ به مغازه اش مي رفتند. از کساني بوده که خدمت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف شرفياب مي شد. ابتدا هم که اين تشرف حاصل مي شود خواب مي بيند به پيامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم توسل پيدا مي کند به پيامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم مي گويد يا رسول الله من خيلي دوست دارم امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف ، فرزندتان را زيارت کنم. حضرت مي فرمايند: که اگر مي خواهي فرزندم را زيارت کني هر صبح و شام براي فرزندم اباعبدالله الحسين علیه السلام عزاداري کن، توسل کن، گريه کن، روضه بخوان، چرا حضرت اين دستور را دادند؟ به خاطر اين که در زيارت ناحيه خود امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف مي فرمايد: «فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً وَ لَأَبْكِيَنَّ لَكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً حَسْرَةً عَلَيْكَ» (مجلسي/ بحارالأنوار/ ج98/ ص:290). يعني اي جد بزرگوار من هر صبح و شام براي شما عزاداري مي کنم و گريه مي کنم. پيامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم هم به سيد عبدالکريم فرمود: که اگر مي خواهي به زيارت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف برسي اين کار را بکن. چون سنخيت و تشابهي ايجاد مي شود. ايشان صبح و غروب يک توسلي مي کرد و گريه مي کرد، بعد از يک سال خدمت آقا شرفياب مي شود و به جايي رسيده بود که هفته اي يک بار با آقا ارتباط داشت. بعضي از علماي بزرگ به مغازه ايشان مي رفتند و از ايشان استفاده مي کردند. يک موقعي حضرت مي فرمايد: که عبدالکريم اگر من را نبيني چه مي شوي؟ عرض کرد که اگر يک هفته بگذرد و شما را نبينم مي ميرم دق مي کنم. حضرت فرمودند درست است همين شدت محبت تو راه را باز کرده است که ضرورت ايجاب کرده که من خودم را به شما نشان بدهم. يک موقعي حضرت به ايشان مي فرمايند: عبدالکريم مي خواهي بهشت بروي؟ عرض مي کند آقا من خدمت شما را از بهشت بالاتر مي دانم اگر آنجا شما هستيد مي روم اگر نيستيد من بهشت نمي خواهم من شما را مي خواهم. اگر کسي اهل بينش و معرفت باشد ارتباط با خدا و اهل بيت را حتي با بهشت هم عوض نمي کند. گفت:
 
بهـشـت را بـهش دهـم                                     بهشت من علي بود
 
عليست آنکه از رخش                                       بهشت منجلي بود
 
زيباترين بهشت   
 
يکي از دوستان ما خيلي پيرمرد با صفايي است. بارها اين قضيه را براي من نقل کرد که خواب ديدم در يک اتاقي در محضر حضرت زهرا علیها السلام هستم. آنجا که محضر بي بي نشسته بودم جبرئيل آمد خدمت حضرت عرض ادب بکند، چون مي دانيد جبرئيل خادم در خانه زهراست گهواره جنبان حسين فاطمه است خود حضرت روز عاشورا فرمود: «فَجَبْرَائِيلُ ع مِنْ أَهْلِ الْبَيْتِ وَ إِنَّهُ لَخَادِمُنَا» ( مجلسي/ بحارالأنوار/ ج26/ ص:335). جبرئيل خادم خانواده ما است. گفت: جبرئيل آمد عرض ادب کرد بعد رو کرد به من وگفت: فلاني تو مي خواهي بهشت بروي بهشت ببرمت؟ گفتم:
 
من پشت پا بر عالم امکان زدم                  دست خود را بر دامن زهرا زدم
 
گفتم من بهشت نمي خواهم من حضرت زهرا علیها السلام را مي خواهم. بهشت من اين خانواده هستند. گفت: احسن، يک وقت اشتباه نکنيم. پيامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: در خراسان پاره اي از بدن من خوابيده که آنجا باغي از باغهاي بهشت است. آدم در بهشت بنشيند بعد بگويد خدايا من بهشت مي خواهم.
 
شخصي خدمت امام صادق علیه السلام بود در محضر آقا نشسته بود گفت: خدايا من از تو بهشت مي خواهم. خدمت امام صادق علیه السلام نشسته، جمال آقا را مي بيند بعد مي گويد من بهشت مي خواهم حواسمان پرت نباشد. امام صادق عليه السلام فرمود: که شما در بهشت هستي از خدا بخواه که بيرونت نکند. باز متوجه نشد. فرمودند: شما در بهشت هستي نمي فهميد که در محضر کسي نشستيد که بهشت ساز است. اصلاً بهشت به خاطر اينها خلق شده است.
 
وصف ياران حسين عليه السلام در بهشت
 
ياران امام حسين علیه السلام يکي از فوق العاده بودنشان اين است که که دور امام حسين علیه السلام مي نشينند آن قدر محو جمال و زيبايي امام حسين علیه السلام هستند که حورالعين و غلمان و نعمتهاي بهشت منتظرشان هستند و اصلاً سراغ آنها نمي روند. حورالعين شکايت مي کنند که خدايا ما را بخاطر اين اصحاب امام حسين علیه السلام خلق کردي ولي نمي آيند از ما استفاده بکنند. مي آيند به امام حسين عليه السلام مي گويند که اين حورالعين ها شکايت کردند دوست دارند ياران شما به آنها هم سري بزنند. مي گويند مگر عقلمان کم است که امام حسين علیه السلام را ول کنيم برويم با حورالعين بنشينيم اين بي عقلي نيست.
 
اهميت مراقبت از دل
 
شخصي به امام علي عليه السلام گفت: آقا از کجا به اين همه کمالات رسيديد؟ حضرت فرمودند: درِ خانه دل نشستم غير خدا را راه ندادم. فرمود: بعضي از دلها مثل کاروانسراي جهود يهودها مي ماند. چون يهوديها هر چيز آت و آشغالي در کاروانسرايشان پيدا مي شود بعضي ها دلهايشان را نگاه کني مي بيني چه قدر زيبايند دلش همه اش بوي امام و پيامبر را مي دهد دلش همه اش کربلاست مدينه است. دلها خيلي با هم فرق مي کنند ما همين طوري که مواظب خانه هايمان هستيم که دزد نيايد بايد بيشتر مواظب دلمان باشيم که يک وقت دزد وارد نشود. حيف اين دل است که اين قدر غصه دنيا را بخورد.
 
گفت تو را ز کنگره عرش مي زنند سفير         ندانمت که در اين دامگه چون افتادي
 
همين سيد عبدالکريم کفاش کارش به جايي رسيده بود که اين قدر محبت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف در دلش پر شده بود که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف مکرر مي آمدند در مغازه اش مي نشستند. با آقا انس گرفته بود. بر اثر محبت و تميز کردن دل آدم به اينجاها مي رسد.
 
شرط خدائي شدن دل
 
مرحوم حاج اشرف شاگردي داشت مي خواست به مشهد براي زيارت امام هشتم برود وقتي مي خواست برود مي آيد با آيت الله اشرفي خدا حافظي مي کند. ايشان مي فرمايد: سلام من را به امام هشتم برسان. نامه اي مي دهد مي گويد اين را به ضريح مي اندازي جوابش را هم مي گيري براي من مي آوري. ايشان هم ديگر توجهي نداشت که آقا من جوابش را چه جوري بگيرم. به مشهد مي رسد نامه را مي اندازد به ضريح مي گويد آقا آيت الله اشرفي به شما سلام رساند. موقع برگشت يادش مي آيد که ما جواب را از آقا نگرفتيم روز آخر که براي خداحافظي به حرم مي آيد برايش مکاشفه مي شود. در عالم مکاشفه مي بيند کنار ديوار ضريح يک بيت شعر نوشته شده حضرت فرمود: اين جواب آيت الله اشرفي است اين را برايش ببر. آن بيت اين بوده
 
آيينه شو جمال پري طلعتان طلب                جاروب زن به خانه و سپس ميهمان طلب
 
اگر مي خواهي خوبها را ببيني بايد آيينه بشوي. تمام اين موجودات همه خودشان را نشان مي دهند اما آيينه، هر کس مقابلش باشد را نشان مي دهد. چون بي رنگ شده، صاف و زلال شده ما هم اگر دلمان آيينه بشود همه خوبهاي عالم در آن تجلي مي کنند. بايد بي رنگ و بي طمع بشويم زلال بشويم حسيني بشويم، به يک معني اگر مهمان طلب مي کني اول خانه را نظافت کن. چطور به دلمان از خدا و اولياي خدا مهمان دعوت مي کنيم دلمان را نظافت نکنيم. اين دل خيلي چيزهاي بي خودي درونش است بايد بيرون بروند اصلاً نمي شود جمع نمي شوند.
 
خلوت دل نيست جاي صحبت اغيار       ديو چو بيرون رود فرشته در آيد
 
ايشان شعر را حفظ مي کند و به ديارش مي رود. آيت الله اشرفي به استقبالش مي آيد هنوز پنجاه قدم مانده که به هم برسند آيت الله اشرفي به صداي بلند شروع مي کند اين شعر را مي خواند مي خواست بگويد که من از امام هشتم جدا نيستم مي خواستم به تو ياد بدهم که شما هم بايد ارتباط قلبي داشته باشيد. گفت:
 
کوي جانان را که صد کوه و بيابان در پي است      رفتم از راه دل و ديدم که ره يک گام نيست
 
ذکر مصيبت امام حسن مجتبي علیه السلام
 
در ميان پنج تن من فکر مي کنم از همه غريبتر و مظلومتر امام مجتبي علیه السلام است. نه گنبد و نه بارگاهي نه سايه باني دارد. آقا امام حسين علیه السلام در خانه همسرهايي داشت يکي از يکي بهتر بودند حضرت رباب علیها السلام يک سال زير آفتاب نشست براي همسرش گريه کرد. اصحاب امام حسين علیه السلام يکي از يکي بهتر بودند. خود آقا فرمود: اصحابي بهتر و با وفاتر از شما سراغ ندارم. ولي دلها بسوزد براي آن امام غريبي که ياران او قصد کشتنش را داشتند، سجاده از زير پاي آقا کشيدند، حمله کردند مجروحش کردند، به معاويه لعنت الله عليه نامه نوشتند که اين پولهايي که براي ما فرستادي هر وقت که بگويي دست بسته آقا را تحويل مي دهيم. آقا مجبور به صلح شد. آن هم با معاويه که مجسمه فساد بود.
 
بي خود نيست که حضرت زهرا علیها السلام گلايه کرده، مرحوم ميزا علي اکبر ترک از منبريهاي خيلي خوب تهران بود مي گويد يک ماه رمضان تهران منبر مي رفتم آخرهاي ماه رمضان بود يک شب خواب بي بي حضرت زهرا سلام الله عليها را ديدم عرض ادب کردم ديدم که بي بي به من توجه نمي کنند گفتم: بي بي جان من روضه خوان فرزندتان حسين هستم چرا لطف و عنايتي نمي فرماييد؟ فرمودند: مگر امام حسن فرزند من نيست. يعني من از شما گله دارم چرا از حسنم روضه نمي خوانيد؟ ذکري از او نمي کنيد؟
 
خيلي غريب است همه عالم براي غربت اباعبدالله علیه السلام اشک مي ريزند امام خود اباعبدالله علیه السلام براي غريبي برادرش گريه مي کردند. چه گذشت بر دل آقا اباعبدالله وقتي در تشييع جنازه امام حسن عليه السلام چون مأمور به صبر بود برادر وصيت به صبر کرده بود. ديد جنازه برادر را تير باران مي کنند. جنازه برادر را آورد در قبرستان بقيع دفن کند اين چوبهاي تير از را از کفن و از بدن آقا جدا کرد وقتي بدن برادر را در ميان قبر گذاشت مي گويند آقا عمامه از سر بر داشت شروع کرد به گريه کردن، صدا زد غارت زده آن نيست که اموالش را ببرند غارت زده آن کسي است که به دست خويش برادر را در قبر بگذارد.