بسماللهالرحمنالرحیم
و الحمدلله رب العالمین
اِجعَلِ الدُّنیا کَلِمَتَینْ (۱)
این دنبالهی فرمایشات جناب ابیذر در باب شئون دیگر زندگی -مثل حرف که ما میزنیم- است؛ میفرماید که این قدرت نطق را، این قدرت حرف زدن را، این توانایی عمل کردن را دو جور مصرف کن.
کلمةً فی طلب الحلال و کلمةً للآخرة
یک فصل باز کن برای اینکه دنبال حلال بگردی. حالا رزق حلال شامل خیلی چیزها است؛ در امر معیشت، در امر ازدواج، در امر تحصیل علم، اینها همهاش حلالهای الهی است.
یک بخش دیگر را هم برای آخرت [باز کن] و کلمةً للآخرة.
حاصل اینکه مال دنیا را، امکانات دنیا را، یا برای آنچه که مسائل ضروری زندگی است و معیشت تو متوقف به آن است، یا صرف این چیزها بکن که خیر دنیایی او به تو برسد، یا صرف آخرت بکن که خیر خدایی و آخرتی او به تو برسد. بیجا مصرف نکن امکانات را.
و الثالِثَةُ تُضِرُّ و لا تَنفَع لا تُرِدْها
کلمهی سوم، اقدام سوم، حرف سوم که نه برای طلب حلال است و نه برای آخرت است، این نفع ندارد، ضرر هم دارد.
۱) الشافی، صفحهی ۸۶۸