ولایت، آخرین فریضه و کامل کننده فرائض
عن الباقر عليه السلام: كانَتِ الفَريضَةُ تَنزِلُ بَعدَ الفَريضَةِ الاخرى، وكانَتِ الوِلايَةُ آخِرَ الفَرائِضِ، فَأَنزَلَ اللّهُ عزّوجلّ: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى»[۲] قالَ أبو جَعفَرٍ عليه السلام: يَقولُ اللّهُ عزّوجلّ: لا انزِلُ عَلَيكُم بَعدَ هذِهِ فَريضَةً؛ قَد أكمَلتُ لَكُمُ الفَرائِضَ.[۳]
فريضه ها، يكى از پس ديگرى نازل مىشد و ولايت، آخرينِ آنها بود. پس خداى عز و جل نازل كرد: «امروز، دينتان را برايتان به كمال رساندم و نعمتم را بر شما كامل كردم». خداى [عزّ و جلّ در اين آيه] مىفرمايد: پس از اين، ديگر فريضه اى را بر شما فرو نمىفرستم؛ چرا كه فرائض را برايتان به كمال رسانده ام.
انشاء الله خداوند همه ما را با ولايت اميرالمومنين زنده بدارد و با ولايت آن حضرت بميراند.
[۲].المائدة: ۳.
[۳]. دانش نامه اميرالمومنين (ع) بر پايه قرآن و حديث و تاريخ، ۲، ص۱۶۶ به نقل از الكافي: ج ۱ ص ۲۸۹ ح ۴ عن زرارة والفضيل بن يسار وبكير بن أعين ومحمّد بن مسلم وبريد بن معاوية، تفسير العيّاشي: ج ۱ ص ۲۹۳ ح ۲۲ عن زرارة، دعائم الإسلام: ج ۱ ص ۱۵.
