وَ مَهْبِطَ الْوَحْى .
۰.و محلّ فرود وحى ...
توضيح واژه ها
مَهبِط : اسم مكان ، به معناى محلّ فرود ، خاستگاه . ۱
الوَحْى : وحى ، الهام ، اشاره ، سخن گفتن پنهانى . ۲
شرح
در عبارت «مَهْبِط الوَحْى» ، واژه وحى ، اهمّيت ويژه اى دارد ؛ زيرا در بيشتر موارد ، وحى با پيامبر ، همراه است و به كار بردن «مَهْبِط الوَحْى» براى خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله ، پرسش هاى گوناگونى را به وجود مى آورد . نخستين پرسش ، آن است كه زمينيان ، با رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله از وحى ، محروم شدند . پس چگونه امامان را «محلّ فرود وحى» بخوانيم ؟
بررسى اقسام وحى ، پاسخى به پرسش ياد شده است :
اقسام وحى در قرآن
وحى ، در قرآن به معناى ارتباط پيامبر الهى با غيب و نهان است . درنگى در كاربردهاى وحى در قرآن ، ما را به چندين معناى وحى ، ره نمون مى سازد : وحى خاص ، وحى عام ، و وحى اعم ، كه توضيح هر يك ، خواهد آمد .
۱ . وحى خاص
اين نوع از وحى ، عبارت است از انتقال پيام الهى در زمينه احكام و قوانين مورد
1.«الهبوط : نقيض الصعود» (لسان العرب ، ج ۷ ، ص ۴۲۱) .

2.«الوحى : الإشارة و الكتابة و الرِّسالة والإلهام والكلام الخفى و كلّ ما ألقيته إلى غيرك» (لسان العرب ، ج ۱۵ ، ص ۳۷۹) .