نعمتهای ظاهری و باطنی
عن مولانا الصّادقعلیه السّلام : ما أنعم الله عزّ و جلّ علی عبدٍ اجلّ من أن لا یکونَ في قلبه مع الله تعالی غیرُه [۱]
خداوند عزّ و جلّ به هیچ بنده ای نعمتی بزرگتر از این ارزانی نداشته که در دلش همراه خداوند متعال ، چیز دیگری نباشد.
چند نکته در این روایت نورانی قابل توجّه است :
امیرُالمؤمنین علیه السّلام در این زمینه تعبیر جالبی دارد ، می فرماید : ((لم تخلُ من لُطفه مَطرِفَ عَینٍ في نعمةٍ یُحدثهاَ لکَ أو سَیِّئَةٍ یَستُرُهاَ علیکَ أو بلیّةٍ یَصرِفُها عنکَ )) [۲]
یعنی در نعمتی که به تو ارزانی داشت یا گناهی که از تو پوشاند یا بلایی که از تو برگرداند ، لحظه ای از لطف و فضل او دور نبوده ای ، در هر لحظه ای لطف خدا شامل حال تو بوده است.
(ادامه شرح، در درس آینده)
[۱] بحارالأنوار، علّامه مجلسی، ج۷۰، ص۲۱۱.
[۲] نهج البلاغه، خطبه ۲۲۳.
