پنجشنبه 1 آذر 1403

                                                                                                                        


                                   

                                                                                                                                                                                                                                 

 

 

منو سخنرانی مکتوب

 

 

وَ أيَّدَكُمْ بِرُوحِهِ .

و به روح خود ، شما را توانمند كرد ...

توضيح واژه ها

أيَّد : قدرت بخشيد ، توانمند كرد ، قوى كرد ، تأييد كرد . [۱]

رُوح : نفس ، جان ، نيروى تازه ، رحمت . [۲]

شرح

جمله «أيّدكم بروحه» ، به قسمتى از آيه ۲۲ سوره مجادله اشاره دارد كه خداوند مى فرمايد :

«وَ أَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ . ايشان را به روحى از نزد خويش ، نيرومند گردانيد » .

اضافه كلمه «روح» به «خدا» ، اضافه تشريفى است ؛ يعنى خداوند متعال ، برخى از اهل ايمان را به وسيله روحى كه منسوب به اوست ، تأييد مى فرمايد.

اهل بيت عليهم السلام ، نمونه بارز كسانى هستند كه به وسيله روح الهى تأييد مى شوند . امّا مقصود از اين روح ، چيست؟

در تفسير «روح» در اين عبارت ، اين معانى قابل برداشت است :

۱ . روح القُدُس

۲ . فرشته اى خاص

۳ . روح پيامبر خدا صلى الله عليه و آله

۴ . نيرويى سرشار از توانايى و آگاهى .

به نظر مى رسد كه معناى چهارم ، جامع همه معانى ياد شده است .

در برخى آيات قرآن، انسان ، بدون هدايت نيروى باطنى ، مُرده اى است كه تنها جسم او حركت مى كند و اگر وظايف الهى خود را به جاى آورد، خداوند ، جانِ او را زنده مى كند و آن چنان او را نورانى مى كند كه جامعه را روشن مى گرداند و با آن نور ، در جامعه حركت مى كند:

«أَوَ مَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَـهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِى الظُّـلُمَـتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا . [۳] آيا كسى كه [به دل] مُرده بود ، پس [به ايمان] زنده اش كرديم و براى او نورى [از علم و معرفت ]قرار داديم كه بِدان در ميان مردم راه مى رود ، همانند كسى است كه در تاريكى هاست و از آن ، راه بيرون شدى ندارد ؟» .

روح خدا، چه كسانى را تقويت مى كند؟

قرآن، كسانى را كه توسّط روح الهى يارى مى شوند ، چنين مى شناسانَد :

«لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْأَخِرِ يُوَآدُّونَ مَنْ حَآدَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كَانُواْ ءَابَآءَهُمْ أَوْ أَبْنَآءَهُمْ أَوْ إِخْوَ نَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِى قُلُوبِهِمُ الْاءِيمَـنَ وَ أَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ . [۴] مردمى را نمى يابى كه به خداوند و روز واپسين ، ايمان بياورند ، در حالى كه كسانى را كه با خداوند و پيامبرش دشمنى كرده اند ، دوست بدارند ، اگر چه پدران يا پسران يا برادران و يا خويشانشان باشند . اينان اند كه [خداوند ،] ايمان را در دل هاشان نوشته (پايدار ساخته) است و ايشان را به روحى از نزد خويش ، نيرومند گردانيده است» .

مهم ترين ويژگى اين گروه، معرفت واقعى خدا و دشمنى با دشمنان اوست. آنان ، چنان خدا را شناخته و او را باور كرده اند كه به راحتى براى او ، با پدر و برادر و خويشان خود نيز ـ چنانچه با خدا دشمنى ورزند ـ ، مى ستيزند. در نزد آنان ، تنها و تنها ، خدا مهم است و بس . گويى نمى توان مؤمن خداشناسِ معادباورى را يافت كه اهل ستيز با دشمن خدا نباشد، و اگر مؤمنى به اين مقام رسيد، ايمان ، در جانش ثابت مى شود و آن گاه ، نيروى باطنى الهى را احساس مى كند كه او را در همه كارها يارى مى رساند: « وَ أَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ ؛ و ايشان را به روحى از نزد خويش ، نيرومند گردانيده است » .

پاداش اين گروه، ره يافتن به بهشت جاويدان است. آنان ، از خدا خشنودند و خدا نيز از آنان ، خشنود است : «وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّـتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَـرُ خَــلِدِينَ فِيهَا رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُواْ عَنْهُ . [۵] و آنان را به بهشت هايى در مى آورد كه از زير آنها جوى ها روان است . در آن جا ، جاويدان اند و خدا از آنها خشنود است و ايشان نيز از خدا خشنودند » .

خداوند ، نام زيبايى براى اين گروه برگزيده و فرموده است :

«أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ . [۶] ايشان اند حزب خدا ؛ و آگاه باشيد كه حزب خدا ، رستگاران اند» .

آرى ! بنا بر وعده الهى ، اگر مرد و زنِ مؤمنى به اين مقام برسند و به معناى واقعى ، حزب اللّهى شوند، همواره با امدادهاى غيبى خدا، تأييد و يارى مى شوند و نيرويى باطنى ـ كه بنا بر برخى از روايات ، فرشته است ـ ، افكارى نورانى را به آنان ، الهام مى كند . اگر كسى در مسير الهى گام نهد، بى ترديد ، يارىِ فرشتگان را احساس مى كند. آنان ، وى را به كارهاى نيك ، فرا مى خوانند و او نيز در برابر شيطان ، نيرومند مى شود و وسوسه هاى شياطين را به كنارى مى نهد. مرحوم آية اللّه ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى ، [۷] در باره توفيق خواندن نماز شب ، مى نويسد :

من كسى از اهل اجتهاد و تلاش را مى شناسم [۸] كه با لفظ «آقا» صدايش مى كنند [۹] : «آقا ! بلند شو ! آقا ! بلند شو ، نماز بخوان ! نماز شبت ، دير شد» .

اين ندا، نداى همان فرشته درونى است. بنا بر اين ، مؤمنان خداترسِ معادباور، توسّط روح الهى ، تأييد و يارى مى شوند و سرسلسله اين گروه ، همان اهل بيت عليهم السلام هستند.

وقتى زائر در «زيارت جامعه» ، به امام معصوم عليه السلام مى گويد: «و أيّدكم بروحه» ؛ يعنى : شما ، سرآمدِ حزب اللّهيان و پيشوايان حزب اللّه هستيد و خداوند ، شما را به وسيله فرشتگانش ، تأييد و يارى مى كند. يكى از منابع علمِ اهل بيت عليهم السلام هم، همان الهام هاى فرشتگان الهى است.

القائات شيطانى

در برابر نورِ الهى و هدايت باطنى ـ كه مؤمنان ، از آن سود مى جويند ـ ، شيطان نيز به فعّاليت مى پردازد و در برابر جبهه حزب اللّه ، صف آرايى مى كند و مى تواند بر درون دوستانش تأثير بگذارد :

«وَإِنَّ الشَّيَـطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ . [۱۰] همانا شيطان ها ، نهانى ، به گوش دوستان خود مى خوانند» .

بنا بر اين ، انسان بايد مراقب باشد كه هر نداى درونى اى را هدايت باطنى نداند ؛ زيرا برخى القائات ، از آنِ شيطان است و مؤمن ، كسى است كه همواره ، خود را با قرآن و مكتب اهل بيت عليهم السلام ، تطبيق مى دهد و هر وسوسه اى را هدايت باطنى نخواند . البته كسانى كه به نداى شيطان گوش فرا مى دهند، به تدريج ، از مسير حق منحرف مى شوند و هر روز ، بر كج روى شان افزوده مى گردد و بدين سان ، خداوند ، دل هاى آنان را دگرگون مى كند و راه بازگشت آنها ، دشوار مى شود :

«فَلَمَّا زَاغُواْ أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَ اللَّهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الْفَـسِقِينَ . [۱۱] پس چون [از حق] گشتند و كج روى كردند ، خدا هم دل هاشان را گردانيد و كج ساخت ؛ و خداوند ، به مردم بدكارِ نافرمان ، راه را نمى نمايانَد » .

 


 

[۱] «أيّده اللّه : أى قوّاه» (لسان العرب ، ج ۱۵ ، ص ۴۲۲) .

[۲] «الروح : النفس الّتى يحيا بها البدن» (العين ، ج ۳ ، ص ۲۹۱) . «الرحمة» (لسان العرب ، ج ۲ ، ص ۴۶۲) .

[۳] سوره انعام ، آيه ۱۲۲ .

[۴] سوره مجادله ، آيه ۲۲.

[۵] سوره مجادله ، آيه ۲۲ .

[۶] همان .

[۷] آية اللّه ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى ، از شاگردان عارف كم نظير مولى حسين قلى همدانى و از اساتيد بزرگ اخلاق حوزه علميه قم بوده كه در سال ۱۳۴۳ قمرى در گذشته است . از وى آثار ارزشمندى ، همچون المراقبات و رساله لقاء اللّه ، به يادگار مانده است .

[۸] احتمال دارد كه آن شخص ، خود ايشان بوده باشد .

[۹] انى اعرف من المجتهدين من كان يسمع من يوقظه ويناديه وقت تهجده في اوائل امره بلفظة «آقا» ، فيقوم لورده (اسرار الصلاة ، ص ۲۸۸) .

[۱۰] سوره انعام ، آيه ۱۲۱ .

[۱۱] سوره صف ، آيه ۵ .

اطلاعات تماس

 

روابط عمومی گروه :  09174009011

 

آیدی همه پیام رسانها :     @shiaquest

 

آدرس : استان قم شهر قم گروه پژوهشی تبارک

 

پست الکترونیک :    [email protected]

 

 

 

درباره گروه تبارک

گروه تحقیقی تبارک با درک اهميت اطلاع رسـاني در فضاي وب در سال 88 اقدام به راه اندازي www.shiaquest.net نموده است. اين پايگاه با داشتن بخشهای مختلف هزاران مطلب و مقاله ی علمي را در خود جاي داده که به لحاظ کمي و کيفي يکي از برترين پايگاه ها و دارا بودن بهترین مطالب محسوب مي گردد.ارائه محتوای کاربردی تبلیغ برای طلاب و مبلغان،ارائه مقالات متنوع کاربردی پاسخگویی به سئوالات و شبهات کاربران,دین شناسی،جهان شناسی،معاد شناسی، مهدویت و امام شناسی و دیگر مباحث اعتقادی،آشنایی با فرق و ادیان و فرقه های نو ظهور، آشنایی با احکام در موضوعات مختلف و خانواده و... از بخشهای مختلف این سایت است.اطلاعات موجود در این سایت بر اساس نياز جامعه و مخاطبين توسط محققين از منابع موثق تهيه و در اختيار كاربران قرار مى گيرد.

Template Design:Dima Group