رُوِيَ عَن الصَّادقِ عَليهِ السَّلام قَال:
إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ لَيُبْغِضُ الْمُنْفِقَ سِلْعَتَهُ بِالْأَيْمَانِ[1]
ترجمه: خداوند آن كسي را كه بخواهد جنسش را با قسمها بفروشد مبغوض ميدارد.
شرح حدیث: در گذشته من اين روايت را از علي عليه السلام مطرح كردم كه حضرت فرمودند: اِنْ كُنْتَ حَريصاً عَلي طَلَبِ الْمَضْموُنِ لَكَ فَكُنْ حَريصاً عَلي اَداءِ الْمَفْروُضِ عَلَيْكَ[2]. در آنجا عرض كردم كه اگر بنا بر این است که تو نسبت به بدست آوردن روزي اي را كه سوختي ندارد خيلي تلاش و كوشش كني، لا اقل بيا از اين طرف همان كوشش را براي بدهياي كه داري بكن. كوشش كردن تو در بدهي و طلب مساوي باشد.
بعد در باب كوشش كردن و بدست آوردن روزي گفتم 2 نوع است: عملي و لفظي. لفظي را مثال زدم به اينكه: مرتّباً از خدا بخواهي. امّا حالا يك طور ديگر هم ميخواهم بگويم. به ذهنم آمد چون مورد ابتلا است، لازم است اين را تذكر بدهم؛ و آن روايتی از امام صادق عليهالسّلام است که حضرت فرمودند: إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ لَيُبْغِضُ الْمُنْفِقَ سِلْعَتَهُ بِالْأَيْمَانِ. خداوند مبغوض ميدارد آن كسي را كه بخواهد جنسش را با قسمها بفروشد. اين از همان مصاديقي است كه گفتم. كوشش ميكند كه روزي بدست بياورد؛ در قالب اینکه مرتّب قسم میخورد.
اينجا يك نكتهاي را عرض میكنم: «بِالْأَيْمَان» به قول ما طلبهها يعني قسمها. معمول اين است که قسمها را به خدا ميخورند، اين مرتكزِ اذهان است که قسم به خدا ميخورند. روي اين جهت است كه در آيه هم دارد به اينكه شما خدا را در معرض قسمهايتان قرار ندهيد: وَ لا تَجْعَلوُا اللهَ عُرضَةً لِاَيْمانِكُم[3].
قسم به خدا خوردن دو نوع است. يك قسمهایی راست است و يك قسمهایی دروغ است. اينجا مراد قسمهاي دروغ نيست!! قسم دروغ كه حرام است؛ دروغ حرام است. اينجا مراد قسمهاي راست به خدا خوردن است. در قسمي كه داري ميخوري دروغ نميگويي، واقعاً هم راست ميگويي که مثلاً آنقدر خريدم. امّا همين قسم را هم نخور. خدا بدش ميآيد. آخر نام خدا را كه تو نبايد براي بدست آوردن کالای ناچیز دنیا هزينه كني! نام خدا ارزشش خيلي بالاست. در روايت قسم راست است نه قسم دروغ! إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَيُبْغِضُ الْمُنْفِقَ سِلْعَتَهُ بِالْأَيْمَانِ. همان موقعي كه داري قسم راست به خدا ميخوري، همان موقع مورد غضب خدايي.
ما روايات زياد داريم که من نميرسم مطرح کنم. در يك روايت ديگر داريم كه مضمونش این است: بدان! دروغ هم نگفتي، راست هم گفتي، فروش هم كردي، سود خيلي معمولي هم بدست آوردي، نگاه كنید چقدر سطحش را آوردم پائين. در روايت داريم که اين سود، براي تو بركت ندارد. به خاطر آن قسمهاي راستي كه خوردي. اجحاف هم نكردي، دروغ هم نگفتي، منصفانه هم معامله كردي، امّا اثر آن قسم تو اين است که این سود، براي تو بركت ندارد. چون خدا بدش ميآمد كه نام او را هزينه كني براي پول بدست آوردن؛ اثرش اين است كه بركت را از معاملهات ميگيرد.
چهارشنبه 18/1/1389- مسجد جامع بازار تهران
[1]وسائل الشيعه، ج 23، ص 211
[2]غرر الحكم، ص 176، حديث3370
[3] سوره بقره، آیه 224