رُوِيَ عَنِ الصَّادق عليه السلام قال:
الْحُجَّةُ قَبْلَ الْخَلْقِ وَ مَعَ الْخَلْقِ وَ بَعْدَ الْخَلْقِ[1]
ترجمه روایت: ابان بن تغلب از امام صادق صلوات الله عليه نقل مي­كند که حضرت فرمودند: حجّت قبل از خلق و با خلق و بعد از خلق است.
شرح روایت:«حجّت» در این روايت كنايه از وجود مقدّس امام است و اشاره به اين جهت است كه خداوند متعال قبل از ايجاد ممكنات، اوّل نور مقدّس امام را خلق كرده است و اين نور همينطور همراه اين موجودات هست. و بعد از آنكه اين نشئه به پايان مي­رسد باز هم این نور هست و پايان پذير نيست و اين نور مقدس حجّت و امام است .
اینکه گفته می­شود نيمه شعبان وجود مقدّس امام زمان صلوات الله عليه متولد شده است، بروز و ظهورش در اين عالم نيمه شعبان است و الا دست قدرتِ حق تعالي قبل از خلقت موجودات،‌ اين انوار مقدّسه را كه نور واحدند خلق كرده بود.
اين تعبيراتي كه نقل می­کنند: «لَوْلا الْحُجَّةُ لَسَاخَتِ الارْضُ بِاَهْلِهَا وَ بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَري وَ بِوُجوُدِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاء»، يعني اصلاً روح عالم امكان همين­ها هستند. اگر روح نباشد،‌ جسم از هم مي­پاشد. روح كه برود، ‌بدن متلاشي مي­شود. آنگاه سرپا هستم كه اين روحِ سراسري باشد؛ اينكه من به اين جسم غذا مي­رسانم براي خاطر روح است. «بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَري». به يمن روح است كه بقيه سلولهاي بدن تغذيه مي­شوند. سلولها،‌ هر كدام براي خودشان جان دارند. اما تحت سلطه آن روح سراسري هستند. آنها هم كه تغذيه مي­شوند براي خاطر روح سراسري است. تمام اين عالم كه از ناحیه خداوند مرزوق­اند براي وجود مقدس اوست كه روح سراسري عالم امكان است. كه اگر نباشد مثل بدن از هم مي­پاشد.
لذا مي­خواستم اين را عرض كنم که ‌نيمه شعبان روز بروز آن حجّت است، نه اینکه نعوذ بالله روز خلقت و تولّد آن حجّت باشد. و الا وجود مقدّس امام قبل از خلقت بقيّه ممكنات است.

[1] . اصول كافي، جلد 1، صفحه177 – بحار الانوار جلد 23، صفحه 38