رُوِیَ عَنِ النَّبِيِّ صلی الله علیه و آله وسلّم أَنَّهُ قَالَ:[1]
إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ فِي السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً يُقَالُ لَهُ الدَّاعِي فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ يُنَادِي ذَلِكَ الْمَلَكُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ طُوبَى لِلذَّاكِرِينَ طُوبَى لِلطَّائِعِينَ وَ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى أَنَا جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي وَ مُطِيعُ مَنْ أَطَاعَنِي وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِي الشَّهْرُ شَهْرِي وَ الْعَبْدُ عَبْدِي وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِي فَمَنْ دَعَانِي فِي هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَانِي هَدَيْتُهُ وَ جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَيْنِي وَ بَيْنَ عِبَادِي فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَيَّ. [2]
از پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله وسلّم نقل شده كه حضرت فرمود: خداي متعال مَلَكي را در آسمان هفتم قرار داده است كه به آن مَلَك، داعي (دعوت كننده) گفته مي­شود. پس وقتي كه ماه رجب مي­رسد آن فرشته هر شب تا صبح فرياد مي­زند: «خوشا به حال ذكرين خدا! خوشا به حال گردن گزاران به بندگي خدا!» و خدا مي­فرمايد: «من همنشين آن كسي هستم كه با من بنشيند. من مطيع كسي هستم كه مرا اطاعت نمايد. آن كسي را كه از من طلب آمرزش نمايد، مي­بخشم. ماه، ماه من است، بنده، بنده من است و رحمت، رحمت من است. پس هر كه مرا در اين ماه بخواند، او را اجابت می­کنم و هر كه از من درخواست نمايد، به او مي­بخشم و هر كه از من طلب هدايت نمايد، او را هدايت خواهم كرد. من اين ماه را رشته و ريسماني ميان خود و بندگانم قرار داده­ام، پس هر كه به اين ريسمان بياويزد به من خواهد رسيد.»

[1]بحارالأنوار جلد95، صفحه 377