روی عن الصادق «علیه‏ السلام» قال :
كَمْ مِنْ نِعْمِةِ اللهِ تَعالي عَلي عَبْدِهِ فِى غَيْرِ اَمَلِهِ وَ كَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ اَمَلاً اَلْخِيارُ فِي غَيْرِهِ.
از امام صادق «علیه ‏السلام» در روایتي منقول است که حضرت فرمودند:
«كَمْ مِنْ نِعْمِةِ اللهِ تَعالي عَلي عَبْدِهِ فِى غَيْرِ اَمَلِهِ»،در ربط با نعم الهیّه، خداوند یک سنخ نعمت‏هايي را بدون اینکه انسان حتّی آرزویش را داشته به او عنایت می‏کند؛ حتّی گاهی به زبان هم جاری می‏کند و می‏گوید: باور نمی‏کردم! خدا است دیگر. حضرت در ادامه می‏فرمایند: «وَ كَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ اَمَلاً»، و در مقابل یک سنخ اموری است که انسان مرتّب آرزو می‏کند که خدا به او بدهد و ذهنش را پرکرده و «اَلْخِيارُ فِي غَيْرِه»، حال اینکه نمی‏داند خیرش در آن نیست و اتّفاقاً در غیر از آن است.
از این روایت شریف می‏فهمیم که آن نعمتی که به درد تو می‏خورد را خدا به تو می‏رساند، چه از او بخواهی، چه نخواهی؛ اين را بدان! خیرِ بنده در هرچه باشد خدا به او می‏دهد و از او منع نخواهد كرد، مگر خود بنده ردّ کند. از آن‏ طرف چه بسیار افرادی که آرزوهایی می‏کنند که به ضررشان است و خودشان نمی‏فهمند؛ پس بهتر این است که خواسته‏هاي خود را به خدا واگذار کنند. پس وقتي آرزو مي‏كنيد بگوئيد: خدایا اين به ذهن من آمده، آيا خیر من است یا نه؟ برخی مسائل خیلی معمول است، مثلاً بیماری، از خدا شفا می‏خواهد، «اللهم اشفِ کل مریض»، اگر بدهی و قرض دارد، «اللهم اقض دین کل مدین»، مشکلی ندارد. امّا نعمت‏هایی را که نمی‏دانی در آینده از نظر بهره‏وری‏اش چطور می‏شود، به خدا واگذار کن، زیرا چیزهایی هست كه تو از خدا درخواست می‏کنی امّا خودت نمی‏داني که به نفع تو نیست. این را بدان! اگر خواسته‏ات برآورده نمي‏شود، به نفع تو نيست، پس رهایش کن؛ چرا؟ چون خدا چیزهایی که به نفع تو است امّا به ذهنت نمی‏آید را، اتفاقاً بدون درخواست به تو می دهد.
بحارالانوار ج 68 ص 152 – بحارالانوار ج75 ص 243
چهارشنبه 26 بهمن 90 – 22 ربیع الاول 1433