روی عن رسول الله (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قال:
«اَلسّوُقُ دارُ سَهوٍ وَ غَفلَةٍ فَمَن سَبَّحَ فیها تَسبیحَةً کَتَبَ اللهُ تَعالی بِها اَلفَ اَلفَ حَسَنَةً»
روایتی از پیغمبراکرم (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) منقول است که حضرت فرمودند: بازار جایگاه سهو و غفلت انسان چون محیط مادّیت و محلّ کسب است و جایی است که انسان به امور دنیایی اشتغال دارد و به دنبال این است که امور مادّی‌اش را سر و سامان دهد و حواسش به امور مادّی است و از نظر درونی، روح و فکر و دلش دنبال پول درآوردن است، «اَلسّوُقُ دارُ سَهوٍ وَ غَفلَةٍ»، بازار خانه سهو و غفلت است. «فَمَن سَبَّحَ فیها تَسبیحَةً»، وقتی انسان در بازار که جایگاه به دست آوردن امور مادّی است قرار گرفت، اگر یاد خدا بیافتد و تسبیح خدا کند، مثلاً یک سبحان الله بگوید.[1] «فَمَن سَبَّحَ فیها تَسبیحَةً کَتَبَ اللهُ تَعالی بِها اَلفَ اَلفَ حَسَنَةً»، خدا برای این شخص به سبب تسبیح و ذکری که گفته و به یاد خدا افتاده، هزار هزار حسنه می‌نویسد. سرّ این حسنات هم معلوم است. جهتش این است که بازار جایگاهی است که نعوذ بالله با یاد شیطان متناسب است. امّا چون این شخص دلبستگی‌اش به خداوند است نه به مادّیت و در آن منطقه و محیط که انسان باید حواسش معمولاً جمع مادّیت باشد، این شخص به یاد خدا است و این عند الله از نظر ارزشی، خیلی ارزنده است. لذا خدا برای یک تسبیح هزار هزار حسنه می‌نویسد. پس انسان در همة امور باید به یاد خدا باشد. این را بدانید! این حالت غیر از اینکه ارزش معنوی دارد، ارزش مادّی هم دارد. پس اثر یاد خدا تنها این نیست که خدا حسنه بدهد، از نظر مادّی هم مؤثّر است و خداوند به کسب او برکت می‌دهد که الآن نمی‌خواهم وارد بحث آن شوم.
کنزالعمالج4 ص126 روایت 9868
یکشنبه 31 اردیبهشت 91 – 28 جمادی الثانی 1433

[1] . البتّه آنچه مهمّ است یاد خدا است و اینجا حضرت یاد خدا را در قالب تسبیح فرموده‌اند.