رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ اَميرِالمُوْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ قالَ:
لَيْسَ الْمَتْجَرُ اَنْ تَرَي الدُّنْيا لِنَفُسِكَ ثَمَناً وَ مِمّا لَكَ عِنْدَاللهِ عِوَضاً[1]
ترجمه روایت: حضرت امیر المومنین علی علیه السلام فرمودند:
تجارت و معامله اين نيست كه تو دنيا را بهاي جان خويش قرار دهي و فقط آنچه نزد خداوند است عِوض و بهاي جانهاي شماست.
شرح روایت: انسان اگر از نظر ارزشي خودش را درست ارزيابي كند، مي بيند كه نمي تواند در دنيا به چيزي كه برابر قدر و منزلت او ميباشد برسد. يعني اگر تمام دنيا را به او بدهند باز بدمعامله و تجارتي است. به اين معنا كه خود را به امور دنيايي مانند مقام، شهرت، ثروت، شهوت، غضب و... و يا گناه كردن، دروغ گفتن و نگاه به نامحرم به هر مقدار كه انجام دهد فروخته است. به يك دروغ، به يك نگاه به نامحرم و... آن هم به بهايي اندك و ارزان كه نتيجه آن ضرر و خسران در دنيا و آخرت است. پس ارزش جان انسان ها در چيست؟! حضرت علي علیه السلام مي فرمايند «إنَّ لأنفُسِكُم اَثمانَاً فَلا تَبيعُوها الا بِالجَنَّة[2]» براي جانهاي شما قيمت و ارزش بالايي است، پس جانهاي خود را به چيزي غير از بهشت نفروشيد. بدانيد كه خريدار جانهاي شما خداوند است. از مومنين جانها و مالهاي آنان را مي خرد و بهشت جاودانه را نصيب ايشان مي گرداند.
چون جان انسان با ارزش است، كسي توان پرداخت بهاي آن را جز خداوند ندارد. انسان اگر در دنيا به مقدار وظيفه اش عمل كند، برطبق فرامين و نواهي الهي، شرع و عقل. آن وقت اگر براي رسيدن به لذتهاي خالص در آن دنيا و رسيدن به بهشت جان بدهد ارزش دارد. زيرا در جهنم همنشين با گناهكاران و دشمنان خداوند نشده، بلكه جايگاه او هم نشيني با پيامبر و ائمه علیهم السلام در فردوس اعلی مي باشد. انشاء الله.
[1]غرر و درر آمدي، صفحه 143، روايت 2572
2 غرر و درر آمدی،صفحه 168، روایت 3314