احکام روزه
احكام مبطلات روزه
«مسئله 63» فرو بردن سر در آب، گرچه از روي عمد باشد، روزه را باطل نمي‌كند، گرچه مستحب است كه تمام سر را در حال روزه در آب فرو نبرد.
«مسئله 64»اگر انسان از روي ندانستن مسأله، كاري كه روزه را باطل مي‌كند، انجام دهد، گرچه در ياد گرفتن مسأله كوتاهي كرده باشد، روزۀ او صحيح است، ولي معصيت كرده است.
«مسئله 65» اگر روزه‌دار سهواً يكي از كارهايي كه روزه را باطل مي‌كند، انجام دهد و به خيال اينكه روزه‌اش باطل شده، عمداً دوباره يكي از آنها را به جا آورد، روزۀ او باطل مي‌شود.
«مسئله 66» اگر چيزي به زور در گلوي روزه‌دار بريزند، روزۀ او باطل نمي‌شود، ولي اگر مجبورش كنند كه روزۀ خود را باطل كند؛ مثلاً به او بگويند: اگر غذا نخوري، ضرر مالي يا جاني به تو مي‌زنيم و خودش براي جلوگيري از ضرر چيزي بخورد، روزۀ او باطل مي‌شود.
«مسئله 67» روزه‌دار نبايد جايي برود كه مي‌داند چيزي در گلويش مي‌ريزند يا مجبورش مي‌كنند كه خودش روزۀ خود را باطل كند، امّا اگر قصد رفتن كند، ولي نرود يا بعد از رفتن چيزي به خوردش ندهند، روزۀ او صحيح است و چنانچه برود و از روي ناچاري كاري كه روزه را باطل مي‌كند، انجام دهد، روزۀ او باطل مي‌شود، ولي اگر چيزي در گلويش بريزند، روزۀ او صحيح است، گرچه معصيت نموده است.
«مسئله 68» اگر روزه‌دار به گفتن يا به نوشتن يا به اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبر«صلی الله علیه و آله و سلم»و جانشينان آن حضرت«صلی الله علیه و آله و سلم» عمداً نسبت دروغ بدهد، روزۀ او باطل نمي‌شود، گرچه گناه بزرگي نموده است.
