30 سخنرانی با الهام از 30 دعای ماه مبارک رمضان
سخن نوزدهم: دستگیری از نیازمندان و ایتام
ظلم به یتیمان و مردان و زنان بی همسر، عذابها را نازل می کند و نعمتها را از دارندگان آن باز می ستاند.
اهمیت یتیم نوازی
1. از بهترین نیکی ها: عن امیر المؤمنین علیه السلام اَنَّهُ قالَ: «مِنْ اَفْضَلِ الْبَرِّ بِرُّ الاَیتامِ؛ از برترین نیکی ها، نیکی به یتیمان است.»
2. سرانجام ظلم به یتیمان: عن امیرالمؤمنین علیه السلام اَنَّهُ قالَ: «ظُلمُ الیتامی وَ الاَیامی ینَزِّلُ النُّقَمَ وَ یسلُبُ النُّعَمَ اَهلَهَا؛ ظلم به یتیمان و مردان و زنان بی همسر، عذابها را نازل می کند و نعمتها را از دارندگان آن باز می ستاند.»
اهمیت دستگیری از نیازمندان
1. ارمغان بهشت الهی: عن العبد الصالح علیه السلام أنَّهُ قالَ: «أطْعِمُوا الطَّعامَ وَأفشُوا السَّلامَ وَصَلُّوا وَالنَّاسُ نِیامٌ تَدخُلوا الجَنَّةَ بِسَلامٍ 1 امام كاظم علیه السلام فرمودند: اطعام دهید و سلام را منتشر سازید، و آن گاه كه مردم به خواب رفته اند نماز بخوانید تا با سلام] و سلامت] به بهشت در آیید.»
2. حقیقت ایمان: عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنَّهُ قالَ: «یا عَلِی! ثَلاثٌ مِنْ حَقائِقِ الایمانِ؛ الاِنْفاقٌ مِنَ الاقْتارِ وَإنْصافُكَ النّاسَ وَبَذْلُ العِلْمِ لِلْمُتَعَلِّمِ 2 علی! سه چیز از حقایق ایمان است؛ انفاق در حد توان، رعایت انصاف با مردم و بخشش علم به آموزنده علم.»
3. ویژگی مؤمن: عن علی بن الحسین علیهما السلام أنَّهُ قالَ: «مِنْ أخْلاقِ المُؤمِنِ الاِنْفاقُ عَلَی قَدْرِ الاِقْتارِ 3 از اخلاق مؤمن، انفاق به اندازه توان مالی است.»
یك درم كان دهی به درویشی // به زگنج های مدّخر است
هر چه داری نصیب تو آن است // وان دگر قسمت كسی دگر است
توشه آخرت
«زُهری» می گوید: «شب هنگام، مردی را دیدم كه در تاریكی، كوله بار سنگینی را به دوش گرفته بود و نفس زنان آن را حمل می كرد. دیدم امام سجاد علیه السلام است. سلام كردم وگفتم این موقع شب كجا می روید؟ و این بار چیست؟ حضرت فرمود: مقداری آذوقه است و می خواهم به سفر بروم و آنجایی می برم كه محفوظ بماند تا موقع سفر با خودم ببرم. زهری گفت: این فرد غلام من است، اجازه دهید او بار را حمل كند. امام نپذیرفت. زهری جلو آمد و عرض كرد: بگذارید من حمل كنم. امام فرمود: تو را سوگند می دهم كه مانع من نشوی، تو نیز هر جا كه می خواهی برو..
پس از چند روز زهری خدمت امام رسید و پرسید: آن شب در كوچه های مدینه می رفتید و فرمودید كه عازم سفر هستید، اما هنوز شما را در شهر می بینم؟ امام فرمود: سفری كه گفتم سفر آخرت بود و توشه ای كه گفتم توشه آخرت. آن را به نیازمندان دادم تا محفوظ بماند كه موقع مرگ دستم خالی نباشد. 4
پی نوشت:
1) مستدرك الوسائل، ج6، ص328.
2) من لایحضره الفقیه، ج4، ص 358، وسائل الشیعة، ج9، ص 430؛ بحار الانوار، ج74، ص44.
3) اصول كافی، ج2، ص 241؛ وسائل الشیعة، ج 15، ص 192.
4) شیخ صدوق، علل الشرایع، قم انتشارات مكتبة الداوری، بی تا، ج1، ص 231.
