30 سخنرانی با الهام از 30 دعای ماه مبارک رمضان
سخن بیست و نهم: تهمت
عن امیرالمؤمنین علیه السلام أنَّهُ قالَ: «لاقُحَّةَ کَالبُهْتِ؛ هیچ پستیای مانند بهتان و تهمت زدن نیست.»
زشتی تهمت
1. پست ترین عمل: عن امیرالمؤمنین علیه السلام أنَّهُ قالَ: «لاقُحَّةَ کَالبُهْتِ؛ 1هیچ پستی ای مانند بهتان و تهمت زدن نیست.»
2. از بین برنده ایمان: عن الصادق علیه السلام أنَّهُ قالَ: «إِذَا اتَّهَمَ الْمُؤْمِنُ أخاهُ إِنْماثَ الإیمَانُ مِنْ قَلْبِهِ کَمَا یَنْماثُ الْمِلْحُ فی الماءِ 2؛ هر گاه مؤمن به برادرش تهمت بزند ایمان در قلبش از بین می رود همان گونه که نمک در آب ناپدید می شود.»
3. از بین برنده بزرگی و شکوه: عن الصادق علیه السلام أنَّهُ قالَ: «إِذَا اتَّهَمَ الْمُؤْمِنُ أخاهُ فِی دِینِهِ فَلاحُرْمَةَ بَینَهُما 3 هر گاه مؤمنی برادرش را در دینش متهم سازد، دیگر حرمتی بین آن دو باقی نمی ماند (پرده دری می شود).»
زبان در دهان ای خردمند چیست؟ // کلید در گنج صاحب هنر
چو در بسته باشد چه داند کسی // که جوهر فروش است یا پیله ور
پیامد دوری نکردن از مواقف تهمت
1. سزاواری تهمت خوردن: عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنَّهُ قالَ: «أوْلَی النَّاسِ بِالتُّهْمَةِ مَنْ جالَسَ أَهْلَ التُّهْمَةِ 4سزاوارترین مردم بر تهمت کسی است با اهل تهمت همنشینی کند.»
2. همنشینان بد: عن امیرالمؤمنین علیه السلام أنَّهُ قالَ: «إیّاکَ وَ مَواطِنَ التُّهْمَةِ وَ الْمَجْلِسَ الْمَظْنُونَ بِهِ السُّوءُ فَإنَّ قَرِینَ السُّوءِ یَغُرُّ جَلیسَهُ 5 بر تو باد دروی از محل های تهمت خوردن و مجالسی که گمان بد به آن می زنند. زیرا همنشین بد، دوست خود را فریب می دهد.»
3. سرزنش خود: عن امیرالمؤمنین علیه السلام اَنَّهُ قالَ: «مَنْ وَقَفَ نَفْسَهُ مَوْقِفَ التُّهْمَةِ فَلا یَلُومَنَّ مَنْ اَساءَ بِهِ الظَنَّ؛ 6کسی که خود را در موضع تهمت خوردن قرار دهد [و از مجالس آن دوری نکند] پس نباید کسانی را که به او گمان بد می برند سرزنش کند (باید خود را سرزنش کند).»
پی نوشت:
1) غررالحکم، ج 6، ص 349.
2) اصول کافی، ج 2، ص 361.
3) امالی صدوق، ص 28..
4) بحار الانوار، ج 75، ص 90.
5) همان.
6) همان، ص 91