شهادت امام حسین علیه السلام

خداوند شهید مطهری اعلی الله مقامه الشریف را رحمت کند. از او سئوال کرده بودند که چرا ایقدر به مرحوم علامه طبا طبایی ارادت داری؟ خیلی از بزرگان بودند اما ارادت شهید مطهری به علامه، ارادت ویژه بود. فرموده بود: در علامه ی طباطبایی چیزهایی را دیدم.عظمت هایی را دیدم. صفات و ویژگی هایی دیدم؛ یکی از ویژگی ها این بود: علامه هر افطار، اول می آمد حرم و ضریح حضرت معصومه را می بوسید بعد منزل می رفت و افطار می کرد. در تمام روزهای ماه مبارک رمضان، علامه ی طباطبایی افطارش را با بوسیدن بر ضریح حضرت معصومه باز می کرد. این همان فرصت پیوند با ولایت است.
 
عزیزان، چرا شب اول رمضان زیارت امام حسین مستحب است؟ نیمه ی رمضان زیارت امام حسین مستحب است؟ آخر رمضان زیارت امام حسین مستحب است؟ شب قدر زیارت امام حسین مستحب است؟ این همان پیوند با ولایت است.
 
ای حسین، خدا چه عظمتی به تو داده است! چه ابهت به تو داده است که در هر مناسبتی زیارت تو وارد است؛ در شعبان، رمضان، عید غدیر و حتی در زیارت امیرالمؤمنین می فرمایند: وقتی زییارت تمام می شود پشت به حرم امیرالمؤمنین و رو به قبله کن و زیارت امام حسین را بخوان. در حرم امیرالمؤمنین هم زیارت امام حسین وارد شده، می دانید چرا؟ چون حسین همه چیز را با خدا معامله کرد و خدانود هم به او این همه آبرو و عزت داد.
 
السّلام علیک یا اباعبدالله.
 
روز اول ماه رمضان است می خواهیم روزمان را با نام تو متبرک کنیم:
 
السّلام علیک یابن رسول الله، السّلام علیک یا ثارالله و ابن ثاره، السّلام علیک یا رحمة الله الواسعة و یا باب نجاة الامة.
 
حسین، روز ماه رمضان مخصوصا الآن که هوا یک مقدار گرم است، به خصوص هنگام غروب؛ انسان یک مقداری احساس تشنگی می کند، یک مقداری احساس گرسنگی می کند، به یاد تشنگی تو، به یاد خستگی تو. آن قدر تشنه بود که آسمان را نمی دید؛ بأنّ بینه و بین السّماء دخان.
 
بعضی از مصیبت های روز عاشورا برای امام حسین شدید تر است؛ یکی از این مصیبت ها، مصیبت تشنگی است. همه کسانی که کربلا بودند تشنه بودند، اما شما می دانید اگر تشنگی با فعالیت همرا شود چند برابر می شود. کسی که آب نخورد و در جایی بنشیند، آن قدر سخت نیست. اما یکی باید هم خطبه بخواند، هم کنار بدن ها بیاید، هم جنازه ها را به خیمه بیاورد، هم بچه ها را آرام کند، هم علقمه بیاید، هم بالای سر علی گریه کند، این هاست که انسان را تشنه تر می کند.
 
عباس تشنه بود، علی اکبر تشنه بود، اما تشنگی امام حسین از همه شدیدتر بود. با این که همه ی شهدای کربلا تشنه بودند، فرموده اند: هر وقت آب می نوشی بگو: السّلام علیک یا اباعبدالله. از لب های تشنه ی امام حسین یاد کن.(1)
 
زینب هم وقتی کربلا آمد روی این مصیبت دست گذاشت، گفت: داداشم عزیزم، برادرم، بأبی العطشان حتی مضی؛ من به قربانت که با لب تشنه جان دادی! بأبی المهموم حتی قضی؛(2) پدرم به قربانت، داغ دیدی و جان دادی!
 
بعضی از داغ های روز عاشورا، مخصوص امام حسین است. سایر شهدا آن ها را ندیدند برای این که امام حسین آخرین شهید است. شهدا داغ علی اصغر و عباس را ندیدند. عباس، داغ عبدالله بن الحسین را ندید. علی اکبر، داغ عباس را ندید. اما داداشم، من به فدای تو که همه ی داغ ها را دیدی و جان دادی؛ بأبی المهموم حتی مضی!
 
--------------------------------------------------------------------------------

پی نوشت:
 
1- سوگنامه آل محمد، ص399.
 
2- بحارالانوار، ج45، ص59؛ اللهوف، ص130.
 
منبع: روضه های استاد رفیعی، ص107.