وفات حضرت زینب سلام الله علیها

در پيدايش و تكميل نهضت و فرهنگ عاشورا،  حضرت زينب عليهاالسلام شريك امام حسين عليه السلام بود، كه در مجموع مي توان گفت حضور و شركتش در اين نهضت عظيم، پس از امام حسين عليه السلام از همه بيش تر بود.  او از مدينه تا مكه و از آن جا تا سرزمين كربلا، و در ماجراي عاشورا، يار و ياور مخلص و پشتوانه نيرومند امام حسين عليه السلام بود، تا آن جا كه دو نوجوانش محمد و عون عليهما السلام را در روز عاشورا فداي نهضت امام حسين عليه السلام كرد،  وقتي امام حسين عليه السلام پيكر به خون تپيده اين دو جوان را از ميدان به كنار خيمه آورد، زينب عليهاالسلام از خيمه بيرون نيامد، كه مبادا رنج امام حسين عليه السلام با ديدن زينب عليهاالسلام افزون شود، ولي در مورد حضرت علي اكبر عليه السلام از خيمه بيرون دويد و به استقبال جنازه پاره پاره او شتافت، و با برادرش همنوا گرديد، و مطابق پاره اي از روايات، زينب عليهاالسلام براي تسلي خاطر امام حسين عليه السلام زودتر به بالين علي اكبر عليه السلام رفت،  هنگامي كه امام حسين عليه السلام به قتلگاه رسيد، نخست نگاهش به زينب عليهاالسلام افتاد، و اين تدبير، در فرو نشاندن شدت ناراحتي امام حسين عليه السلام نقش به سزايي داشت.(1)   زن مگو مرد آفرين روزگار  زن مگو بنت الجلال، اخت الوقار زن مگو خاك درش نقش جبين  زن مگو دست خدا در آستين   زينب عليهاالسلام پس از عاشورا سه موضوع حساس را بر عهده گرفت و به خوبي آن را اجرا كرد:   1ـ سرپرستي از بازماندگان شهيدان؛   2ـ حمايت و نگهباني از امام وقت، حضرت امام سجاد عليه السلام؛    3 ـ ابلاغ پيام شهيدان به مردم
 
--------------------------------------------------------------------------------

پی نوشت:
1- آيت الله جزائري، الخصائص الزينبيه، ص351.
 2- علامه سيد عبدالرزاق مقرم، مقتل الحسين، ص379.
 3- علامه بيرجندي، كبريت الاحمر، ص376.3.
 4- علامه طبرسي، اعلام الوري، ص247/ كامل ابن اثير، ج4، ص82.
 5- علامه طبرسي، احتجاج، ج2، ص31/ محدث قمي، نفس المهموم، ص215 و 217.
 6- سيد بن طاووس، لهوف، ص215 تا 217/ علامه طبرسي، احتجاج، ج2، ص34 و 35.
 7- عباسقلي خان سپهر، الطراز المذهب، ص80 و 81.
  8- همان مدرك، ص480.