شهادت امام حسین علیه السلام

عبد اللَّه بن جعفر (پسر عموى آن حضرت و شوهر خواهرش، زينب عليها السلام) دو فرزند خود عون و محمد را بنزد حضرت فرستاد و نامه نيز بوسيله آن دو براى او فرستاد كه در آن چنين نوشته بود:
 
اما بعد من ترا بخدا سوگند دهم كه چون نامه مرا خواندى از اين سفر بازگردى، زيرا من بر تو ترسناكم از اين راهى كه بر آن ميروى از اينكه هلاكت تو و پريشانى خاندانت در آن باشد، و اگر امروز تو از ميان بروى روشنائى زمين خاموش خواهد شد، زيرا تو چراغ فروزان راه يافتگان و آرزو و اميد مؤمنان هستى، و براهى كه ميروى شتاب مكن تا من بدنبال اين نامه خدمت شما برسم و السلام.
 
عبد اللَّه (اين نامه را فرستاد و از آن سو) بنزد عمرو بن سعيد رفته از او درخواست كرد امان نامه براى حسين عليه السّلام بفرستد و او را آرزومند سازد كه از اين راه باز گردد، پس عمرو بن سعيد نامه براى آن حضرت نوشت و در آن نامه او را اميدوار به نيكى و صله كرد و بر جان خويش آسوده خاطر ساخت، و آن نامه را بوسيله برادرش يحيى بن سعيد فرستاد، پس يحيى و عبد اللَّه بن جعفر بآن حضرت رسيده و پس از آنكه پسران خود را فرستاده بود (خود نيز آمده) و نامه عمرو بن سعيد را باو دادند و در بازگشت آن حضرت كوشش بسيار كردند، سيد الشهداء عليه السّلام فرمود: همانا من رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) را در خواب ديدم و مرا بآنچه بدنبال آن ميروم دستور فرمود، آن دو گفتند: آن خواب چه بوده؟ فرمود: آن را براى‏ كسى نگفته و نخواهم گفت تا خداى خويش را ديدار كنم، پس همين كه عبد اللَّه بن جعفر از بازگشت او نااميد شد بدو فرزند خويش عون و محمد دستور داد ملازم آن جناب باشند و بهمراهش بروند، و در ركابش شمشير زنند، و خود با يحيى بن سعيد بمكه بازگشت .(1)
 
نكته مهم : مرحوم  جزايري در خصائص الزينبيه : قابل توجه است كه عبد الله بن جعفر با آن ارادتي كه به سيد الشهداء داشته است نمي توان گفت كه بدون امر حضرت از ياري ايشان سر باز زده است. بنابراين شايد آن حضرت براي حفظ بقيه بني هاشم كه در مكه و مدينه بوده اند ،عبد الله را امر نموده است كه باز گردد، چرا كه يزيد باآن پستي و شقاوت راضي نبوده كه يك نفر از بني هاشم به روي زمين باقي بماند و چون عبد الله بن جعفر به واسطه فضايل و جود و سخايش نزد همه مورد قبول بوده است وداراي نفوذ كلام بوده ، امام حسين عليه السلام او را جهت حفظ بني هاشم از همراهي خود نهي فرموده ، چنان چه رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) در  غزوه تبوك علي را در مدينه به جا گذاشت ودر نظر داشت تا به واسطه ي وجود او ، اهل مدينه از شر منافقين در امان بمانند .همچنين مؤيد اين مطلب آنست كه عبد الله دو فرزند چون جان شيرين خود را فدا نمود. آيا ممكن است كسي كه دو فرزند خود رادريغ ننموده است از جان خود دريغ نمايد؟! (2)                                                                          
 
ودر برخي روايات گفته شده است علت عدم همراهي عبد الله بن جعفر با امام حسين اين بود كه نابينا شده بود. (3)
 
--------------------------------------------------------------------------------

پی نوشت:
 
1-  ارشاد ، ج‏2، ص: 69.
 
2-  خصائص الزينبيه ،ص 194.
 
3- الكامل في التاريخ  ج2 ص548.