چند کلمه از روضه حضرت زهرا سلام الله علیها را برای امام زمان علیه السلام بخوانیم. ظاهرا این عبارت از زید بن علی نقل شدن است که کسی از او پرسید: رابطه شما با شیخین چگونه است؟ گفت: ما بچه های فاطمه هستیم. مادرمان از دنیا رفت، در حالی که نسبت به این دو نفر غضبناک بود؛ ما هم همین طور هستیم.ائمه علیه السلام در شرایط مختلف بی بی را یاد می کردند و ناراحت می شدند. شخصی می گوید: خدا به من دختری داد که اسمش را« فاطمه» گذاشتم. خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم. حضرت فرمود: چه خبر؟ عرض کردم: خدا به من دختری داد.فرمود: اسمش را چه گذاشتی؟ عرض کردم: اسمش را « فاطمه» گذاشتم. حضرت وقتی این جمله را شنید، حالش متغیر شد.(1)امام جواد علیه السلام نیز همین طور بود. امام زمان علیه السلام چقدر به یاد مادرش است! اینها نمی توانند این مصایب را فراموش کنند.امام مجتبی علیه السلام به مغیره فرمود: « وامّا انت یا مغیرة بن شعبة فانّک لله عدوّ... و انت ضربت فاطمة؛(2) ای مغیره! تو دشمن خداوندی ...، تو کسی بودی که مادرم زهرا سلام الله علیها را زدی.»مرحوم شیخ محمد حسین اصفهانی می گوید:و الباب و الجدار و الدماء شهود صدق ما به خفاء(3)در، شاهد است. دیوار، شاهد است؛ ولی صبر امیرمؤمنان علیه السلام از جهاتی عجیب است؛ یکی این که حضرت در آن خانه زندگی می کرده و هر روز در را می دیده، دیوار را می دیده و هر روز آن جایی را که فاطمه سلام الله علیها افتاده بود، مشاهده می کرده است. عجیب تر این که هر روز قاتلین فاطمه سلام الله علیها را می دید، با آن ها هم مجلس می شد و پشت سرشان نماز می خواند.یک روز آمدند و به علی علیه السلام گفتند: ای علی! ما به عیادت فاطمه سلام الله علیها رفتیم، ولی راهمان نداد؛ برای ما اجازه ملاقات بگیر.شما را به خدا! بی حیایی و بی شرمی به چه اندازه می رسد!امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: من برای شما اجازه می گیرم. به خانه رفت و به بی بی فرمود: فاطمه! این ها می خواهند به دیدن شما بیایند. بی بی فرمود: من اجازه نمی دهم.نوشته اند که امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: من به آن ها قول داده ام. بی بی عرض کرد: « البت بیتک و الحرّة زوجتک؛(4) خانه، خانه شما است و من هم کنیز شما هستم.»..........................................................پی نوشت:1- کلینی، محمدبن یعقوب، الکافی، ج6، ص48و49. 2- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج44، ص81 و ج43، ص197. 3- الکمپانی الاصفهانی، محمدحسین، الانوارالقدسیة، ص43. 4- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج28، ص303.منبع: روضه های آیت الله احمدی میانجی قدس سره، ص41.