حضرت زهرا (س) وارد مسجد شد . دید شمشیر روی سر امیرالمومنین گرفته اند و میخواهند به زور بیعت بگیرند . فرمود : علی (ع) را رها کنید وگر نه پیراهن پیغمبر را به سر می افکنم و در درگاه خدا ناله میزنم و نفرینتان میکنم . سلمان میگوید : به خدا سوگند دیدم ستونهای مسجد رسول خدا از زمین جدا شد که اگر کسی میخواست میتوانست از زیر آن عبور کند . عرض میکنم بی بی جان!یک شمشیر برهنه دیدی روی سر امیر المومنین (ع) این طور بی تاب شدی پس چه میکردی اگر میدیدی آن لحظه ای را که شمشیر ابن ملجم بالا رفت و به شدت بر فرق امیرالمومنین فرود آمد . همان لحظه که ندایی از آسامان برخواست :"انهدمت والله ارکان الهدی و انطسمت اعلام التقی و انفصمت العروه الوثقی قتل ابن عم المصطفی قتل وصی المجتبی قتل علی المرتضی قتله اشقی الاشقیاء"
تا بانگ قد قتل را زهرائیان شنیدند
پای برهنه سوی محراب خون دویدند
آه حسن چو آتش از دل زبانه میزد
بر جسم خواهر او غم تازیانه میزد
خون جای اشک میریخت از دیده ی حسینش
آن سان که پر فضا شد ز آوای شور و شینش
دیدند فرق بابا بشکسته تا به ابرو
آمد به یاد آنان مام شکسته پهلو
منبع:كتاب گریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست،انتشارات: صبح امید
