برنامه سمت خدا
موضوع برنامه: نکاتی پیرامون زیارت اربعین
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد
تاريخ پخش: 17- 08-96

بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
ای غمت معجزه‌گر، ای حرمت معجزه‌گاه *** شب مصیبت زده توست که پوشیده سیاه
خبر داغ تو بر دل متواتر بوده است *** غم تو ارث رسیده است به ما آه به آه
رفتی و از تو فقط عطر تو آمد به خیال *** بعد تو مانده تو را این همه دل چشم به راه
کاروان‌ها همه آهنگ زیارت دارند *** هرکه دارد هوس کرب و بلا بسم الله
اربعین آمده و عطر محرم با اوست *** کشت ما را به دم عیسی مریم با اوست
اربعین شد دل ما در سفر کرب و بلاست *** ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست؟
باز در دل غم مولای غریب است مرا *** اربعین است و غم شیب خضیب است مرا
اربعین است و جهان یکسره هیأت شده است *** حرم یار مهیای زیارت شده است
اربعین شوق حضوری است که جابر دارد *** کربلا بار نخست است که زائر دارد

شریعتی: سلام می‌کنم به همه دوستان عزیزم، خانم‌ها و آقایان، بیننده‌ها و شنونده‌های بسیار گرانقدرمان، سلام می‌کنیم به حضرت سیدالشهداء و همه زائرانی که قدم به قدم در طریق عشق ب سمت حضرت عشق حرکت می‌کنند. هرچقدر از فضای این روزها و این مسیر بگویم کم گفتم. حتی تصاویر هم نمی‌توانند این اشتیاق و شوق مردم را برای کنند. از عمود 828 به شما سلام می‌کنیم. از همه دوستانی که خالصانه زحمت می‌کشند تشکر می‌کنم که شرایط را فراهم کردند که از اینجا به شما سلام کنیم. حاج آقای فرحزاد سلام علیکم، زیارت شما قبول باشد.
حاج آقای فرحزاد: علیک السلام و رحمة الله. خدمت شما و همه بینندگان و شنوندگان رادیو قرآن عرض سلام دارم. آرزوی موفقیت برای همه عزیزان داریم. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ‏ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ» خدا را شاکر هستیم که در این مسیر پیاده روی کربلا نایب الزیاره و دعای گوی همه عزیزان هستیم و قطعاً همه عزیزان را شریک خواهیم کرد و به یاد هم هستیم. مرحوم علامه طباطبایی جمله‌ای فرمودند: که من هیچوقت برای خودم تنها دعا نکردم. انشاءالله هم عزیزان ما را شریک کنند و هم ما آنها را شریک می‌کنیم. قطعاً حس و حالی که در حضور این عزیزان هست و ما می‌بینیم. بیننده‌ها صوت و صدا را دارند، ولی وقتی از نزدیک این حال و شور و عشق و فداکاری را می‌بینید موج عجیبی است. انشاءالله از دوستداران اهل‌بیت کسی نباشد که قدمش به اینجا نرسد. انشاءالله این زیارت نصیب همه شود.
شریعتی: دیروز در نجف اشرف و امروز در طریق نجف به کربلا و امشب و فردا در کربلای معلی هستیم. دعاگوی همه عزیزان هستیم. چه دوستانی که در فضای مجازی، پیامک، تلفنی به هر طریقی التماس دعا گفتند، التماس دعا داشتند که زیارت کربلا نصیبشان شود. خیلی‌ها گفتند: برای رفع هم و غم و گرفتاری‌های ما دعا کنید. تک تک پیام‌های شما را خواندیم و انشاءالله دعاگوی شما هستیم. انشاءالله به زودی در حرم سیدالشهداء و در بین الحرمین شما را زیارت کنیم. در آستانه اربعین سیدالشهداء ببینیم حاج آقای فرحزاد برای ما چه به ارمغان آوردند؟
حاج آقای فرحزاد: از طرف همه عزیزان سلام می‌کنیم. «السلام علیک یا أبا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک، السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین» در آستانه اربعین أباعبدالله هستیم که بیننده‌ها و شنونده‌های عزیز می‌دانند، اربعین از خصائص امام حسین(ع) است. برای پیامبر یا هیچ امام دیگری اربعین نداریم. دستور هم نیامده است. مثلاً برای شهادت حضرت زهرا یا امیرالمؤمنین اربعین نداریم. در روایت علائم مؤمن در فرمایشات امام حسن عسگری هست که مؤمن پنج علامت دارد، یکی زیارت اربعین است. در روایت دیگر هم امام صادق فرمود: «ان السماء بکت علی الحسین(ع) اربعین صباحا» چون عالم ملکوت و همه عوالم طبق آیات فراوان، فهم و درک و شعور و فقه و سجده دارند. لذا امام صادق فرمودند: آسمان چهل روز بر أباعبدالله(ع) گریست. این چهل روز اوج مصیبت و مصائب امام حسین(ع) بوده است که بنابر نقلی بازگشت اهل‌بیت به زیارت قبور عزیزانشان به کربلا و همچنین ورود اول زائر، پیرغلام اهل‌بیت جناب جابر بن عبدالله انصاری که اشاره خواهیم کرد. قبل از اینکه در مورد زیارت اربعین صحبت کنم، درسهای زیادی از مکتب أباعبدالله(ع) می‌توانیم داشته باشیم که در زیارت اربعین هم یک جمله‌اش هست. در عراق جمعه اربعین است.
شریعتی: آنهایی که به هر دلیلی نتوانستند بیایند حاج آقای فرحزاد خواهند گفت که به هیچ دلیل نگران نباشند و می‌توانند با همین زیارت اربعین زائر امام حسین(ع) باشند.
حاج آقای فرحزاد: از راه دور زیارت اربعین را بخوانند آنهایی که جا ماندند و نتوانستند بیایند. فرازهای خیلی بلندی در زیارت اربعین هست که یکی از این فرازها این است که می‌گوید: خدایا، وجود نازنین آقاأباعبدالله شخصیتی است که «وَ بَذَلَ‏ مُهْجَتَهُ‏ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلالَةِ» یعنی آقا أباعبدالله(ع) بذل کرد، بذل یعنی بدون چشم داشت. «لا نُرِيدُ مِنْكُمْ‏ جَزاءً وَ لا شُكُورا» (انسان/9) در مقابل چیزی نمی‌خواهد. خون دلش را بذل کرد، هستی‌ و مایه حیاتش را برای خدا داد. بازتاب این فدا شدن در راه خدا چه بود، برای اینکه بندگانش را از جهالت، از حیرت و جهنم رفتن و گمراهی نجات بدهد. آقا أباعبدالله یک شمع جهان افروزی شد که به عظمت عالم خودش را نشان بدهد و روشن کند و مردم بیراهه نروند و حجت برای همه تمام شود. یعنی چراغ هدایت شد، کشتی نجات امت شد. لذا پیغمبر(ص) فرمود: «ان لقتل الحسین(ع) لحرارتاً فی قلوب المؤمنین لن تَبرُد ابدا» لن نفی ابد است. فرمود: در قتل و شهادت فرزندم أباعبدالله خدا یک شور و حرارت و عشقی قرار داده که هرگز سرد شدنی نیست. اینقدر بنی عباس‌ها و بنی امیه‌ها آمدند. صدام در این مسیر ممنوع کرده بود و دسته جمعی می‌کشت. شبانه و در تاریکی محض می‌رفتند که کسی آنها را نبیند و خانه‌هایی که پذیرایی می‌خواستند بکنند یک شمع کم سو روشن می‌کردند که ما آمادگی پذیرایی داریم. مثنوی می‌گوید:
کی شود خورشید از پُف منطمس *** کی شود دریا ز پوز سگ نجس
تمام سگ‌های کره زمین بروند، پوزه‌شان را به دریا و اقیانوس بزنند یک ذره نجس نمی‌شود. های و هو کنند اثری ندارد. تمام موجودات عالم به خورشید فوت کنند، یک سر سوزن تأثیری ندارد. این چراغی است که ایزد برفروزد و اگر کسی بخواهد فوت کند ریشه‌اش می‌سوزد. لذا این فرمایش پیغمبر خداست و ما نمونه‌اش را حدود یک هفته است که اینجا هستم، اشک انسان واقعاً درمی‌آید که با چه عشقی خدمت می‌کنند. همین نزدیکی یک موکبی از عراقی‌ها هست. اینها معمولاً قبیله‌ای هستند و به شیخ و بزرگشان خیلی احترام می‌گذارند. گفتند: اینها بخاطر کمبود و مشکلات مالی که داشتند رفتند خانه‌هایشان را فروختند، از بانک عراق قرض گرفتند و اینجا زمین خریدند و موکب تهیه کرند که از زوار قبر أباعبدالله پذیرایی کنند. می‌گوید: صد تا گوسفند یک نفر داده است که برای زوار هزینه کنند. چه شوری و عشقی است؟ واقعاً دیدنی و درک کردنی است. قسم می‌خورم در روی کره خاکی هچ اجتماعی مردم حدود بیست میلیون جمع نمی‌شوند. حج با همه امکاناتی که آل سعود دارند، حدود دو الی سه میلیون می‌روند. از ایران حدود هشتاد هزار نفر رفتند. فقط ایرانی‌های ما حدود سه میلیون هستند. شما به بیست میلیون بخواهی چای و آب بدهی. سه وعده غذا بدهی. پتو بدهی. یک کشور همه نیروهایش بسیج شوند عاجز می‌شوند! یکی از مدیران تعریف می‌کرد که زیر مجموعه کارکنانم را آوردم، نزدیک چهارصد نفر هستند. تعریف می‌کرد: زیر مجموعه من در مملکت ما باید با فشار فراوان از اینها کار بکشم. شاید در طول روز سه ساعت کار مفید کنند. ولی اینجا با عشق و شور بیست الی بیست و دو ساعت کار می‌کنند. با دل و جان کار می‌کنند. آشپزی می‌کنند، نان می‌پزند. کفش‌های مردم را به اجبار واکس می‌زنند و التماس می‌کنند. این گرد و غبار کفش‌ها را به صورت می‌مالند. می‌گویند: تبرک است و این غبار کفش و پای زوار أباعبدالله ما را نجات می‌دهد. قطعاً اولیای خدا و امام حسین به اینها پاسخ می‌دهند. این شور و حالی که خدا در دلها ایجاد کرده است، حرارتی که خدا در دل دوست داران اهل‌بیت ایجاد کرد. هر سال باشکوهتر و ایثار بیشتر برگزار می‌شود. اینهایی که در مسیر کربلا قدم می‌زنند روحیه ایثارگری و فداکاری دارند.
روایت زیبایی است «لو کان سخاء شخصاً لکان الحسین(ع)» یعنی اگر سخاوت را در عالم به تصویر بکشند، به صورت تجسم دربیاورند. مظهر تمام سخاوت‌ها، یک کسی مال می‌دهد، یک کسی آبرو می‌دهد، یک کسی بدن می‌دهد. ولی امام حسین(ع) در طول زندگی روز عاشورا از صبح تا عصر عاشورا هرچه بود، گوشت و پوست و استخوان و طفل شش ماهه و اهل‌بیتش را داد. امام حسین کسی بود که ناموسش برایش خیلی عزیز است ولی حاضر شد ناموسش بخاطر خدا اسیر شود. بخاطر خدا دست شمر قرار بگیرد. بخاطر اینکه دید هم دشمن شناخته شود، هم دوست شناخته شود. اینکه امام حسین فرمود: «اريد ان آمر بالمعروف‏ و انهى عن المنكر» (بحارالانوار/ج44/ص339) قصد من اصلاح امت جدم است. اینها صالح شوند و اصلاح شوند. امر به معروف فقط فروعات و جزئیات نیست. اصل امر به معروف و نهی از منکر توحید است. «لا اله الا الله» است. اقامه توحید و اقامه نبوت است. اقامه امامت است. یعنی ناخدای کشتی من هستم. بزرگترین معروف خود امام حسین است. بدترین منکر یزید است. این را بدون شهادت، بدون ایثار، بدون سرمایه گذاری نمی‌شود انجام داد. لذا این «بذل مهجته» حتماً اینطور است که در رگ و پوست دوستداران اهل‌بیت این رسوخ کرده است. در این سفر فقط روحیه ایثارگری هست. دیگران را بر خود مقدم بداریم، به فکر دیگران باشیم. من تبدیل به ما شود.
اول زائر کربلا در روز اربعین جابر بن عبدالله انصاری بود. از صحابی بزرگ پیامبر بود. در بین صحابی کسی که عمر طولانی کرده باشد و هفت معصوم را درک کرده باشد، یعنی از پیغمبر تا امام باقر(ع) را درک کرده و خدمتگزار اینها بوده است. پیغمبر فرمود: من محمد بن باقر(ع) را نمی‌بینم ولی تو او را می‌بینی، سلام مرا به او برسان. مورد تکریم اهل بیت بود. وقتی جابر به کربلا رسید، غسل کرد و قدم‌ها را آرام برمی‌داشت. در روایت داریم هرکس یک قدم برای زیارت أباعبدالله برمی‌دارد خدا هزار گناه پاک می‌کند، هزار حسنه و درجه می‌دهد و زائر قبر أباعبدالله، در کامل الزیارات است. جبرئیل، میکائیل، اسرافیل او را همراهی می‌کنند تا برگردد. چه آثار و برکاتی دارد.
یک داستان زیبایی یادم آمد، حدود هشت سال قبل در تاسوعا و عاشورا مرز را باز کردند. دولت عراق با ایران توافق کرد که ویزا و گذرنامه نگیرند. در روزنامه نوشت در اصفهان وقتی راه باز شد یک بنده خدا اتوبوسی اجاره می‌کند و در هیأت محلشان می‌آید. می‌گوید: ما دو سه روزه تاسوعا و عاشورا کربلا می‌بریم، صد هزار تومان! هرکه دارد هوس کرب و بلا بسم الله! داد می‌زد کربلا صد تومان! بچه سه چهارساله می‌آید خانه به مادرش می‌گوید: کربلا صد تومان! مادرش می‌گوید: با صد تومان که نمی‌شود. هی پیله می‌کند و مادر به دخترش می‌گوید: این بچه هوس پفک یا بستنی کرده است. صد تا تک تومانی در جیبش می‌گذارد، رکاب اتوبوس را می‌گیرد و سوار می‌شود. بقیه هم فکر کردند بچه همین زوار است. اتوبوس حرکت می‌کند. مسافرها را چک می‌کنند به این بچه می‌گویند: کرایه؟ صد تومان می‌دهد. می‌گوید: این چیه؟ می‌گوید: خودت گفتی کرایه صد تومان! پدر و مادرت کجا هستند؟ نیامدند. این جذبه و عشق غیر از جذبه‌های دیگر است. مسافرها اشک می‌ریزند و گریه می‌کنند که او گم نشده و همراه کاروان ماست. امام حسین او را طلبیده است. همه جا مسافرها همراهش بودند که او زائر کوچک أباعبدالله است. امام حسین خالصانه او را دعوت کرده است. در برگشت استقبالش آمدند و برایش گوسفند کشتند.
وقتی جابر بن عبدالله انصاری وارد شد، در روایت داریم قسم خورد. با عطیه که شاگرد ایشان بود وارد شد. به شهدای کربلا رو کرد و گفت: قسم به خدایی که پیامبر را مبعوث کرده است، ما در تمام ثواب‌های شما شریک هستیم. مثل شهدای کربلا، عطیه می‌گوید: من تعجب کردم و به جابر گفتم: ما در زحمت افتادیم و نه پستی و بلندی را درک کردیم. نه بچه‌های ما یتیم شدند. ما کجا و شهدای کربلا کجا؟ نه نیزه و شمشیر به بدن ما خورده و نه سختی کشیدیم. شما می‌گویی: در ثواب شهدای کربلا شریک هستیم در حالی که سر از بدن شهدا جدا شد؟ این یک فراز بلندی است از کلماتی که کلیدی و کاربردی است و خیلی از درها را برای ما باز می‌کند. جابر فرمود: از پیغمبر خدا شنیدم که «من احبَّ قوماً حشر معهم و من احبَّ عمل قومٍ اشرک فی عملٍ» یعنی مردم نیت و محبتشان کجاست؟ عشقشان چیست؟ سلطان مملکت ما دل ماست. جان ماست. قلب ماست. شما اگر همه مملکت را بگیری و پایتختش را نگرفته باشی فایده ندارد. اگر شاه هست سربازی را عوض کنی فایده ندارد. ولی اگر شاه را برداشتی و سربازهای قبلی هم باشند، می‌شود عوضشان کرد. اصل مرکز است. قلب ما پایتخت وجود ماست. پیغمبر فرمود: هرکس، هر قومی را دوست دارد با او مشهور خواهد شد. ولو قرن‌ها فاصله باشد. ما چه کسی را دوست داریم و زیر پرچم چه کسی هستیم؟ کبوتر دل ما با چه کسی می‌نشیند؟ عشق من پول است، دنیا و ریاست است. فقط خیالات دنیا است.
شریعتی: در سیره تربیتی انبیاء که با حاج آقای عابدینی داریم، مکرر ایشان می‌گویند: همین که ما شوقی به یکی از پیامبران و انبیاء داریم، کلی گره‌ها را باز می‌کند.
حاج آقای فرحزاد: آدم یک کسی را که دوست دارد، راه رفتنش، حرکاتش را هم دوست دارد. همه کسانی که در راه کربلا قدم می‌زنند، بلاشک رنگ و بوی امام حسین و صفات و رفتار و اخلاق امام حسین را دوست دارند. چه افرادی که پیاده از بوشهر راه افتادند. افراد کر و لال، معلول، نابینا! آقایی از استرالیا آمده بودند که فقط هجده ساعت در پرواز بودند. هرجا عشق ما هست شک نکنید. پیغمبر بارها فرمود: هرکس هرچیزی را دوست دارد با او محشور می‌شود ولو سنگ! فرمود: «هذا جبل احد یُحِبُّنا و نحبُّ» کوه احد سنگ است. سنگ هم محبت را درک می‌کند. اربعین و دستگاه امام حسین عشق و محبت ورزی است. چه کنیم محبوب خدا شویم؟ یکوقت ما خدا را دوست داریم. یکوقت خدا ما را دوست دارد. «مَحْبُوبَةً فِي‏ أَرْضِكَ‏ وَ سَمَائِك‏» (إقبال‌الاعمال، ص470) چه کار کنیم اهل آسمان و زمین ما را دوست بدارند. از دعاهایی است که در زیارت امین الله می‌خوانیم. پیامبر فرمودند: «أَحَبَ‏ اللَّهُ‏ مَنْ‏ أَحَبَّ حُسَيْنا» (ارشاد مفید/ج2/ص127) قطعاً خدا دوست می‌‌دارد کسی که حسین را دوست بدارد. یعنی کسی که عاشق امام حسین است محبوب خدا می‌شود. مثل پدر و مادری که یک فرزند دارند و این فرزند همه عشق آنهاست. اما دوست‌های این بچه را هم به خاطر بچه‌شان دوست دارند. هرکس به این بچه خدمت کند، او را هم دوست دارند. محبوب خدا چهارده معصوم و امام حسین هستند. ولی هرکس دور او بچرخد، خدا او را هم دوست دارد.
جابر دو نکته مهم فرمود. یکی اینکه از پیغمبر خدا شنیدم که فرمود: هرکس هر دسته و گروهی را دوست دارد با او محشور می‌شود و دوم اینکه فرمود: هرکس عمل هرکس را دوست داشته باشد، روی کره خاکی هر گناه و ظلمی رخ می‌دهد، حتی ترورهایی که در اروپا و آمریکا رخ می‌دهد، اگر کسی راضی باشد، یک سر سوزن یک بی گناهی کشته شود، ما راضی نیستیم خون مظلوم ریخته شود. اگر رضایت بدهیم جزء آنها هستیم. مرحوم دولابی می‌فرمودند: نیت شرکت بین المللی است. هرکجای کره خاکی کسی شهید شد، کار خیر کرد، انفاق و احسان کرد، طبق فرمایش پیغمبر که جابر نقل کرد، «فقد شارکناکم فی عمله».
شریعتی: از طریق نجف به کربلا همراه شما هستیم. از همه کسانی که زحمت کشیدند به خصوص همکاران ما در شبکه افق تشکر می‌کنیم. از اینجا از همه کسانی که به گردن ما حق دارند تشکر می‌کنیم و چقدر خوب است در این پیاده‌روی‌ها آنها را هم سهیم کنیم خاصه یادی از مرحوم مهندسی می‌کنم. انشاءالله مهمان سفره سیدالشهداء باشند. انشاءالله خداوند همه مریض‌ها را شفا بدهد. حاج آقای فرحزاد قبل از تلاوت قرآن دعا بکنند و آمین بگوییم.
حاج آقای فرحزاد: خدایا به حق محمد و آل محمد و به حق أباعبدالله الحسین، أبالفضل العباس و شهدای کربلا همه بیننده‌ها و شنونده‌ها و آرزومندان را جزء بهترین و برترین عاشقان أباعبدالله و دوستداران اهل‌بیت قرار بده و در ظهور و فرج امام زمان تعجیل بفرما که این اجتماع نمادی از ظهور امام زمان است. خدا را قسم می‌دهیم که این زیارت نصیب همه آرزومندان شود. خدایا به حق محمد و آل محمد همه مریض‌ها شفای عاجل عنایت بفرماید و نسل ما را عاقبت بخیر بفرماید.
شریعتی: چقدر خوب است ثواب تلاوت آیات امروز را هدیه به روح بلند سیدالشهداء و یاران و اصحابشان کنیم و همه کسانی که در این سالها به زائرین سیدالشهداء خدمت می‌کنند. از همه خادمین زائرین سیدالشهداء (ع) چه موکب‌های ایرانی، چه موکب‌های عراقی تشکر می‌کنیم. انشاءالله خداوند به همه آنها نظر و عنایت ویژه کند. امروز صفحه 132 قرآن کریم آیات 36 تا 44 سوره مبارکه انعام در سمت خدا تلاوت خواهد شد.
«إِنَّما يَسْتَجِيبُ‏ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ وَ الْمَوْتى‏ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ «36» وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قادِرٌ عَلى‏ أَنْ يُنَزِّلَ آيَةً وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ «37» وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا طائِرٍ يَطِيرُ بِجَناحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثالُكُمْ ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْ‏ءٍ ثُمَّ إِلى‏ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ «38» وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا صُمٌّ وَ بُكْمٌ فِي الظُّلُماتِ مَنْ يَشَأِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَ مَنْ يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ «39» قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَ غَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «40» بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ ما تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شاءَ وَ تَنْسَوْنَ ما تُشْرِكُونَ «41» وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى‏ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ «42» فَلَوْ لا إِذْ جاءَهُمْ بَأْسُنا تَضَرَّعُوا وَ لكِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ ما كانُوا يَعْمَلُونَ «43» فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَيْهِمْ أَبْوابَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ حَتَّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ «44»
ترجمه: تنها كسانى (دعوت تو را) مى‏پذيرند كه گوش شنوا دارند و (كافران كه نمى‏گروند،) مردگانى هستند كه روز قيامت خداوند آنان را برمى‏انگيزد و سپس همه به سوى او بازگردانده مى‏شوند. و گفتند: چرا بر او (محمّد) معجزه‏اى (كه ما مى‏خواهيم) از سوى پروردگارش نازل نشده؟ بگو: بى ترديد خداوند قادر است كه نشانه و معجزه‏اى (كه مى‏خواهيد) بياورد، ولى بيشتر (اين بهانه‏جويان) نمى‏دانند. و هيچ جنبنده‏اى در زمين و هيچ پرنده‏اى كه با دو بال خود پرواز مى‏كند، نيست مگر اينكه آنها هم امّت‏هايى چون شمايند. ما در اين كتاب (قرآن يا لوح محفوظ) هيچ چيز را فرو گذار نكرديم، سپس همه نزد پروردگارشان گرد مى‏آيند. و كسانى كه آيات مارا تكذيب كردند، كر و لال‏هايى هستند در تاريكى‏ها. خداوند، هركه را بخواهد (و مستحق باشد) گمراهش كند و هر كه را بخواهد (و شايسته بداند) بر راه راست قرارش مى‏دهد. بگو: اگر راست مى‏گوييد چه خواهيد كرد آنگاه كه عذاب خدا در دنيا بيايد يا قيامت فرا رسد، آيا غير خدا را مى‏خوانيد؟ بلكه (در هنگامه‏هاى خطر) فقط او را مى‏خوانيد، پس اگر بخواهد آن رنجى كه خدا را به خاطر آن مى‏خوانيد بر طرف مى‏كند، و آنچه را براى خداوند شريك مى‏پنداشتيد (در روز قيامت) فراموش مى‏كنيد. و همانا به سوى امّت‏هاى پيش از تو (نيز پيامبرانى) فرستاديم، (و چون سرپيچى كردند) آنان را به تنگدستى وبيمارى گرفتار كرديم. باشد كه تضرّع كنند. پس چرا هنگامى كه ناگوارى‏هاى ما به آنان رسيد، توبه و زارى نكردند؟ آرى (حقيقت آن است كه) دل‏هاى آنان سنگ و سخت شده و شيطان كارهايى را كه مى‏كردند، برايشان زيبا جلوه داده است. پس چون اندرزهايى را كه به آنان داده شده بود، فراموش كردند، درهاى هرگونه نعمت را به رويشان گشوديم (و در رفاه و ماديات غرق شدند) تا آنگاه كه به آنچه داده شدند دلخوش كردند، ناگهان آنان را (به عقوبت) گرفتيم پس يكباره محزون و نوميد گرديدند.
شریعتی: به رسم روزهای چهارشنبه به امام رضا(ع) هم سلامی می‌دهیم. اگر من و حاج آقای فرحزاد اینجا هستیم به دعای خوب دوستان ماست و انشاءالله به زودی زود زیارت کربلای معلی نصیب همه شما شود.
حاج آقای فرحزاد: از اعمال زیارت أباعبدالله که در مفاتیح هم هست «الاکثار من الصلوات علی محمدٍ و آل محمد» انشاءالله عزیزان از راه دور به محضر آقا أباعبدالله و شهدای کربلا هدیه کنند. پیغمبر(ص) فرمودند: شفاعت من واجب می‌شود بر کسانی که هر روز و هرشب بر محمد و آل محمد صلوات می‌فرستند.
شریعتی: در مورد زائر اولی‌ها در فرصت‌های گذشته خیلی تأکید کردید. الآن دیگر زمانش هست که انشاءالله مهیا شویم برای اعزام زائر اولی‌ها.
حاج آقای فرحزاد: میلیون‌ها نفر پای گیرنده‌ها نشستند و برای کربلا اشک می‌ریزند. بارها شده در مجالس پرس و جو کردم که کسانی که کربلا نرفتند دست بلند کنند. خیلی تعداد زیادی هستند که کربلا نرفتند. بحمدالله این طرح بخشی‌اش اجرا شد. از قم شروع شد و بعد مشهد مقدس و یکی دو ماه هست که بسیاری از افراد خیر بانی شدند حتی با مبلغ کم برای افرادی که تا حالا به عتبات مشرف نشدند، انشاءالله وسایل آمدن آنها را فراهم کنیم. بعد از ماه صفر کیفیت ثبت نام را اعلام کنیم و در طول سال اعزامشان می‌کنیم. بارها عرض کردیم افرادی که بانی خیر می‌شوند و دیگران را برای کربلا می‌فرستند هم ثواب زیارت خالصانه برای خودشان ثبت می‌شود. هم دل امام حسین را شاد می‌کنند و هم دل دوستداران اهل‌بیت را شاد می‌کنند. قطعاً ثواب آنها از آمدن خودشان بالاتر است. انشاءالله عزیزان کمک کنند. از همان راه دور هم زیارت عاشورا و اربعین می‌خوانید، طبق فرمایشاتی که اهل‌بیت فرمودند که یک نمونه‌اش را جابر قسم خورد. جابر در روز عاشورا نبود و شهید نشد ولی قسم خورد که پیغمبر فرمود: در تمام ثواب‌ها شریک هستید. شما وقتی پای گیرنده دلت را همراه زوار می‌فرستی قطعاً بدان جزء زوار هستی. من بار اول است اربعین آمدم. قطعاً بدانید در همه قدم‌ها و زیارات شریک هستید. از اینکه فکر کنید شریک نیستید و جا مانده هستید، به دلتان راه ندهید. حافظ می‌‌گوید:
در کوی ما شکسته دلی می‌خرند و بس *** بازار خودفروشی از آن سوی دیگر است
بعضی اینجا خدمت می‌کنند. یک عده هم در ایران با مال و جانشان پشتیبانی می‌کنند و به زائرین خدمت می‌کنند. هر خیمه‌ی أباعبدالله، هر مجلس روضه أباعبدالله شعبه‌ای از حرم أباعبدالله است. این را بزرگانی مثل علامه امینی فرمودند. انشاءالله شرکت کنند و ما هم دعاگوی عزیزان هستیم. بزرگواری تعبیر قشنگی داشت. می‌فرمود: آقاأباعبدالله ظهور «یا مبدل السیئات للحسنات» است. در سوره فرقان داریم همینطور که خدا «َيُبَدِّلُ‏ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَنات‏» (فرقان/70) مظهر این یکی آقا أباعبدالله است.
صاحب کتاب کامل الزیارات، ابن قولویه که هشتاد درصد از کتابشان فضیلت زیارت أباعبدالله است. بیست درصد برای بقیه است. همه روایاتی که جمه کرده است، هم معتبر است. یک بزرگواری از علمای معروف که منبر می‌رفتند و واعظ بودند در خاطراتشان نوشتند، من در مجلس روضه‌ای منبر رفتم. گفتند: زیارت أباعبدالله جذبه‌ای دارد، آدم را از این رو به آن رو می‌کند و جهنمی را بهشتی می‌کند. گناه را تبدیل به حسنه می‌کند. موج ایجاد می‌کند. یک جوان اراذل و اوباش و آدم گنهکاری که خیلی خلافکار بود پای منبر من بود. منقلب شد. گفت: اگر اینطور هست هرطور شده من زیارت امام حسین می‌روم. به خانه آمد. به خانمش گفت: اینقدر از فضیلت امام حسین گفت، که من باید کربلا بروم. خانمش گفت: تو شراب میخوری و بدنت نجس است. با بدن نجس می‌خواهی چه کنی؟ گفت: به عشق امام حسین شراب را ترک می‌کنم. شراب را کنار گذاشت. گفت: حالا پاک شدم؟ خانمش گفت: نه! گاهی آبروی کسی را بردی و مال کسی را خوردی. حق الناس بر گردنت است. ممکن است امام حسین قبول نکند. گفت: چند ماه وقت گرفت و حق الناس‌هایش را ادا کرد. روز آخر منزلش روضه گرفت و دعای ندبه گذاشت و از مردم و فامیل و بستگان حلالیت گرفت و عذرخواهی کرد. پاک پاک کرد. وقتی می‌خواهی به این سمت و سو حرکت کنی این موج شما را می‌گیرد. یک توبه کامل کرد و به کربلا آمد و از این رو به آن رو شد. این محبت فوق العاده است و کیمیایی است که در روی زمین بالاتر از این محبت نداریم و عجیب است که روایت داریم بیشتر اهل بهشت به وسیله آقا أباعبدالله شفاعت می‌شوند.
شریعتی: از همه کسانی که با ما همراه شدند تشکر می‌کنم. دعا می‌کنم انشاءالله سال آینده در میان پیاده روی با شکوه اربعین اینها را ببینیم. از همه دوستان در شبکه افق و پخش شبکه سوم که همراه ما بودند و دوستان ما در عمود 828 و دوستانمان در آستان قدس رضوی و همینطور موکب 1080 آستانه مقدسه حضرت معصومه(س) که میزبان ما بودند و بسیار زحمت کشیدند تشکر می‌کنیم. نکات پایانی را بفرمایید و دعا بکنید و همه آمین بگوییم.
حاج آقای فرحزاد: انشاءالله این دری که باز شده «باب الحسین» عاشورا، تاسوعا و محرم و نیمه شعبان و مناسبت‌ها، در هر مناسبتی زیارت امام حسین سفارش شده است. نیمه شعبان کسی زیارت کند شبیه اربعین است. می‌فرماید: 124 هزار پیغمبر را زیارت کرده است. استثناء است. کشتی امام حسین و باب الحسین استثناء است. سریع انسان را به مقصد می‌رساند. انشاءالله همه کسانی که دستی دارند و خدمت می‌کنند و عرض ادب می‌کنند بیشتر و خالصانه‌تر شود.
خدایا تو را به حق محمد و آل محمد قسم می‌دهیم که قلب امام زمان از ما راضی و فرجش را نزدیک بگردان. به حق محمد و آل محمد همه عزیزان را جزء بهترین شیعیان و زوار أباعبدالله قرار بده. ما را مشمول أباعبدالله الحسین قرار بده. به حق محمد و آل محمد مریض‌های روحی و جسمی را شفای عاجل عنایت بفرما. هرکس هر نوع گرفتاری دارد، حاجتمند و دردمند است، حاجتش را برآورده به خیر بگردان. بچه‌های ما، نسل ما، جوان‌های ما را به حق آقا قمر بنی هاشم، همه را عاقبت بخیر بگردان. صحت و سلامتی و عافیت و امنیت به ملت ما، رهبر و مملکت ما عنایت بفرما به برکت صلوات بر محمد و آل محمد و سلام بر آقا امام حسن و امام حسین(ع).