91/2/11
سوال – در مورد ادامه ی بحث خوش بینی به خدا توضیحاتی بفرمایید.
پاسخ – یکی از عوامل استجابت دعا خوش بین بودن به خدا است .در دعای مسجد کوفه داریم : خدایا من عود به گناه می کنم و تو عود به مغفرت می کنی . یعنی آنقدر به خدا خوش بین است که می گوید تو خدای خوبی هستی هرچقدر که من گناه کرده ام . بدبینی یکی از بدترین گناهان کبیره است .ما باید نسبت به خودمان بدبین باشیم ولی نباید نسبت به خدا بدبین باشیم . زیرا بدبنیی به خدا انسان را به جهنم می برد و خوش بینی به خدا انسان را به کارهای خیر می کشاند و پایان کار انسان را ختم به خیر می کند. در بین دعاهای ما خوش بینی موج می زند . مرحوم علامه مجلسی می فرماید که دعای کمیل یکی از دعاهایی است که امیرالمومنین به اصحاب خاص خودش کمیل یاد داده است و در شب نیمه ی شعبان و شب های جمعه خواندن این دعا مستحب است البته می توان آن را در مواقع دیگر هم خواند .این دعا برای دفع اعداء و گشایش روزی و برای آمرزش گناهان مفید است . الهی و ربی من لی غیرک : خدایا من جز تو کسی را ندارم .در این دعا خوش بینی ما به خدا زیاد است . در اوایل دعا داریم : خدایا تو بالاتر از این هستی که کسی را که تربیت کردی ضایع کنی ،کسی را که نزدیک کردی دور بکنی ، کسی را که پناه دادی طرد بکنی ،ای خدای من ، کاش من می دانستم که آیا آن بنده هایی که سر به سجده ی تو گذاشته اند می سوزانی ؟ زبانی که به توحید تو گشوده شده است به آتش غضب خودت می سوزانی؟ در آخر می فرماید : ای خدای با کرامت و کریم ، من چنین گمانی به تو ندارم ،گمان من این است که ما را می بخشی و می آمرزی . خوش بینی به اعمال ما جهت می دهد. کسی که خوش بین است و خلاف خوش بینی عمل می کند پایان کارش درست نیست مگر اینکه خوش بینی در قلب او جای باز کند و او به دنبالش برود. خدا خیر ما را می خواهد . اگر ما خدا را باور کنیم و معرفت و محبت خدا در دل ما بیاید، این معرفت را به سوی خدا خواهد کشاند . دید و بینش ما خیلی مهم است . اگر کسی عینک دودی بزند همه چیز را سیاه می بیند ولی اگر کسی عینک سفید به چشم بزند همه چیز را سفید می بیند. ما باید بدبینی نسبت به خدا را از دل مان دور کنیم . ما نباید با بدبینی به خدا نسبت های بد بدهیم مثلا بگوییم خدا به ما جفا کرده است یا ما را نمی آمرزد یا دعای من را مستجاب نمی کند یا رزق من را نمی دهد .
یکی از اعرابی به خدمت پیامبر آمد و بقچه ای را باز کرد که در آن یک پرنده با چند تا جوجه در آن بود . اعرابی گفت : وقتی من به خدمت شما می آمدم از بیابان عبور می کردم ،این جوجه هایش را دیدم و گفتم که شاید اینها از گرسنگی بمیرند بخاطر همین این جوجه ها را با خودم آوردم . در راه پرنده ای بالای سر ما حرکت می کرد .من فهمیدم که این مادر جوجه هاست و ما را رها نمی کرد .من این بقچه را باز کردم و پرنده وسط این جوجه ها نشست که همراه جوجه باشد زیرا طاقت دوری جوجه هایش را نداشت . پیامبر فرمود: خدای مهربان نسبت به بنده هایش هزار برابر از این پرنده به جوجه هایش مهربانتر است . اگر ما چنین خدایی را باور کنیم تمام مشکلات ما حل می شود.منشا همه ی محبت ها خداست بشرط اینکه ما از آن بهره بگیریم و استفاده بکنیم . پیامبر فرمود : رحمت خدا صد قسمت است ، خدا یک قسمت از صد قسمت را در دنیا ظاهر کرده است ،بقیه ی آن در قیامت ظاهر خواهد شد . اهل عرفان نود و نه تای دیگر را در دنیا کشف و باور می کنند . اگر کسی آنرا باور کرد دیگر حتی فکر گناه هم در ذهنش نمی آید . ما باید با کمند توبه و شفاعت افراد را از جهنم بیرون بیاوریم و به بهشت ببریم . روایت داریم : خداوند آنقدر در قیامت رحمتش را می گستراند که حتی ابلیس هم در رحمت خدا طمع می کند. امام رضا(ع) می فرماید : گمان خودت را به خدا نیکو کن زیرا خدا می فرماید که من در نزد گمان تو هستم ، اگر گمان تو خیر است رفتار من هم خیر است و اگر گمان تو شر باشد رفتار من هم شر خواهد بود .
با خوش بینی به خدا اعمال ما پذیرفته می شود . کسی که نماز را با خوش بینی نسبت به خدا می خواند و می گوید که انشاءالله خدا نماز من را قبول می کند ، قطعا خدا نماز او را بالا می برد و کسی که می گوید خدا نماز من را قبول نمی کند، قطعا نماز او بالا نمی رود.
آنکه قصدش از خریدن سود نیست ،هیچ قلبی نزد او مردود نیست . خدا جنس های قلابی را هم بر می دارد . چوپانی خیلی تند نماز می خواند و می گفت که من می خواهم به خدا بگویم که من یاغی نیستم . نماز همان است که پسر ابوطالب خواند و مگرخدا چنین نمازی را در خواب ببیند که تیر از پای او در آوردند و او متوجه نشد . ما در حد توان خودمان نماز می خوانیم . چون خدا قصدش سود نیست پس این نمازهای ما را هم می پذیرد . خدا به داود فرمود که من خلق کرده ام که سود برسانم ، من خلق نکرده ام که سود ببرم .در مثنوی داریم : من نکردم خلق تا سودی کنم بلکه تا بر بندگان جودی کنم ، گر نماز و روزه ای فرموده ام ره به سوی خویشتن بنموده ام :اگر من دستوری داده ام بخاطر این است که راهی باشد تا تو به طرف من بیایی . مثلا دونفر گناهکار، گناه می کنند. یکی می گوید که انشاءالله خدا من را می آمرزد و یکی می گوید که خدا به من عنایت نمی کند و خدا من را طرد کرده است . اولی راه را باز می کند و دومی راه را می بندد . اگر ما از بخشش صحبت می کنیم این نباید بهانه ای برای گناه باشد. اگر اهل بیت ما را شفاعت می کنند آیا اجازه ی گناه کردن به ما داده اند ؟ یا داریم که اشک بر امام حسین (ع) گناهان را پاک می کند، آیا این مجوزی برای گناه کردن است ؟ معنای این روایت ها این است که اگر شما زمین خوردید خوش بین باشید و خدا دست شما را می گیرد. امام صادق (ع) می فرماید : خوش بینی به خدا این است که ما فقط به خداخوش بین باشیم و بر غیر خدا تکیه نکنیم ، از گناه خودت بترس .
بدبینی انسان را به یاس و ناامیدی می کشاند. ما باید فرد گناهکار را امیدوار به توبه ،مغفرت و شفاعت بکنیم .
بعضی ها می گویند که دل ما پاک است و دیگر نیازی به عبادات نیست، این هم درست نیست . دل پاک علائمی دارد. خوش بینی به خدا یعنی اینکه انسان از گناهش بترسد. ظن یعنی گمان و گمان صددرصد نیست. شک پنجاه درصد است و از پنجاه به بالا و زیر هشتاد درصد گمان است. ما احتمال قوی می دهیم که خدا ما را می بخشد ولی صد درصد نمی گوییم. کسی که عمری عبادت بکند با کسی که عمری گناه کرده و بعد توبه بکند مساوی نیستند . اینها در یک مقام نیستند . کسی که گناه نمی کند مرتبه ی بالاتر از کسی است که گناه می کند و برمی گردد . در دعای ابوحمزه داریم : خدا قطعا به این وعده عمل می کند .
سوال – آیات سوره نبأ را توضیح بفرمایید.
پاسخ – پیامبر فرمود : ذکر صلوات هم عالم برزخ را نورانی می کند و هم در قیامت نور می دهد و هم انسان را بهشت نورانی می کند .
اولین آیه می فرماید: از خبر بزرگ سوال می کنند،این اختلاف است ،بزودی خواهند دانست. مفسرین خبر مهم را قیامت می دانند . بعضی می گویند : نبأ عظیم توحید، معاد ،نبوت ،عدل و قیامت است . بعضی می فرمایند خبر بزرگ ولایت علی(ع) است .
سوال – در مورد حضرت فاطمه (س )توضیحاتی بفرمایید .
پاسخ – هم شهادت وهم ولادت حضرت فاطمه در ماه جمادی الثانی است. خوب است که ما تبلیغ بیشتری در مورد رفتار و شیوه ی زندگی این بانو بکنیم. همان طور که ما شهادت حضرت را با عظمت برگزار می کنیم باید تولد حضرت را هم با شکوه جشن بگیریم. می گویند بین شادی ها و غم های ما موازنه نیست . مثلا ما برای امام حسین (ع) دو ماه عزاداری می کنیم ولی برای میلاد ایشان یک شب جشن می گیریم . خوب است که ما برای تولد حضرت ده شب جشن بگیریم . در بعضی از جشن ها عزاداری می کنند که این درست نیست ولی در جشن امام حسین (ع) قطره ی اشکلی هم ریخته می شود که این استثنا است .
یکی از فضایل حضرت زهرا این است که ایشان خواسته ای بزرگ از خدا طلب می کردند. بلال حبشی و سلمان نزد پیامبر آمدند و گفتند که ما می خواهیم در مورد فضایل دخترتان بدانیم .چهره ی حضرت شاد شد و فرمودند : وقتی در روز قیامت دخترم وارد محشر می شود سوار بر شتری از ناقه ی نور است که هیچ کس با این سیاق از محشر عبور نمی کند و زمان این ناقه به دست امیرالمومنین است و طرف راست این ناقه جبرئیل و طرف چپ این ناقه میکائیل است . امام حسن(ع) و امام حسین (ع) هم پشت سراین شتر حرکت می کنند . خدا هم نگهبان این مرکب و صاحب مرکب است . خدا ندا می کند : ای خلائقی که در محشر هستید چشم هایتان را ببندید ( شاید بستن چشم ها بخاطر این باشد که کسی تحمل نور فاطمه را ندارد )، خدا مبلغ و مروج این بانو است . نام این بانو فاطمه است ، مادر حسن و حسین و همسر علی است . وقتی ایشان وارد بهشت می شوند می فرماید : شکر می کنم خدایی را که ناراحتی و خوشی ها را از ما برد . بعد ندا می رسد: ای فاطمه ، ازمن درخواستی بکن و هر چه بخواهی من به تو عطا می کنم و آرزوی تو را برآورده می کنم . حضرت زهرا می فرماید : خدایا آرزوی من توهستی و تو برتر و بالاتر از آرزوی من هستی ولی من یک خواسته دارم و خواسته ی من این است که دوستان من را به آتش غضب خودت نسوزانی . خدا می فرماید که دو هزار سال قبل از خلقت آسمان و زمین ،من به خودم قسم خوردم که دوستان فاطمه را به آتش غضبم نسوزانم .
