حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد
91/4/19
ای جذبه ی ذی الحجه و شور رمضانم در شادی شعبانÂ تو غرق است جهانم، تدبیر مرا نور نگاه تو رقم زد باید که شب چشم تو را غرق به دامن، در سایه ی قرآن و نگاه تو نشستم بارانی برخاست غبار از دل و جانم، برخاست جهان با من برخاسته از شوق تا حادثه ی نام تو آمد به زبانم ،عیدست و سعید است اگر ماه تو باشی ای جذبه ی ذی الحجه و شور رمضانم .
سوال – در مورد امام زمان (عج) و ماه شعبان توضیحاتی بفرمایید .
پاسخ – امام صادق (ع) می فرماید :شیعیان ما از سرشت و طینت گِل ما خلق شده اند، آنها در شادی ما شاد و غم ما غمگین هستند. باید بین شادی و غم توازنی باشد. ما مراسم روضه خوانی را در ایام شهادت ها بخوبی انجام می دهیم ولی در جشن ها کم می آوریم .ما زیاد شعرهای مسرور آور داریم. پس حق شادی باید ادا بشود. خوب است که این جشن ها ادامه پیدا کند ودراین جشن ها اطعام داده بشود.
ما اول باید معرفت نسبت به امام داشته باشیم و این در کنار معرف به خدا و پیامبر آورده شده است . اگر انسان حجت را نشناسد راه دین را گم خواهد کرد .اگر فردی بزرگی در مراسمی در کنار ما نشسته باشد و ما او را نشناسیم ، به او احترام نمی گذاریم و نسبت به او ابراز محبت نمی کنیم ولی اگر ما این فرد بزرگ را بشناسیم به او احترام می گذاریم و اگر بفهیم که از نظر معنوی مقام دارد محبت مان به او بیشتر می شود. و مرید او می شویم. برادران یوسف یوسف را نمی شناختند و به او اهمیتی نمی دادند .شناخت برای انسان مقدمه است تا به مراحل بعدی برسد. ما باید درک درستی از همسر و فرزندان مان داشته باشیم تا زندگی خوبی داشته باشیم . علم بامعرفت تفاوت دارد.مقداری از معرفت را خدا در قلب انسان می اندازد و دنبال کردن آن وعمل کردن، معرفت را زیاد می کند. Â پس اگر به دنبال علم برویم و به آن عمل کنیم به یقین تبدیل می شود. اگر ما دیگران را درک کنیم خیلی از مشکلات حل می شود. بعد هر چه شناخت ما بیشتر بشود محبت ما هم بیشتر می شود. پیامبر فرمود : ریشه و اساس اسلام دو چیز است :محبت من واهل بیت من .در کتاب سفینه قمی نثل شده است : زید نزد امام صادق (ع) مشرف شد و امام فرمود : یک توبه ی درستی انجام بده و عبادت خودت را نو کن. زید متوجه شد که روزهای پایانی عمرش است. امام فرمود: نگران نباش برگشت توبه سوی ماست و او را دلداری دارد و سپس امام فرمود: به خدا قسم ما امام ها به دوستان و شیعیان مان از خودشان به خودشان مهربانتر هستیم .
هر کسی اطرافیانش را بخاطر خودش دوست دارد. ولی خودمان را بیشتر از همه دوست داریم .زیرا ما محور هستیم ولی چهارده معصوم و خدا ما را بیشتر از خودمان دوست دارند. فقیری که گدایی می کند و می گوید یا ابوالفضل یا علی یعنی اینها را برای خودش صدا می زند و پول می خواهد. اگر ما به مرحله ی اخلاص نرسیم هرچقدر که یا الله بگوییم یعنی خودمان را صدا می زنیم. روایت داریم : اگر بخاطر تربیت اهل بیت نبود خدا ما(ائمه ) را به روی زمین نمی آورد و ما را پیش خودش می برد . ائمه برای دستگیری انسانها آمده اند. ائمه رشته ی محبت آورده اند. دوستی ما تَحبُب است یعنی برگشت محبت ولی دوستی ائمه محبت دارند . طبق روایات خدا و ائمه ما را دوست دارند و محبت آنها صاف و بی غرض است ولی محبت ما بازگشت محبت آنهاست . در زیارت اربعین داریم : امام حسین (ع) خون دلش را در راه خدا بذل ( دادن خالصانه ) کرد تا جامعه بیدار بشود.امام زمان (عج) به شیخ مفید فرمودند : ما هوای شما را داریم و شما را فراموش نمی کنیم .
اگر ما بگوییم شما را کردیم حتی اگر یک بار در ماه طرف را یاد کنید حرف درستی زده اید. ولی اگر فردی بگوید من شما را فراموش نمی کنیم یعنی هر لحظه به یاد شما هستیم .پس امام زمان (عج) همیشه به یاد ما هست. وقتی انسان کسی را شناخت و نسبت به او محبت داشت از او اطاعت می کند.در دعای ندبه داریم : خدایا به ما کمک کن که حق امام زمان (عج)را ادا کنیم یعنی امر امام را اطاعت کنیم و معصیت نکنیم .بسیاری از انسانها نوکر زمان هستند یعنی هرهری مذهب هستند و جوزده می شوند یعنی در عروسی می رقصد و در عزا گریه می کندیعنی نوکر زمان هستند و عده ای نوکر امام زمان (عج) هستند. در اثر اطاعت معرفت و محبت شما نسبت به امام بیشتر می شود. اگر شما فرمان حضرت را ببرید حضرت هم فرمان شما را گوش می کند . ما باید بخاطر اطاعت از امام زمان (عج) باید معصیت را کنار بگذاریم. حداقل ما در نیمه ی شعبان یک قدم به سمت امام برویم .ما نباید ارتباط را قطع نکنیم. حدیثی از زمان(عج) امام صادق داریم که زنی نزد امام آمد وگفت که من بیماری سختی گرفته ام و پزشک گفته است که آبجو یا شراب مصرف کن. من چکار کنم ؟ امام فرمود :چرا نخوردی ؟ او گفت که شراب جزو محرمات است، من می خواهم که اگر در قیامت از من پرسیدند که چرا شراب نخوردی و مُردی، بگویم امام گفت و اگر خوردم و بیماری ام خوب شد و این بد بود می گویم امام فرموده است . امام از حرفهای این خانم خوشش آمد و فرمود : خوردن مسکرات حرام است و من اجازه ی این کار را به شما نمی دهم. کسی که مشروب می خورد هنگام مرگ دینش در خطر است . روایت داریم که شفا در حرام نیست .
سوال – صفحه ی 18 قرآن را توضیح بفرمایید.
پاسخ – امام رضا(ع) می فرماید : برترین و بالاترین دعاها صلوات بر محمد و آل محمد است ، بعد از صلوات برای مومنین و بعد برای خودت دعا کن . دعا کردن برای دیگران و صلوات باعث می شود که دعای خودت هم مستجاب بشود.
آیه 115 سوره بقره می فرماید :مشرق و مغرب برای خداست و هر جایی که شما می بیند ذات خداست. همه ی مکان ها و زمان ها سمت خداست .کسی از خدا فرار می کند نمی تواند از خدا فرار کند ، در واقع او از بهشت به سمت جهنم خدا فرار می کند.هیچ راه فراری نیست به سوی خدا بیایید . همه ی راهها به سمت خدا است ولی بعضی از انسانها به سمت آتش خدا یعنی جهنم می ورند و بعضی ها به سمت بهشت خدا می روند. ما به سمت زندان خدا نرویم بلکه به سمت بهشت خدا برویم .
سوال – درمورد مناجات شعبانیه توضیحاتی بفرمایید.
پاسخ – یکی از اعمال مهم ماه شعبان مناجات و رازی و نیاز با خداوند است . طبق روایات مناجات و دعا از خواندن قرآن بالاتر است .امام صادق (ع) می فرماید :به خدا قسم دعا از قرآن بالاتر است زیرا دعا عمل کردن به قرآن است . پس دعا رادست کم نگیرید .مناجات شعبانیه مناجاتی است که از امام علی (ع) نقل شده است وهمه ی امامان آنرا می خواندند. در هر ساعت و زمانی می توان این دعا را خواند. الان جلسات مناجات شعبانیه در بعضی از مراسم ها رواج پیدا کرده است. هر فردی حداقل یک بار این دعا را بخواند . تمام مناجات شعبانیه امید و رحمت است. و ما را به سوری خدا می برد. در این دعا داریم : خدایا وقتی من با تو نجوا می کنم، به من روی بیاور. خدایا من به سوی تو فرار کرده ام ( در قرآن به پیامبر می فرماید که به سوی خدا فرار کن)پس باید با شتاب به سوی خدا رفت . در این دعا داریم :خدایا من گمان نمی کنم حاجتی که من شصت سال است که از تو می خواهم برآورده نکنی و مرا رد کنی .تو آقاتر و کریم تر از این هستی . در این دعا داریم :خدایا اگر مرا به گناهان مواخده بکنی من به عفو و غفاریت تو امید دارم اگر من را به جهنم ببرند، در جهنم داد می زنم که خدایا تو را دوست دارم. یکی از شاگردان رجبعلی خیاط می گفت : تو عملی را قبول می کنی که خالص باشد، گناهان من خالص نیست و از روی جهالت ونادانی است . در دعای ابوحمزه داریم : خدایا اگر من معصیتی کردم بخاطر مخالفت با تونیست بلکه شهوت بر من غالب شده است . یعنی گناهم خالص نیست . فردی پرده ی کعبه را گرفته بود و به خدا می گفت که به من عصمت بده که گناه نکنم . درخواب به خطاب رسید که همه ی بندگان من این را از من می خواهم اگر همه عصمت داشته باشدغفاریت و ستاریت من چه میش ود .امام سجاد (ع) می فرماید :اگر افراد گناهکار نباشد خدا افراد دیگری را خلق می کند که ستاریت و غفاریت خدا آشکار بشود. اگر اسنان بگوید که خدا را دوست دارد آتش جهنم خاموش می شود . زیرا انسان محبتخدا را فرامشوکرده است تا گرفتار جهنمش ده است . یکی از بزرگانی می گفت که من به کعبه رفته بود و نازاحت بودم . پرده ی کعبه را گرفت و گفتم که خدایامن تو را دوست دارم . شما می توانید که یک صفحه از این دعا را بخوانید . این دعا راه را به ما نشان می دهد که به خدا نزدیک بشویم . دراین دعا داریم :خدایا اگر طاعت من کم است ولی امید و آرزویم خیلی زیاد است. پیامبر فرمودند : کسی که روی این دعا مداومت بکند: الله انی مغفرتک ارجی من عملی ، خدا دیوان حساب برای او باز نمی کند. یعنی فرد اعمال دارد ولی به لطف خدا تکیه می کند و اعمالش را ناچیز حساب می کند. در دعای ابوحمزه داریم: خدایا من در نجات از عقوبت به اعمال خوم تکیه نمی کنم بلکه به فضل و کرم تو تکیه می کنم . در آخر دعای کمیل داریم که خدایا رحم بکن به بنده ای که سرمایه گذاری او روی امید و رحمت توست.
