حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد

91/9/13

بستن زلف رها سنگدلی می خواهد دل شکستن همه جا سنگدلی می خواهد،چون دلت حال مرا دید نپرسید چرا عشق بی چون و چرا سنگدلی می خواهد، تو هم ای بخت ملامتگر ما باشد ولی سرزنش کردن ما سنگدلی می خواهد، کوه بودم همه ی عمر و نمی دانستم راه بستن به صدا سنگدلی می خواهد، رود یک عمر مرا گفت بیا تا دریا سنگ ماندن به خدا سنگ دلی می خواهد، کربلا آمد و من حُر گرفتار بیا دل ندادن به بلا سنگدلی می خواهد.

سوال – چه طور می توان با متوسل شدن به خدا و ائمه، از بداخلاقی رهایی پیدا کرد؟

پاسخ – یکی از راههای رسیدن به اخلاق خوب متوسل شدن به خداست .راه دیگر توسل به اهل بیت است .همانطورکه ما برای بیماریهای ظاهری یا مالی توسل پیدا می کنیم باید برای رذایل اخلاقی هم متوسل بشویم. ما باید از اهل بیت کمک بخواهیم زیرا قدرت ما به شیطان نمی رسد. شیطان با انبیاء دست و پنجه نرم کرده است و آدم و حوا را از بهشت بیرون رانده است. پس ما باید برای جنگ با نفس باید از خدا و ائمه کمک بگیریم و به آنها متوسل بشویم. توسل راه کار جدی برای معضلات اخلاقی و وراثتی است .

ما جدا از کمک خدا و اهل بیت نمی توانیم بر بداخلاقی پیروز بشویم زیرا ناتوان هستیم. یکی از بزرگان می فرمود که درعالم مکاشفه شیطان را دیدم و با او دعوا کردم و شیطان داشت مرا به زمین می زد در آن هنگام حضرت علی (ع) را صدا زدم ،آقا به کمک من آمد و شیطان را به زمین زد و من روی شیطان نشستم و سر شیطان را بریدم. آقا فرمود: زور شما به شیطان نمی رسد از ما کمک بخواهید. اتصال به اهل بیت، جزو اصول دین ماست و ما باید در همه ی زندگی مان این پیوند را محکم کنیم. فردی از اقوامی تنفر داشت و دوست داشت که اختلافی پیش بیاید تا با آنها دعوا کند و آنها را بزند. روزی ایشان در روضه ( اتفاقا اقوام هم در روبروی او نشسته بودند)شنید که می گفتند: ما نباید با دوستان اهل بیت دشمن باشیم و باید آنها را دوست بداریم .این سخنان در او اثر گذاشت و همانجا اقوامش را بوسید و با آنها آشتی کرد. بایک سخنوتوسل بهاهل بیت این آقا تغییر عقیده دارد.

آیت الله قاضی به فرزندانشان فرمودند که در خانه ی خدا نروید و روزی یک بار با اهل بیت توسل داشته باشید.(سیره ی علما و مراجع ما این است که هفتگی ،ماهانه و مناسبتی روضه داشتند).روضه هفتگی را غنیمت بشمارید حتی اگر تعداد کمی باشید. اگر ما همه ی عمرمان را صرف امام حسین(ع) و ائمه بکنیم حق آنها را ادا نکرده ایم. پیامبر می فرماید: شیطان ( منظور نفس است)من به دست من مسلمان شد. آیت الله قاضی می فرمود با اینکه من زیاد با نفس خودم مبارزه کردم ولی باز به آن توحید ناب نرسیدم. روزی از حرم حضرت ابوالفضل رد می شدم که فرد ژولیده ای دهانش را به گوش من گذاشت و گفت که شما خیلی زحمت کشیده ای ولی هنوز مشکل تو حل نشده است، اگر می خواهی مشکل اصلی تو حل بشود باید به در خانه ی حضرت ابوالفضل بروی. این حرف من را زیر و رو کرد. من بهحرم رفتم و شدید توسل پیدا کردم .(تمام شهدای عالم به مقام و عظمت حضرت ابوالفضل غبطه می خورند.)بعد از این توسل یک حالت توحیدی ناب به من دست داد و حالت شهودی را دیدم که تجلی خدا را در آن می دیدم و حالت آرامشی به من دست داد ولی موقتی بود. شب به منزل رفتم و در پشت بام خلوتی کردم و آن حالت دوباره به من دست داد تا اینکه این حالت در من مستقر شد. ایشان آرامش فوق العاده ای داشت .آیت الله بهجت فرموده بودند که همه ی بهره های من از آیت الله قاضی بود. علامه طباطبایی می فرمود: سرمایه ی من آن عرض ارادت ویژه ای است که به حضرت ابوالفضل دارم مثل ارادتی که پشت کوهی ها خالصانه به آن حضرت دارند. از عالمی پرسیدند که مقام حضرت ابوالفضل بالاتر است یا مقام سلمان، عالم فرمود : این قیاس اشتباهی است. سلمان یکی از اصحاب خوب پیامبر بود ولی حضرت ابوالفضل با یک نگاه می تواند سلمان درست می کند. پس ما در مشکلات باید به آنها متوسل بشویم.

ما فکر نکنیم که توسل فقط خواندن دعای توسل است. هر نوع توجه و پیوند به خانواده ی اهل بیت ،توسل است. یکی از توسلات، زیارت از راه دور یا نزدیک است و دیگری گره گشایی از منسوبین به اهل بیت و شیعیان است. یکی دیگر از راه های توسل مطالعه و مباحثه  روایات و فرمایشات اهل بیت است .انسان وقتی روایات را می خواند ،در واقع با نور آشنا می شود. نور آیات قرآن مثل نور خورشید است و نور روایات مثل نورماه است .کلمات اهل بیت به افق ما نزدیکتر است و می توانیم با آن انس بگیریم. امام باقر(ع) می فرماید :کلام ما دل را زنده می کند. در روایت داریم: روایات ما دل ها را نرم می کند و عاطفه ی شما را نسبت به یکدیگر زیاد می کند و دلهایتان را پیوند می زند. امام صادق(ع) به فضیل می فرماید: آیا می شود دور هم جمع بشوید و حدیث بگویید؟ خدا رحمت کند امر ما را احیاء کند. بچههای ما باید حدیث وروایات را حفظ کنند .