در مورد سفر معنوی حج تمتع توضیحاتی بفرمایید.

پاسخ – برنامه ی امروز را از کنار بیت الله حرام ارائه می دهیم. من به نیت همه ی مردم طواف و دعا خواهم داشت. ولادت امام هادی(ع) را تبریک می گوییم. ما برای همه ی کسانی که آرزو دارند خانه ی خدا را از نزدیک زیارت کنند دعا می کنیم. روایت داریم :کسانی که دوست دارند( از راه دور) در حج حاضر باشند، از دور اشک می ریزند و دل شان را به سرزمین مکه پرواز می دهند، در ثواب حاجیان شریک هستند. امام جواد(ع) می فرماید که گاهی پرواز روحی به سرزمین های معنوی قویتر از این است که انسان بدنش در آن سرزمین باشد ولی روح و جانش در آنجا نباشد. پس هر کس قلبش در کنار حجاج و طواف کنندگان باشد بهره ی معنوی را خواهد برد.

در خانه خدا باید توجه داشته باشیم: همان طور که بدن های ما در دور خانه ی خدا طواف می کند ،باید دلها و جان ها هم دور خانه خدا طواف کند. وقتی ما به دیدن کسی می رویم منظورمان دیدن خانه و در و دیوار نیست بلکه منظور دیدار با صاحبخانه است. انشاءالله راهی از قلب های مان به سوی خدا باز بشود و به معرفت خدا برسیم. در حدیث قدسی داریم :وسعت من آسمان ها، زمین و عرش من نیست ولی من می توانم در دل مومن جا بگیرم. پس جایگاه واقعی انسان در قلب یک مومن است. اگر قلب ما، با خدا انس بگیرد و از خدا معرفت واقعی را بخواهیم( که این هم کار خداست که بت ها را بشکند و منیت ها کنار برود تا ما با جان و حقیقت خدا را حس بکنیم و آنرادرک کنیم )تمام گره های مان باز خواهد شد.

دوستی می گفت که من به مکه آمده بودم و هر چه طواف می کردم و نماز می خواندم آرامش پیدا نمی کردم. و گمشده ی خودم را درنمی یافتم. یک بار پرده ی کعبه را گرفتم و با خدا گفتگو کردم و به خدا گفتم که من تو را خیلی دوست دارم و جز تو کسی را ندارم. انیس و مونس من تو هستی ،همه چیز من  تو هستی. بعد از این التماس و تضرع، آرامش عجیبی به من دست داد. همه ی ما از فقر، بیماری ،موت ،ناهمواری ها، تنهایی، غربت و مشکلات می ترسیم. چکار کنیم که از این همه مشکلات بیرون بیاییم و از آنها هراسی نداشته باشیم؟

گمشده ی ما خدای متعال است تا قلب ما به او وصل نشود به آرامش نخواهیم رسید. امام رضا(ع)می فرماید: معرفت و شناخت خدا انسان را انس می دهد از تمام وحشت ها و نگرانی ها. بعد امام می فرماید: شناخت خدا ما را از هر غربتی نجات  می دهد. معرفت و انس با خدا ما را از هر تاریکی نجات می دهد. از قرآن و امام تعبیر به نور شده است. هستی عالم بر اساس نور گردش می کند. اگر عالم در ظلمت فرو برود، عدم محض بوجود می آید. گاهی تاریکی ظاهری مهم  و وحشت آور است. عمق وجودی انسان متصل به خداست. امام می فرماید: تمام ظلمت ها بر اساس آشنایی با خدا از بین خواهد رفت. و معرفت خدا تمام ضعف ها را به قوت تبدیل می کند. معرفت خدا کیمیای غریبی است. امام می فرماید: معرفت و انس با خدا تمام درهای روحی و جسمی را از بین می برد.

چون خدا در قلب اصحاب امام حسین(ع) بود، آنها از ضربات شمشیر هم لذت می بردند. امام باقر(ع) می فرماید: آنچنان عشق خدا و اولیاء خدا در دل آنها تجلی پیدا کرده بود که رنج و درد شمشیر را در بدن شان احساس نمی کردند. در قرآن داریم که وقتی زنان مصری حضرت یوسف را دیدند، دست هایشان را بریدند، خون راه افتاد ولی متوجه نشدند. پس روح انسان باید به خالق یوسف برسد.

حسن یوسف را به عالم کس ندید          حُسن آن دارد که یوسف آفرید

هر دو عالم یک فروع روی اوست        گفتمت پنهان و پیدات نیز هم

آیت الله بهاءالدینی می فرمود :اگر کسی مقداری با دستگاه خدا آشنا بشود، با خدا انس پیدا کند و چشمه ای از عالم بالا را به او بچشانند، حاضر نیست که ارتباط با خدا را با هیچ چیز دیگر عوض کند. پس ما صمیمانه از خدا معرفت بخواهیم و انس با خدا را در خودمان زیاد کنیم. با دعا و توسل و التماس به خدا.

حالا راه و روش  شناخت و معرفت خدای متعال چیست؟ یکی از راههای شناخت خدا، شناخت پیامبر و ائمه است. در زیارت جامعه ی کبیره داریم: اگر کسی خدا را می خواهد باید اهل بیت را بخواهد یعنی کلاس توحید و خدا شناسی در وجود پیامبر و اهل بیت منحصر شده است که آنها راهی به سوی خدا هستند. آنها خدا را به ما می شناسند. در ادامه دعا داریم: آنها آئینه تمام نمای حق هستند و بوسیله ی آنها خدا پرستش می شود.

بدن ما دور خانه کعبه طواف می کند ولی جان و روح ما باید دور نماینده و ولی خدا طواف کند. امام محمد باقر(ع) می فرماید: خدا امر فرموده که دور خانه کعبه طواف کنند و ولایت را بر ما عرضه کنند و اعلان یاوری و نصرت ما را داشته باشند.

الان در دهه ی ولایت و امامت هستیم. در این دهه ی مهم است که ما با این بزرگواران اتصال داشته باشیم. خانه ی کعبه متعلق به امیرالمومنین است زیرا محل ولادت امیرالمومنین است. باید در کعبه به یاد امیرالمومنین باشیم.

حجاج به بیت خالق لم یزلی         خواندند خدای خویش با آواز جلیل

آنقدر در خانه ی حق کوبیدند       تا آنکه سر ازخانه بیرون کرد علی

حاجیان می خواهند خدا را ببینند و خدا هم آیینه ی تمام نمای خودش را که وجود حضرت امیر است را به آنها نشان می دهد. امیرالمومنین اسدالله است،چشم و دست قلب خداست. روایتی از اهل سنت نقل شده است: امیرالمومنین ذوب در خداست. حضرت امیر و فرزندانش همه ی اسماء خدا را نشان می دهند. شهریار می گوید:

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین      به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

اگر ما خدا را می خواهیم باید به امیرالمومنین وصل بشویم. جرجدان مسیحی پنج جلد کتاب در مورد امیرالمومنین نوشته است. در اوایل انقلاب ایشان به قم آمدند. و به بزرگان قم گفت که چرا مولاعلی بن ابیطالب تنها شخصیتی است که در کعبه متولد شده است؟ بزرگان جواب های زیادی در مورد فضایل حضرت علی(ع)دادند: آیینه تمام نمای خداست ،جان پیامبر را حفظ کرده ،اولین کسی است که به پیامبر ایمان آورده و... جرجدان یک مسیحی است که بیش از دویست بار نهج البلاغه را خوانده است و در جواب می گوید : کعبه می تواند برای مسلمانان قبله باشد و دور آن طواف می کنند ولی آیا کعبه می تواند به ما درس زندگی بدهد؟ آیا می تواند روش بندگی خدا را به ما بیاموزد؟ (کعبه سنگ و نشانی است که ره گم نشود، حاجی احرام دگر بند ببین یار کجاست) خدا محل ولادت علی را اینجا قرار داده است که به همه ی عالم بگوید که علی الگو و رهبر شماست که خدا را به شما معرفی می کند و راه زندگی را به شما نشان می دهد.

پیامبر فرمود: خوشبخت حقیقی کسی است که عاشق امیرالمومنین باشد. و شقی حقیقی کسی است که با حجت خدا دشمنی کند.

سوال- صفحه 487 قرآن کریم را توضیح بفرمایید.

پاسخ – شخصی به امام صادق (ع)گفت که من توفیق واردشدن به خانه ی کعبه را داشتم. از دعا و اعمال داخل کعبه چیزی را نمی دانستم. در آنجا صلوات بر محمد وآل محمد فرستادم، آیا من جزا و مزدی دارم ؟ امام فرمود: شما از خانه ی کعبه بیرون آمدی درحالی که ثواب عمل شما از همه بالاتر بود بخاطر فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد. پس مزد صلوات از همه ی ذکرها و دعاها بالاتر است.

در این صفحه داریم : اگر کسی با ما بدی کرد، با بدی مقابله نکنیم و اگر خواستید مقابله کنید به اندازه ای که فرد با شما عملی انجام داده قصاص کنید.( بعضی مفسرین می گویند :اگر شما بدی را با بدی پاسخ دادید، شما هم مثل او هستید ولی اگر قصاص نکنید بهتر است)اگر کسی عفو و صلح کند ،اجر او با خدای متعال است.

در روز قیامت ندا می دهند کجا هستند کسانی که به خدا حق دارند؟( این حق خلاف قاعده است) ؟عده ای بلند می شوند. از آنها می پرسند :شما چکار کردید؟ آنها می گویند که ما اهل عفو و بخشش بودیم. در ادامه آیه می فرماید : کسانی که در زندگی گذشت و آشتی می کنند و بدی را با بدی مقابله نمی کند اجر آنها با خداست و خدا آنها را بدون حساب به بهشت می برد. این کار نباید باعث جری شدن ظالم بشود. خدا ظلم را دوست ندارد. از دیگران بگذریم تا از ما هم بگذرند.

سوال – در مورد روز عید غدیر توصیه هایی بفرمایید.

پاسخ - ما در طول سال ،روز و شبی به عظمت عید غدیر نداریم. از امام هشتم(ع) سوال کردند که در شب ماه رمضان ،شب قدر و شب عید فطر ،خداوند میلیون میلیون انسان را می آمرزد، آیا از این بالاتر هم داریم .امام فرمود :در عید غدیر، خدا دو برابر شب های قدر،عید فطر و شب های ماه رمضان، بندگان را می آمرزد و از آتش جهنم نجات می دهد. روایت داریم :هر کجا هستید در عید غدیر خودتان را به قبر امیرالمومنین برسانید که خداوند گناه شصت سال بندگانش را می بخشد.

عید غدیر بزرگترین جشن مسلمین است. این جشن را به یک روز تمام نکنید و ادامه بدهید. تمام کارهایی که شما در عید نوروز می کنید، در این روزهم انجام بدهید. هجده ذیحجه همزمان با عید نوروز (سال شمسی یعنی اواخر اسفند) بوده است. پس در روز عید غدیر عیدی دادن را جدی بگیرید. حتما نباید عیدی دهنده سیّد باشد. دیگر اینکه سنت اطعام را زنده کنید. هر کس در روز عید غدیر یک مومن را اطعام بدهد مثل این است 124 هزار پیامبر را اطعام کرده است. اعمال روز عید را انجام بدهید. همچنین روزه گرفتن در این روز مستحب است. در این روز عهد اخوت ببندید حتی با کسانی که با شما خوب نیستند. نزدیکان خودمان را به اطعام دعوت کنیم و این سنت را احیا کنیم.

انشاء الله خداوند برای همه مردم زیارت خانه خودش را روزی کند.