در مورد نماز و برکات آن توضیحاتی بفرمایید.
پاسخ – در قرآن بیش از صد آیه در مورد سفارش به نماز است. داریم کسی که نماز را ترک کند در مرز کفر است. چرا اینقدر به نماز تاکید شده است؟ زیرا نماز رابطه ی ما با خداست. خدا دوست ندارد که ما با او قهر کنیم. داریم :خدا همه ی گناهان را می بخشد ولی اعراض و پشت کردن به او را نمی بخشد. خدا هیچ وقت ما را رها نمی کند حتی اگر ما با خدا قهر کنیم. ما در سختی و ابتلاء هستیم ولی خدا هیچ وقت با ما قهر نمی کند. از طرف خدا بریدگی وجود ندارد. داریم :رحمت خدا بر غضبش سبقت دارد یعنی رحمت بر غضب غالب است. حتی در غضب خدا هم رحمت وجود دارد. در تمام بلا ها، نعمت وجود دارد. اگر پدری موقتاً با بچه اش قهر می کند، می خواهد او را ادب کند ولی قصد غضب ندارد. ممکن است که خدا ما را گوشمالی بدهد تا ما برگردیم.
نماز پاک کنندگی شدیدی دارد و ظلمت ها را از بین می برد. یکی از دوستان سلمان فارسی می گوید که با سلمان در زیر درختی نشسته بودیم. سلمان شاخه درخت را تکان داد و برگ های زرد پایین ریخت .بعد فرمود: روزی با پیامبر زیر این شاخه ی درخت نشسته بودیم که پیامبر هم همین کار را کردند. و فرمودند: همانطور که این برگ ها ریخت، فردی که با خدا ارتباط برقرار می کند گناهانش می ریزد.
در سوره یونس داریم: نمازهای پنجگانه را اقامه کن که این حسنات، بدی ها را دور می کند. امیدورار کننده ترین آیه قرآن این آیه است: ان الحسنات یذهبن سیئات. نماز پیوند اصلی انسان با خداست که نباید گسسته شود. اگر این پیوند محکم باشد شیطان از ما دور می شود. روایت داریم :نماز شیطان را دور می کند. روایت داریم: تا زمانی که انسان نماز را رها نکند شیطان نگران است ولی وقتی نماز را ترک کرد ،انسان را به تمام گناهان وادار می کند. امام زمان(عج) فرمود: چیزی مثل نماز بینی شیطان را به خاک نمی مالد. نماز بخوان تا بینی شیطان را به خاک بمالی.
پس نماز ما را از بدی ها دور می کند. انسانی که مقید به نماز(حتی معمولی) است، همین نماز عامل بازدارندگی او از گناه می شود. فردی که نمازگزار است سعی می کند که نمازش در ملک غصبی نباشد. و حقی از مردم به گردن او نباشد. پس نماز ما را از مال حرام و غصبی دور می کند.
در سفر حج ، دزدها به کاروان زدند و بارهای حجاج را دزدید. هنگام نماز رئیس دزدها وضو گرفت و نماز خواند .حجاج تعجب کردند و سوال کردند که شما نماز می خوانید ولی دزدی می کنید. رئیس دزدها گفت که من نمی خواهم با خدا بجنگم، درست است که من با مردم می جنگم. ولی قصد جنگ با خدا را ندارم( اگر کسی شراب می خورد، نباید بگوید که نماز نمی خوانم. زیرا فرد بیمار باید بیشتر نزد طبیب برود. درمان فرد گناهکار این است که بیشتر به سمت خدا برود تا نجات پیدا کند. کسی که آلوده است باید بیشتر به حمام برود. اگر می گویند: نماز کسی که شراب می خورد قبول نیست یعنی اینکه بالا نمی رود ولی منظور این نیست که فرد نماز نخواند. نماز دستاویز محکمی است. کسی که گناه می کند نماز را نباید ترک کند)و این حرف شما ناپخته است که اگر من دزد هستم نماز نخوانم. مردم در هنگام طواف رئیس دزدها را دیدند که در حال طواف است .آنها تعجب کردند و از رئیس دزدها پرسیدند که چه اتفاقی افتاده است؟ او گفت: نماز باعث شد که من گناهان گذشته را ترک کنم و اموال را به صاحبانشان پس بدهم ،یعنی نماز مرا نجات داد.
در قرآن داریم :نماز انسان را از بدی ها دور می کند. به پیامبر گفتند که فلان جوان گناهان زیادی می کند. حضرت پرسید :آیا نماز هم می خواند؟ گفتند :بله. حضرت فرمود :روزی این نماز او را از بدی ها دور می کند. بعد از مدتی همین اتفاق افتاد. گناه بزرگ، بی نمازی و پشت کردن به خداست. نماز خواندن شاهرگ است، نباید آنرا قطع کرد.
بعضی ها می گویند که فلانی نماز می خواند ولی بدزبان یا بداخلاق است. اگر این فرد نماز نخواند، همان هفده دقیقه ای هم که نماز نمی خواند، باز فحش می دهد و گناه می کند. اگر این فرد نماز نمی خواند چکار می کرد؟ حداقل این است که در این هفده دقیقه فحش نمی دهد و گناه نمی کند. سلام دادن به امام حسین(ع) صدهزار گناه را پاک می کند و مثل این است که صدهزار بنده در راه خدا آزاد کرده ای. این ثواب ها بخاطر اتصال با امام است .فردی عادت داشت که وقتی آب می خورد به امام حسین(ع) سلام بدهد. او مبتلا به شرب خمر هم بود. یک روز که شراب خورده بود، به امام حسین (ع) سلام داد. این سلام تمام وجود او را منقلب کرد و بخاطر همین جمله شراب را کنار گذاشت. پس کسی که آلوده است بهتر است که نام خدا و امامان را ببرد.
دو تاعراقی در کربلا باهم دعوا می کردند و همدیگر را می زدند. یکی گفت که تو را به امام حسین(ع) دعوا نکنید. ناگهان دعوا تمام شد. اگر ما در بدترین حالات نام خدا و امامان را ببریم خوب است. خدا فرمود :ای موسی بردن نام من ،در همه ی حالات خوب است. یعنی در هیچ حالی مرا فراموش نکنید. یک روحانی در شیراز که پدرشهید هم بود می فرمود: من قبل از انقلاب وضع مالی ام خیلی بد بود. حتی نمی توانستم اجاره خانه ام را بدهم. صاحبحانه مرا جواب کرد.(روزی پیامبر متبسم و خندان بودند. علت را از حضرت سوال کردند .حضرت فرمود :برای یک مومن در شگفتم که هرچه برای او پیش می آید خیر است. اگر سلطنت دنیا را به او بدهند چون خدا ولی اوست خیر و صلاحش است، اگر او را در سختی بگذارد باز به صلاحش است زیرا کار دست خداست و خدا مربی است. این نگاه به انسان آرامش می دهد. امام حسین(ع) در گودی قتلگاه فرمودند: راضی به رضای تو هستم و در هنگام شهادت متبسم بودند. حضرت علی (ع) در هنگام شهادت فرمودند: به خدای کعبه رستگار شدم. وقتی انسان با خدا باشد آرامش دارد) بنگاه مسکن نتوانست خانه ی مناسب برای اجاره پیدا کند. روزی به من گفتند که زمینی است که خیلی ارزان است و صاحبش می خواهد آنرا خیلی زیر قیمت بفروشد، شما این زمین را بخر. زیرا این زمین کنار خانه ای است که در آن فحشا و منکر انجام می دهند. من روحانی بودم و نمی خواستم این کار را بکنم. ولی مجبور شدم همان زمین ارزان را بخرم. روزی به خدا شکایت کردم که ما را به اینجا آورده ای. خدا الهام کرد که تو را حفظ می کنم و به واسطه ی تو کار بزرگی هم انجام می دهم. این طور الهام شد که موقع صبح و ظهر و مغرب روی پشت بام اذان بگو. من همین کار را کردم. آنها می خواستند از من شکایت کنند ولی دیدند که اذان گفتن اشکالی ندارد. بعد از مدتی مشتری های این خانه ی فحشاء کم شدند. به برکت اذان گفتن دیگر کسی به این مکان نمی آمد که گناه انجام بدهد. وقتی اذان گفتن فحشاء را تعطیل می کند ،ببینید که نماز چکار می کند. همین نمازهای دست و پا شکسته ی ما اشیاء گم شده ی دنیایی ما را پیدا می کند چه برسد به خدا ،این نور است.
بعد از مدتی مِلک های آن منطقه بالا رفت و صاحب مِلک از ایشان تشکر می کرد که با یک اذان گفتن لانه ی فساد تعطیل شد.
سوال – صفحه 578 قرآن کریم را توضیح بفرمایید.
پاسخ – پیامبر فرمود: نزدیکترین افراد به رسول الله در قیامت کسانی هستند که در دنیا زیاد صلوات بر محمد و آل محمد می فرستند.
در سوره ی قیامت خدا می فرماید: عده ای در قیامت شاداب و سربلند هستند برای اینکه آنها در دنیا، چشم دل شان با خدا نظر داشت و با خدا پیوند داشتند. عده ای دیگر در قیامت سرافکنده و عبوس هستند ،آنها کسانی هستند که گناه کرده اند و به خدا نظر نکرده اند و به غیر از خدا نظر کرده اند و در عذاب هستند.
امسال جشن ولادت پیامبر در مدارس انجام شد. اکثر اولیاء دانش آموزان و راننده سرویس ها در این جشن و شیرینی دادن شرکت کردند. روایت داریم :هر کار خیری را مأمور کرده ام که دیگران بگیرند الا صدقه ای که در راه من مصرف می شود. چیزی که برای من خرج می کنید خودم مستقیم می گیرم حتی اگر نصف خرما باشد. در روز قیامت این ثواب کم به بزرگی کوه احد جلوه می کند .
پیامبر فرمود : من در روز قیامت جواب هر کسی که محبتی به من و اهل بیت کرده می دهم.
در خارج از کشور روی کودکان خیلی سرمایه گذاری می کنند. ما برعکس روی دانشجویان سرمایه گذاری می کنیم. فردی که دانشگاه رفته شکل گرفته ،که حفظ و نگهداری او مشکل است. ما باید قبل از تولد فرزندمان برنامه ریزی کنیم. پیامبر بیشتر از همه روی بچه ها کار می کردند. پیامبر به بچه ها سلام می کردند و آنها را در آغوش می گرفتند و می فشردند. گاهی بچه های می خواستند که حضرت همان طور که نوه هایشان را در آغوش می گیرند آنها را هم در آغوش بگیرند. که پیامبر می فرمود: در این کار مرا یاری کنید. بذر محبت در دل های بچه ها کاشته می شود. ما باید روی بچه ها سرمایه گذاری بکنیم.
خدایا به حق محمد و آل محمد رفع گرفتاری از همه بفرما. و قلب مان را پر از معرفت، عشق خدا و ائمه بفرما.